- امام صادق علیه السلام: دعا کن و مگو که کار از کار گذشته است. زیرا دعا، عین عبادت است. خداوند می فرماید: «کسانی که از عبادت من گردن فرازی کنند؛ به زودی با خواری به دوزخ در می آیند.» و فرموده است: «مرا بخوانید تا پاسختان دهم.»
- امام صادق علیه السلام: خداوند به وسیله ی دعا آنچه را که می داند برای آن به درگاهش دعا می شود و او، آن را اجابت می نماید، دفع می کند و اگر بنده به آن دعا موفق نشده بود، هرآینه به او بلایی می رسید که ریشه اش را از زمین می کند.
- امام علی علیه السلام: دعا کلید های کامیابی و رمز های رستگاری است و بهترین دعا دعایی است که از سینه ی پاک و دلی پارسا برآید. مناجات مایه ی نجات است و اخلاص، مایه ی خلاص. پس هرگاه هراس و بی تابی بالا گرفت به خدا باید پناه جست.
- امام صادق علیه السلام: هرگاه به یکی از شما رقت قلب دست داد، دعا کند. زیرا قلب تا خالص نشود رقت نمی یابد.
- امام صادق علیه السلام: لقمان به فرزندش گفت: «...وقتی بر مرکب خویش سواری، به خواندن کتاب خدا بپرداز، وقتی سرگرم کار هستی تسبیح بگو، و هرگاه که تنها بودی به دعا مشغول شو.»
- پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به علی علیه السلام فرمود: به برکت وجود امامان از نسل توست که به امتم باران داده می شود و دعایشان مستجاب می شود، خداوند، بلا را از آنان برمیگرداند و رحمت، از آسمان فرود می آید.
- پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله : هرگاه فردی از شما دعا می کند، تقاضاهای بزرگ بنماید؛ زیرا بر خداوند هیچ چیز بزرگ (سنگین) نمی آید.
- امام علی علیه السلام: دعا کردن را پنج موقع مغتنم شمارید: هنگام خواندن قرآن، هنگام اذان، هنگام بارش باران، هنگام برخورد دو صف برای شهادت و هنگام دعای ستمدیده. زیرا هیچ مانعی میان آن و عرش نیست.
- امام باقر علیه السلام می فرماید: خداوند از میان بندگان مومنش بنده ای را که بیشتر دعا کند دوست می دارد. پس بر شما باد دعا کردن در سحرگاهان تا طلوع خورشید؛ زیرا این، وقتی است که در آن درهای آسمان باز می شود و روزی ها تقسیم می شود و حاجت های بزرگ برآورده می گردد.
- امام صادق علیه السلام: جدم می فرمود:«در دعا کردن پیش دستی کنید؛ زیرا بنده، چنان چه اهل دعا باشد وقتی بلایی بر او نازل شود و دعا کند، گفته می شود:«صدایی آشناست!» و چنان چه اهل دعای بسیار نباشد، وقتی بلایی بر او نازل شود و دعا کند، گفته می شود:«تا به حال کجا بودی؟!»
- امام صادق علیه السلام: هرگاه حاجتی داشتی، وضو بگیر و دو رکعت نماز بخوان، سپس حمد و ثنای خدا را به جای بیاور و نعمت هایش را یاد کن، آنگاه دعایت اجابت می شود.
- امام صادق علیه السلام : هرکه شب را با وضو بخوابد، آن شب، بسترش مسجد اوست و اگر برخیزد و نماز بخواند و سپس به ذکر خدا بپردازد، هرچه از خدا بخواهد، به او عطا می فرماید.
-
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله : هرکس دعایش را به همه ی مردان و زنان مومن تعمیم دهد، دعایش مستجاب می شود.
-
سپاس خداى را سزاست بر هر نعمتى كه بر من ارزانى داشته يا موجود مى باشد.
- پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله : دعا، كليد حاجت است و لقمههاى حلال، دندانه هاى آن كليدند.
- پیامبر خدا صلىاللهعليهوآله : خداوند عزّوجل شرم میکند از بندهاش که با جماعت ، نماز بخواند و سپس حاجتش را از او بخواهد و برود و حاجتش را برآوده نسازد.
- امام صادق عليهالسلام : دعا، مخزن اجابت است، همچنان كه ابر مخزن باران است.
- پیامبر خدا صلىاللهعليهوآله : ناتوانترین مردم كسی است كه از دعا كردن ناتوان باشد.
- پیامبر اکرم صلىاللهعليهوآله : ترک دعا گناه است.
