Loading
دعا، نیایش، فرج، مفاتیح، کفعمی، بلدالامین، گشایش، کرامت، عماد
دعای فرج ـ متن و ترجمه
سوّم:شيخ كفعمى در كتاب «بلد الامين» دعايى نقل كرده به روايت از حضرت امير المؤمنين كه هر سوخته دل و مصيبت زده و غمناک و گرفتار آن را بخواند حق تعالى به او گشايش و فرج كرامت فرمايد. و آن دعا اين است:
يا عِمادَ مَنْ لا عِمادَ لَهُ وَ يا ذُخْرَ مَنْ لا ذُخْرَ لَهُ وَيا سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ ويا حِرْزَ مَنْ لا حِرْزَ لَهُ وَيا غِياثَ مَنْ لا غِياثَ لَهُ وَيا كَنْزَ مَنْ لا كَنْزَ لَهُ وَيا عِزَّ مَنْ لا عِزَّ لَهُ يا كَريمَ الْعَفْوِ يا حَسَنَ التَّجاوُزِ يا عَوْنَ الضُّعَفاَّءِ يا كَنْزَ الْفُقَراَّءِ يا عَظيمَ الرِّجاَّءِ يا مُنْقِذَ الْغَرْقى يا مُنْجِىَ الْهَلْكى يا مُحْسِنُ ،
اى تكيهگاه آنكه تكيهگاهى ندارد،اى اندوخته آنكه اندوختاى ندارد،اى پشتيبان آنكه پشتيبانى ندارد،اى نگاهدار آنكه نگاهدارى ندارد،اى فريادرس آنكه فريادرسى ندارد،اى گنج آنكه گنجى ندارد،اى عزّت آنكه عزّتى ندارد،اى كريمانه درگذرنده، اى نيكو گذشت،اى پشتيبان ناتوانان،اى غناى تهيدستان،اى بزرگمايه اميد،اى نجاتدهنده غريقان،اى رهايى بخش هلاك شدگان،اى احسان كنده،
يا مُجْمِلُ يا مُنْعِمُ يا مُفْضِلُ اَنْتَ الَّذى سَجَدَ لَكَ سَوادُ اللّيْلِ وَنُورُ النَّهارِ وَضَوْءُ الْقَمَرِ وَشُعاعُ الشَّمْسِ وَحَفيفُ الشَّجَرِ وَدَوِىُّ الْماَّءِ يا اَللّهُ يا اَللّهُ يا اَللّهُ لا اِلهَ إ لاّ اَنْتَ وَحْدَكَ لا شَريكَ لَكَ يا رَبّاهُ يا اَللّهُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَافْعَلْ بِنا ما اَنْتَ اَهْلُهُ.
اى زيبايى بخش،اى نعمتده،اى عطابخش،تويى آنكه سياهى شب و روشنى روز و پرتو ماه و شعاع خورشيد و وزش باد در درخت و صداى آب باريت سجده كرد،اى خدا،اى خدا،اى خدا،معبودى جز تو نيست،يگانه و بىشريكى اى پروردگار،اى خدا،بر محمّد درود فرست و با ما آنچه شايسته آنى انجام ده.
پس از دعا هرچه حاجت دارى درخواست كن.
مؤلف گويد:و نيز براى گشايش مشكلات و رفع گرفتارى،و برطرفشدن غم و اندوه،تداوم بر اين ذكر كه حضرت جواد عليه السّلام تعليم فرموده بسيار سودمند است:
يَا مَنْ يَكْفى مِنْ كُلِّشَى ءٍ وَلا يَكْفى مِنْهُ شَى ءٌ اِكْفِنى ما اَهَمَّنى
اى آنكه از هرچيز كفايت كند و از او چيزى كفايت نكند كارهاى مهمّ مرا كفايت فرما.
يا عِمادَ مَنْ لا عِمادَ لَهُ وَ يا ذُخْرَ مَنْ لا ذُخْرَ لَهُ وَيا سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ ويا حِرْزَ مَنْ لا حِرْزَ لَهُ وَيا غِياثَ مَنْ لا غِياثَ لَهُ وَيا كَنْزَ مَنْ لا كَنْزَ لَهُ وَيا عِزَّ مَنْ لا عِزَّ لَهُ يا كَريمَ الْعَفْوِ يا حَسَنَ التَّجاوُزِ يا عَوْنَ الضُّعَفاَّءِ يا كَنْزَ الْفُقَراَّءِ يا عَظيمَ الرِّجاَّءِ يا مُنْقِذَ الْغَرْقى يا مُنْجِىَ الْهَلْكى يا مُحْسِنُ ،
اى تكيهگاه آنكه تكيهگاهى ندارد،اى اندوخته آنكه اندوختاى ندارد،اى پشتيبان آنكه پشتيبانى ندارد،اى نگاهدار آنكه نگاهدارى ندارد،اى فريادرس آنكه فريادرسى ندارد،اى گنج آنكه گنجى ندارد،اى عزّت آنكه عزّتى ندارد،اى كريمانه درگذرنده، اى نيكو گذشت،اى پشتيبان ناتوانان،اى غناى تهيدستان،اى بزرگمايه اميد،اى نجاتدهنده غريقان،اى رهايى بخش هلاك شدگان،اى احسان كنده،
يا مُجْمِلُ يا مُنْعِمُ يا مُفْضِلُ اَنْتَ الَّذى سَجَدَ لَكَ سَوادُ اللّيْلِ وَنُورُ النَّهارِ وَضَوْءُ الْقَمَرِ وَشُعاعُ الشَّمْسِ وَحَفيفُ الشَّجَرِ وَدَوِىُّ الْماَّءِ يا اَللّهُ يا اَللّهُ يا اَللّهُ لا اِلهَ إ لاّ اَنْتَ وَحْدَكَ لا شَريكَ لَكَ يا رَبّاهُ يا اَللّهُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَافْعَلْ بِنا ما اَنْتَ اَهْلُهُ.
اى زيبايى بخش،اى نعمتده،اى عطابخش،تويى آنكه سياهى شب و روشنى روز و پرتو ماه و شعاع خورشيد و وزش باد در درخت و صداى آب باريت سجده كرد،اى خدا،اى خدا،اى خدا،معبودى جز تو نيست،يگانه و بىشريكى اى پروردگار،اى خدا،بر محمّد درود فرست و با ما آنچه شايسته آنى انجام ده.
پس از دعا هرچه حاجت دارى درخواست كن.
مؤلف گويد:و نيز براى گشايش مشكلات و رفع گرفتارى،و برطرفشدن غم و اندوه،تداوم بر اين ذكر كه حضرت جواد عليه السّلام تعليم فرموده بسيار سودمند است:
يَا مَنْ يَكْفى مِنْ كُلِّشَى ءٍ وَلا يَكْفى مِنْهُ شَى ءٌ اِكْفِنى ما اَهَمَّنى
اى آنكه از هرچيز كفايت كند و از او چيزى كفايت نكند كارهاى مهمّ مرا كفايت فرما.
