Loading
نیایش، سجاد، خشنودی، پاداش
نیایش در اشتیاق به طلب آمرزش از خدای تعالی
(9)
(وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الِاشْتِيَاقِ إِلَى طَلَبِ الْمَغْفِرَةِ مِنَ اللَّهِ جَلَّ جَلَالُهُ)
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ صَيِّرْنَا إِلَى مَحْبُوبِكَ مِنَ التَّوْبَةِ، و أَزِلْنَا عَنْ مَكْرُوهِكَ مِنَ الْإِصْرَارِ اللَّهُمَّ وَ مَتَى وَقَفْنَا بَيْنَ نَقْصَيْنِ فِي دِينٍ أَوْ دُنْيَا، فَأَوْقِعِ النَّقْصَ بِأَسْرَعِهِمَا فَنَاءً، وَ اجْعَلِ التَّوْبَةَ فِي أَطْوَلِهِمَا بَقَاءً وَ إِذَا هَمَمْنَا بِهَمَّيْنِ يُرْضِيكَ أَحَدُهُمَا عَنَّا، وَ يُسْخِطُكَ الْآخَرُ عَلَيْنَا، فَمِلْ بِنَا إِلَى مَا يُرْضِيكَ عَنَّا، وَ أَوْهِنْ قُوَّتَنَا عَمَّا يُسْخِطُكَ عَلَيْنَا وَ لَا تُخَلِّ فِي ذَلِكَ بَيْنَ نُفُوسِنَا وَ اخْتِيَارِهَا، فَإِنَّهَا مُخْتَارَةٌ لِلْبَاطِلِ إِلَّا مَا وَفَّقْتَ، أَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمْتَ اللَّهُمَّ وَ إِنَّكَ مِنَ الضُّعْفِ خَلَقْتَنَا، وَ عَلَى الْوَهْنِ بَنَيْتَنَا، وَ مِنْ مَاءٍ مَهِينٍ ابْتَدَأْتَنَا، فَلَا حَوْلَ لَنَا إِلَّا بِقُوَّتِكَ، وَ لَا قُوَّةَ لَنَا إِلَّا بِعَوْنِكَ فَأَيِّدْنَا بِتَوْفِيقِكَ، وَ سَدِّدْنَا بِتَسْدِيدِكَ، وَ أَعْمِ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا عَمَّا خَالَفَ مَحَبَّتَكَ، وَ لَا تَجْعَلْ لِشَيْءٍ مِنْ جَوَارِحِنَا نُفُوذاً فِي مَعْصِيَتِكَ اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْ هَمَسَاتِ قُلُوبِنَا، وَ حَرَكَاتِ أَعْضَائِنَا وَ لَمَحَاتِ أَعْيُنِنَا، وَ لَهَجَاتِ أَلْسِنَتِنَا فِي مُوجِبَاتِ ثَوَابِكَ حَتَّى لَا تَفُوتَنَا حَسَنَةٌ نَسْتَحِقُّ بِهَا جَزَاءَكَ، وَ لَا تَبْقَى لَنَا سَيِّئَةٌ نَسْتَوْجِبُ بِهَا عِقَابَكَ.
نیایش نهم
.دعاى آن حضرت است در اشتياق به طلب مغفرت از خداى جل جلاله.
خداوندا، درود بفرست بر محمد و خاندان او و ما را به توبه اى كه پسند مى دارى راه بر و از اصرار بر گناه كه ناپسند مى دارى دور فرماى.
خداوندا، چون ميان دو نقصان، يكى در دين و يكى در دنيا، قرار گرفتيم، نقصان را در آن قرار ده كه زود گذر است و توبه را در آن قرار ده كه بقايش بيشتر است. و چون آهنگ دو كار كرديم كه يكى تو را خشنود مى سازد و ديگرى تو را به خشم مى آورد، ما را بدان سوى كه سبب خشنودى توست روانه دار و عزم ما را در آنچه سبب خشم توست سست نماى. و در آن هنگام نفسهاى ما را به اختيار خود وا مگذار، كه نفسهاى ما اگر توفيق خويش رفيق آنها نگردانى راه باطل گزينند و نفس آدمى را به بدى فرمان دهد مگر آنكه تو رحمت آورى.#(1) بار خدايا، ما را از ناتوانى آفريده اى و بنيان ما بر سستى نهاده اى و از آبى پست و بى ارج صورت بسته اى. ما را هيچ جنبشى نيست مگر به توانى كه تو ارزانى دارى و نيرويى نيست مگر به مددى كه تو رسانى.
پس به توفيق خود ياريمان بخش و به راه راست خويش ارشاد فرماى وديده دل ما را از آنچه خلاف دوستى توست كور گردان و چنان كن كه نافرمانى را در هيچ يك از اعضاى ما راه نباشد.
بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندانش و رازهاى دلهاى ما را و جنبشهاى اندامهاى ما را و نگاههاى ديدگان ما را و سخن زبانهاى ما را چنان گردان كه موجب ثواب تو باشد، تا حسنه اى كه سزاوار پاداش نيك توست از دست نشود وسيلهاى كه موجب كيفر بد توست بر جاى نماند.