روز بیست و هشتم
«أَلْيَوْمُ الثَّامِنُ وَ الْعِشْرُونَ»
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ هُوَ دُونَكَ. اللَّهُمَّ لاَ تَحْرِمْنِي مَا أَعْطَيْتَنِي وَ لاَ تَفْتِنِّي بِمَا مَنَعْتَنِي. اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ خَيْرَ مَا تُعْطِي عِبَادَكَ مِنَ الْاَمَانَةِ وَ الْمَالِ وَ الْاَهْلِ وَ الْوَلَدِ النَّافِعِ غَيْرِ الضَّارِّ وَ لاَ الْمُضِرِّ. اللَّهُمَّ إِنِّي إِلَيْكَ فَقِيرٌ وَ إِنِّي مِنْكَ خَائِفٌ مُسْتَجِيرٌ بِكَ. اللَّهُمَّ لاَ تُبَدِّلِ اسْمِي وَ لاَ تُغَيِّرْ جِسْمِي وَ لاَ تُجْهِدْ بَلاَئِي. اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ غِنًى يُطْغِي أَوْ هَوًى يُرْدِي أَوْ عَمَلٍ يُخْزِي. اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي جُرْمِي وَ اقْبَلْ تَوْبَتِي وَ أَظْهِرْ حُجَّتِي وَ اسْتُرْ عَوْرَتِي وَ اجْعَلْ مُحَمَّداً وَ آلِهِ وَ الْاَنْبِيَاءَ الْمُصْطَفَيْنَ يَسْتَغْفِرُونَ لِي. اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَقُولَ قَوْلاً هُوَ مِنْ طَاعَتِكَ أُرِيدُ بِهِ سِوَى وَجْهِكَ وَ أَعُوذُ بِكَ أَنْ يَكُونَ غَيْرِي أَسْعَدَ بِمَا آتَيْتَنِي مِنِّي. اللَّهُمَّ وَ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ الشَّيْطَانِ وَ شَرِّ السُّلْطَانِ وَ مَا تَجْرِي بِهِ أَقْلاَمُهُمْ. اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ عَمَلاً بَارّاً وَ عَيْشاً قَارّاً وَ رِزْقاً دَارّاً. اللَّهُمَّ كَتَبْتَ الْآثَامَ وَ اطَّلَعْتَ عَلَى الْاَسْرَارِ وَ حُلْتَ بَيْنَنَا وَ بَيْنَ الْقُلُوبِ وَ الْقُلُوبُ إِلَيْكَ مُفْضِيَةٌ وَ السِّرُّ عِنْدَكَ عَلاَنِيَةٌ وَ إِنَّمَا أَمْرُكَ إِذَا أَرَدْتَ شَيْئاً أَنْ تَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ. اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِرَحْمَتِكَ أَنْ تُدْخِلَ طَاعَتَكَ فِي كُلِّ عُضْوٍ مِنْ أَعْضَائِي ثُمَّ لاَ تُخْرِجَهَا مِنِّي أَبَداً. اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِرَحْمَتِكَ أَنْ تُخْرِجَ مَعْصِيَتَكَ مِنْ كُلِّ عُضْوٍ مِنْ أَعْضَائِي ثُمَّ لاَ تُعِيدَهَا فِيَّ أَبَداً. اللَّهُمَّ إِنَّكَ عَفُوٌّ تُحِبُّ الْعَفْوَ فَاعْفُ عَنِّي. اللَّهُمَّ كُنْتَ وَ تَكُونُ وَ أَنْتَ حَيٌّ قَيُّومٌ لاَ تَنَامُ تَنَامُ الْعُيُونُ وَ تَغُورُ النُّجُومُ وَ أَنْتَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لاَ تَأْخُذُكَ سِنَةٌ وَ لاَ نَوْمٌ فَرِّجْ عَنِّي هَمِّي. اللَّهُمَّ وَ اجْعَلْ لِي مِنْ أَمْرِي فَرَجاً وَ مَخْرَجاً وَ ثَبِّتْ رَجَاءَكَ فِي قَلْبِي حَتَّى تُغْنِيَنِي بِهِ عَنْ رَجَاءِ مَنْ سِوَاكَ وَ حَتَّى لاَ يَكُونَ ثِقَتِي إِلَّا أَنْتَ. اللَّهُمَّ لاَ تَكْتُبْنِي مِنَ الْغَافِلِينَ. اللَّهُمَّ لاَ تَسْتَدْرِجْنِي بِخَطِيئَتِي وَ لاَ تَفْضَحْنِي بِسَرِيرَتِي. اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أُضِلَّ عِبَادَكَ وَ أَسْتَرِيبَ إِجَابَتَكَ. اللَّهُمَّ إِنَّ لِي ذُنُوباً قَدْ أَحْصَتْهَا كُتُبُكَ وَ أَحَاطَ بِهَا عِلْمُكَ وَ نَفَذَهَا بَصَرُكَ وَ لَطُفَ بِهَا خَبَرُكَ وَ كَتَبَتْهَا مَلاَئِكَتُكَ. اللَّهُمَّ فَلاَ تُسَلِّطْ عَلَيَّ فِي الدُّنْيَا وَ لاَ فِي مَا بَعْدَهَا مَنْ لَمْ يَخْلُقْنِي وَ لَمْ يَرْحَمْنِي وَ مَنْ أَنْتَ أَوْلَى بِرَحْمَتِي مِنْهُ. اللَّهُمَّ وَ مَا سَتَرْتَ عَلَيَّ مِنْ تِلْكَ الْعُيُوبِ وَ الْعَوْرَاتِ وَ أَخَّرْتَ مِنْ تِلْكَ الْعُقُوبَاتِ مَكْراً مِنْكَ وَ اسْتِدْرَاجاً لِتَأْخُذَنِي بِهَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ تَفْضَحَنِي بِهَا عَلَى رُءُوسِ الْخَلاَئِقِ فَاعْفُ عَنِّي فِي الدَّارَيْنِ كِلْتَيْهِمَا فَإِنَّكَ غَفُورٌ رَحِيمٌ. اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ أَكُنْ أَهْلاً أَنْ أَبْلُغَ رَحْمَتَكَ فَإِنَّ رَحْمَتَكَ أَهْلٌ أَنْ تَبْلُغَنِي فَإِنَّهَا وَ سِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ فَلْتَسَعْنِي رَحْمَتُكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ. اللَّهُمَّ وَ إِنْ كُنْتَ خَصَصْتَ بِذَلِكَ عِبَاداً أَطَاعُوكَ فِيمَا أَمَرْتَهُمْ بِهِ وَ عَمِلُوا فِيمَا خَلَقْتَهُمْ لَهُ فَإِنَّهُمْ لَنْ يَنَالُوا ذَلِكَ إِلَّا بِكَ وَ لاَ يُوَفِّقُهُمْ لَهُ إِلَّا أَنْتَ كَانَتْ رَحْمَتُكَ إِيَّاهُمْ قَبْلَ طَاعَتِهِمْ لَكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ. اللَّهُمَّ فَخُصَّنِي يَا سَيِّدِي وَ مَوْلاَيَ وَ يَا إِلَهِي وَ يَا كَهْفِي وَ يَا حِرْزِي وَ يَا كَنْزِي وَ يَا قُوَّتِي وَ يَا رَجَائِي وَ يَا خَالِقِي وَ يَا رَازِقِي بِمَا خَصَصْتَهُمْ بِهِ وَ وَفِّقْنِي لِمَا وَ فَّقْتَهُمْ لَهُ وَ ارْحَمْنِي كَمَا رَحِمْتَهُمْ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ يَا مَنْ لاَ يَشْغَلُهُ سَمْعٌ عَنْ سَمْعٍ يَا مَنْ لاَ يُغَلِّطُهُ السَّائِلُونَ يَا مَنْ لاَ يُبْرِمُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّينَ أَذِقْنَا بَرْدَ عَفْوِكَ وَ حَلاَوَةَ مَغْفِرَتِكَ وَ طِيبَ رَحْمَتِكَ. اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَغْفِرُكَ مِمَّا تُبْتُ إِلَيْكَ مِنْهُ ثُمَّ عُدْتُ فِيهِ وَ أَسْتَغْفِرُكَ لِمَا وَ عَدْتُكَ مِنْ نَفْسِي ثُمَّ أَخْلَفْتُكَ وَ أَسْتَغْفِرُكَ لِكُلِّ أَمْرٍ أَرَدْتُ بِهِ وَجْهَكَ فَخَالَطَنِي فِيهِ مَا لَيْسَ لَكَ وَ أَسْتَغْفِرُكَ لِكُلِّ النِّعَمِ الَّتِي أَنْعَمْتَ بِهَا عَلَيَّ فَقَوِيتُ بِهَا عَلَى مَعْصِيَتِكَ وَ أَسْتَغْفِرُكَ مِمَّا دَعَانِي إِلَيْهِ الْهَوَى مِنْ قَبُولِ الرُّخَصِ فِيمَا أَتَيْتُهُ وَ اشْتَبَهَ عَلَيَّ مِمَّا هُوَ حَرَامٌ عِنْدَكَ وَ أَسْتَغْفِرُكَ لِلذُّنُوبِ الَّتِي لاَ يَعْلَمُهَا غَيْرُكَ وَ لاَ يَسَعُهَا إِلَّا حِلْمُكَ وَ عَفْوُكَ وَ أَسْتَغْفِرُكَ لِكُلِّ يَمِينٍ سَبَقَتْ مِنِّي حَنَثْتُ فِيهَا عِنْدَكَ يَا مَنْ عَرَّفَنَا نَفْسَهُ لاَ تَشْغَلْنَا بِغَيْرِكَ وَ أَسْقِطْ عَنَّا مَا كَانَ لِغَيْرِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