پى نوشتها
1. اشاره است به آيه «ان النفس لامارة بالسوء الا ما رحم ربى» (سوره 12/آيه 53)
(وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الِاشْتِيَاقِ إِلَى طَلَبِ الْمَغْفِرَةِ مِنَ اللَّهِ جَلَّ جَلَالُهُ)
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ صَيِّرْنَا إِلَى مَحْبُوبِكَ مِنَ التَّوْبَةِ، و أَزِلْنَا عَنْ مَكْرُوهِكَ مِنَ الْإِصْرَارِ اللَّهُمَّ وَ مَتَى وَقَفْنَا بَيْنَ نَقْصَيْنِ فِي دِينٍ أَوْ دُنْيَا، فَأَوْقِعِ النَّقْصَ بِأَسْرَعِهِمَا فَنَاءً، وَ اجْعَلِ التَّوْبَةَ فِي أَطْوَلِهِمَا بَقَاءً وَ إِذَا هَمَمْنَا بِهَمَّيْنِ يُرْضِيكَ أَحَدُهُمَا عَنَّا، وَ يُسْخِطُكَ الْآخَرُ عَلَيْنَا، فَمِلْ بِنَا إِلَى مَا يُرْضِيكَ عَنَّا، وَ أَوْهِنْ قُوَّتَنَا عَمَّا يُسْخِطُكَ عَلَيْنَا وَ لَا تُخَلِّ فِي ذَلِكَ بَيْنَ نُفُوسِنَا وَ اخْتِيَارِهَا، فَإِنَّهَا مُخْتَارَةٌ لِلْبَاطِلِ إِلَّا مَا وَفَّقْتَ، أَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمْتَ اللَّهُمَّ وَ إِنَّكَ مِنَ الضُّعْفِ خَلَقْتَنَا، وَ عَلَى الْوَهْنِ بَنَيْتَنَا، وَ مِنْ مَاءٍ مَهِينٍ ابْتَدَأْتَنَا، فَلَا حَوْلَ لَنَا إِلَّا بِقُوَّتِكَ، وَ لَا قُوَّةَ لَنَا إِلَّا بِعَوْنِكَ فَأَيِّدْنَا بِتَوْفِيقِكَ، وَ سَدِّدْنَا بِتَسْدِيدِكَ، وَ أَعْمِ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا عَمَّا خَالَفَ مَحَبَّتَكَ، وَ لَا تَجْعَلْ لِشَيْءٍ مِنْ جَوَارِحِنَا نُفُوذاً فِي مَعْصِيَتِكَ اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْ هَمَسَاتِ قُلُوبِنَا، وَ حَرَكَاتِ أَعْضَائِنَا وَ لَمَحَاتِ أَعْيُنِنَا، وَ لَهَجَاتِ أَلْسِنَتِنَا فِي مُوجِبَاتِ ثَوَابِكَ حَتَّى لَا تَفُوتَنَا حَسَنَةٌ نَسْتَحِقُّ بِهَا جَزَاءَكَ، وَ لَا تَبْقَى لَنَا سَيِّئَةٌ نَسْتَوْجِبُ بِهَا عِقَابَكَ.
نیایش نهم
.دعاى آن حضرت است در اشتياق به طلب مغفرت از خداى جل جلاله.
خداوندا، درود بفرست بر محمد و خاندان او و ما را به توبه اى كه پسند مى دارى راه بر و از اصرار بر گناه كه ناپسند مى دارى دور فرماى.
خداوندا، چون ميان دو نقصان، يكى در دين و يكى در دنيا، قرار گرفتيم، نقصان را در آن قرار ده كه زود گذر است و توبه را در آن قرار ده كه بقايش بيشتر است. و چون آهنگ دو كار كرديم كه يكى تو را خشنود مى سازد و ديگرى تو را به خشم مى آورد، ما را بدان سوى كه سبب خشنودى توست روانه دار و عزم ما را در آنچه سبب خشم توست سست نماى. و در آن هنگام نفسهاى ما را به اختيار خود وا مگذار، كه نفسهاى ما اگر توفيق خويش رفيق آنها نگردانى راه باطل گزينند و نفس آدمى را به بدى فرمان دهد مگر آنكه تو رحمت آورى.#(1) بار خدايا، ما را از ناتوانى آفريده اى و بنيان ما بر سستى نهاده اى و از آبى پست و بى ارج صورت بسته اى. ما را هيچ جنبشى نيست مگر به توانى كه تو ارزانى دارى و نيرويى نيست مگر به مددى كه تو رسانى.
پس به توفيق خود ياريمان بخش و به راه راست خويش ارشاد فرماى وديده دل ما را از آنچه خلاف دوستى توست كور گردان و چنان كن كه نافرمانى را در هيچ يك از اعضاى ما راه نباشد.
بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندانش و رازهاى دلهاى ما را و جنبشهاى اندامهاى ما را و نگاههاى ديدگان ما را و سخن زبانهاى ما را چنان گردان كه موجب ثواب تو باشد، تا حسنه اى كه سزاوار پاداش نيك توست از دست نشود وسيلهاى كه موجب كيفر بد توست بر جاى نماند.
پى نوشتها
1. اشاره است به آيه «ان النفس لامارة بالسوء الا ما رحم ربى» (سوره 12/آيه 53)