بار خدایا !از هر چه غیرتوست به توپناه می برم؛ خدایا تویی بزرگ و بزرگتر از هر چیز؛ خدایا هر چه از خوبی و خیر که به من عطا فرمودهای مرا از آنها محروم مساز و به آنچه از من بازداشته ای، شیفته ام مکن ؛خدایا! از تو می خواهم بھترین چیزی را که به بندگانت دادهای از خانه و دارایی، فرزند وایمان وامانت و فرزند سودمندی که مضر نباشد وضرر وزیان وارد نکند. بار خدایا! به درگاهت نیازمند و از توترسان و به توپناهنده ام ؛ خدایا نامم را تبدیل و تنم را دگرگون منما و بیش از قدرتم بر من بالا وارد مساز و پی در پی برایم مشکلات پیش نیاور؛ خدایا! از ثروتی که طغیان و سرکشی در پی داشته باشد؛ یا هوا و هوسی که موجب هلاکت گردد؛ یا کرداری که موجب شرمساری شود، به توپناه می برم. خدایا !گناهانم را بیامرز و توبه ام را بپذیر و دلیل قاطعم را آشکار ساز و زشتیم را بپوشان و محمد و خاندان برگزیده اش را یاوران من گردان که برایم طلب آمرزش کنند؛ خدایا! به توپناه می برم از این که سخنی را که در ظاهر طاعت و فرمانبری بوده ولی قصد م جلب خاطر غیر توست، بر زبان آورم. خدایا ! به توپناه می برم از این که شخص دیگری در آنچه به من دادهای خوشبخت تر از من باشد؛ خدایا به توپناه میبرم از شر شیطان و از شر سلطان و از شر آنچه قلمها بدان جریان یابد و از تو کرداری نیک و زندگانی که موجب روشنی چشم باشد و روزی فراوان و پرخیر را خواستارم؛ گناهان را نوشته و بر پنهانیهای دل آگاهی و میان دلها حائل گشتهای و دلها به سوی تو توجه دارند و پنهانیها پیش تو آشکار است و فرمانت نسبت به هر چه اراده کنی آنست که اراده ی انجامش را بنمایی. خدایا !از تو می خواهم که به رحمتت طاعت و فرمانبرداری خود را در هر عضوی از اعضایم در آوری که بدان وسیله آن را انجام دهم و پس از آن هیچگاه آن را از آن عضو بیرون نبری؛ خدایا! و از تو می خواهم که به رحمتت نافرمانیت را از هر عضوی از اعضایم بیرون آورده تا از آن نافرمانی خودداری کنم و هیچگاه دوباره آن نافرمانی را به من بازنگردانی؛ خدایا !به راستیتو بخشنده ای هستی که بخشش گناه را دوست داری؛ پس برمن ببخشای. خدایا!تو درازلی وجود داشتی و چیزی پیشی از تو نبود و پس از تو نیز چیزی نخواهد بود وتویی زندهٔ پاینده ؛ دیدگان به خواب رفته و ستارگان ناپدید گردند؛ ولی تو را چرت و خواب فرانگیرد؛ بر محمد و خاندانش درود فرست و اندوه و غمم را بگشا و از هر کاری که مرا اندوهگین سازد، راه گشایش مقرّر فرما و امید به ذات خودت را در دلم پابرجا کن؛ تا مرا از امید به مخلوق و امید به غیرتو باز دارد و تا آنکه اعتماد م تنها بر تو باشد؛ خدایا !مرا در پردهٔ فراموشی بازنگردان و بتدریج مراگرفتار مکن، و نامم را در زمرهٔ غافلان و بی خبران ثبت مفرما. خدایا ! از این که بندگانت را گمراه سازم و در اجابتت دچار تردید گردم به توپناه می برم؛ خدایا گناهانی دارم که آن را ثبت کرده و دانشت به آنا احاطه دارد، و در علمت دقیقاً ضبط گردیده و منم خطاکار گناهکار و تویی پروردگار آمرزنده ی نیکوکار و من به وسیلهٔ توبه و بازگشت به درگاهت توجه کردهام و گذشت از آنچه را که انجام دادهام، از تو خواستارم؛ پس از من در گذر و گناهان گذشتهام را بیامرز؛به راستی که توبسیار توبہ پذیر مھربانی. خدایا !توبه محبت نسبت به من از هر کسی سزاوارتری؛ پس به من رحم کن و کسی را که در دنیا وآخرت به من رحم نمی کند، بر من مسلط نکن. خدایا! کارهای پنهانیم را که به بزرگواریت بر من پوشانده ای، چنان مکن که موجب گرفتاری تدریجی من شود و در نتیجه روز قیامت مرا به آنها مؤاخذه کنی و در پیشگاه مخلوقات رسوایم سازی؛ پروردگارا! در هر دو عالم از من در گذر به راستی تر آمرزنده و مهربانی. خدایا ! اگر من شایستگی شمول رحمت و مهربانی تو را ندارم، رحمت شایستگی آن را دارد که شامل حالم گردد و مرا فراگیرد؛ زیرا رحمتت همه چیز را فراگرفته و من نیز چیزی هستم که باید رحمتت مرا هم فراگیرد؛ ای مهربانترین مهربانان! خدایا !و اگر رحمتت رابه کسانی اختصاص دادهای که فرمانبردار اوامرت و انجام دهنده آنچه به خاطر آن خلق شدهاند هستند، محققاً آن دسته از بندگانت جز به وسیلهٔ توقیقی که شامل حالشان نموده ای به این سعادت نائل نگشتهاند و این موفقیت را کسی جز تو به ایشان نداده است؛ در صورتیکه رحمت پیش از توفیق فرمانبرداریشان شامل حالشان گردیده است ؛ ای مهربانترین مهربانان ! در این صورت نیز ای خدایم! و ای آنا و مولایم! و ای پناهگاه و ملجام وای نیرویم! و ای جبران کننده ی پریشانی و اندوهم !وای آفریننده و روزی دهنده ام !مرا نیز به همان رحمت مخصوصت اختصاص ده و به آنچه آنان را موفق داشته ای، موفق نما، و همچنانکه به آنان رحم کردهای، مرا نیز مشمول رحمت کامل و عمومی خویش بگردان؛ ای مهربانترین مهربانان ! ای آن که شنیدن سخنی او را از شنیدن سخن دیگری سرگرم نکند! وای آن که کثرت خراهندگان او را به اشتباه نیندازد! ای آن که پافشاری اصرار کنندگان او را به ستوه در نیاورده! طعم گوارای گذشت و شیرینی ذکر و رحمت خود را به من بچشمان. خدایا !برای گناهانی که از آنها به درگاهت توبه کرده ولی دوباره آنها را انجام دادهام از تو آمرزش میخواهم و برای نعمتهایی که به من عطا کردی و من به وسیلهٔ آنها بر نافرمانیت نیرو گرفتم از تو آمرزش میخواهم و برای هر کار که آن را به قصد خشنودی تو انجام دادم ولی اغراض غیر خالصانهٔ دیگری نیز به آنها مخلوط گشت از تر آمرزش می خواهم. و از تو خواستار آمرزشم برای وعده هایی که به تو دادم ولی به آنها وفا نکردم و از تو آمرزش می خواهم برای آنچه نزد تر حرام بوده ولی نفس به بهانهٔ آنکه مجوز در انجام آن پذیرفته می شود مرا به انجام آن وادار کرده است و از تو آمرزش می خواهم برای گناهانی که جز توکسی به آنها آگاه نیست و تنها بردباری و گذشت تو است که می تواند آنها را فراگیرد و از تو آمرزش می خواهم برای هر سوگندی که آنرا در پیشگاهت شکستم. ای صاحب جلالت و بزرگواری! ای آنکه خود را به من شناساندی! مرا به غیر خودت سرگرم منما و به جز خودت وامگذار و به لطف خویش مرا از هر مخلوق جز خودت بی نیازگردان! ای مهربانترین مهربانان !و درود خدا بر محمد۔خاندان پاکش باد.