Loading
دعا، زیارت، امام، هشتم، رضا، مفاتیح، مناجات، نیایش، نماز
دعای بعد از زیارت امام رضا علیه السلام ـ متن و ترجمه
در کتاب «تحفة الزائر» آمده که شيخ مفيد ذكر كرده: پس از نماز زيارت حضرت امام رضا عليه السّلام مستحب است اين دعا را بخوانند:
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ يَا اللَّهُ الدَّائِمُ فِي مُلْكِهِ الْقَائِمُ فِي عِزِّهِ الْمُطَاعُ فِي سُلْطَانِهِ الْمُتَفَرِّدُ فِي كِبْرِيَائِهِ الْمُتَوَحِّدُ فِي دَيْمُومِيَّةِ بَقَائِهِ الْعَادِلُ فِي بَرِيَّتِهِ الْعَالِمُ فِي قَضِيَّتِهِ الْكَرِيمُ فِي تَأْخِيرِ عُقُوبَتِهِ إِلَهِي حَاجَاتِي مَصْرُوفَةٌ إِلَيْكَ وَ آمَالِي مَوْقُوفَةٌ لَدَيْكَ وَ كُلَّمَا وَفَّقْتَنِي مِنْ خَيْرٍ [بِخَيْرٍ] فَأَنْتَ دَلِيلِي عَلَيْهِ وَ طَرِيقِي إِلَيْهِ يَا قَدِيرا لا تَئُودُهُ الْمَطَالِبُ يَا مَلِيّا يَلْجَأُ إِلَيْهِ كُلُّ رَاغِبٍ مَا زِلْتُ مَصْحُوبا مِنْكَ بِالنِّعَمِ جَارِيا عَلَى عَادَاتِ الْإِحْسَانِ وَ الْكَرَمِ أَسْأَلُكَ بِالْقُدْرَةِ النَّافِذَةِ فِي جَمِيعِ الْأَشْيَاءِ وَ قَضَائِكَ الْمُبْرَمِ الَّذِي تَحْجُبُهُ بِأَيْسَرِ الدُّعَاءِ وَ بِالنَّظْرَةِ الَّتِي نَظَرْتَ بِهَا إِلَى الْجِبَالِ فَتَشَامَخَتْ وَ إِلَى الْأَرَضِينَ فَتَسَطَّحَتْ وَ إِلَى السَّمَاوَاتِ فَارْتَفَعَتْ ،
خدايا از تو درخواست مىكنم،اى خدايى كه در فرمانروايىاش پاينده،و در شكوهش پا برجا،و در سلطنتش مطاع،و در كبريايىاش يكتا،و در دوام هميشگىاش بىهمتا است،در مخلوقاتش دادگر،و در داورىاش دانا،و در به تأخير انداختن كيفرش بزرگوار است.خدايا حاجاتم بازگردانده به سوى تو،و آرزوهايم ايستاده در پيشگاه توست،و هر زمان مرا به كار نيكى توفيق دادى،راهنمايم بر آن،و راهم به سوى آن تو بودى،اى توانايى كه خواستهها درماندهاش نكند،اى عطابخش دائمى كه هر مشتاقى به جانب او پناه مىآورد،همواره از جانب تو همنشين با نعمتهايت بودهام،روان بر عادت احسان و كرم،از تو مىخواهم به آن نيروى نافذ در تمام اشيا و حكم استوارت كه آن را با آسانترين دعا باز مىدارى،و به آن نظرى كه به وسيله آن به جانب كوهها نظر كردى و كوهها بلندى گرفتند،و به زمينها توجه كردى و آنها مسطّح شدد و با آسمانها عنايت فرمودى پس مرتفع گرديد،
وَ إِلَى الْبِحَارِ فَتَفَجَّرَتْ يَا مَنْ جَلَّ عَنْ أَدَوَاتِ لَحَظَاتِ الْبَشَرِ وَ لَطُفَ عَنْ دَقَائِقِ خَطَرَاتِ الْفِكَرِ لا تُحْمَدُ يَا سَيِّدِي إِلا بِتَوْفِيقٍ مِنْكَ يَقْتَضِي حَمْدا وَ لا تُشْكَرُ عَلَى أَصْغَرِ مِنَّةٍ إِلا اسْتَوْجَبْتَ بِهَا شُكْرا فَمَتَى تُحْصَى نَعْمَاؤُكَ يَا إِلَهِي وَ تُجَازَى آلاؤُكَ يَا مَوْلايَ وَ تُكَافَأُ صَنَائِعُكَ يَا سَيِّدِي وَ مِنْ نِعَمِكَ يَحْمَدُ الْحَامِدُونَ وَ مِنْ شُكْرِكَ يَشْكُرُ الشَّاكِرُونَ وَ أَنْتَ الْمُعْتَمَدُ لِلذُّنُوبِ فِي عَفْوِكَ وَ النَّاشِرِ عَلَى الْخَاطِئِينَ جَنَاحَ سِتْرِكَ وَ أَنْتَ الْكَاشِفُ لِلضُّرِّ بِيَدِكَ فَكَمْ مِنْ سَيِّئَةٍ أَخْفَاهَا حِلْمُكَ حَتَّى دَخِلَتْ وَ حَسَنَةٍ ضَاعَفَهَا فَضْلُكَ حَتَّى عَظُمَتْ عَلَيْهَا مُجَازَاتُكَ جَلَلْتَ أَنْ يُخَافَ مِنْكَ إِلا الْعَدْلُ وَ أَنْ يُرْجَى مِنْكَ إِلا الْإِحْسَانُ وَ الْفَضْلُ فَامْنُنْ عَلَيَّ بِمَا أَوْجَبَهُ فَضْلُكَ،
و به ديارها نگريستى پس روان شدند،اى كه از ابزارهاى نگاههاى بشر بالاترى و از دسترس دقايق افكار دورى،اى آقاى من سپاس نشوى مگر به توفيقى از سوى خودت،كه آن نيز موجب سپاس ديگرى است،و بر كوچكترين نعمت شكر نشوى مگر آنكه به آن شكر،شكرى ديگر را سزاوار گردى،پس چه زمانى نعمتهايت برشمرده شود اى خداى من،و به عطاهايت جزا داده شود اى مولاى من،و پاداش متقابل به ساختههايت داده شود،اى آقاى من،از نعمتهاى توست كه سپاسكنندگان سپاس مىنمايند،و از شكرپذيرى توست كه شاكران شكرگذارى مىكنند،تويى مورد اعتماد،در امر گذشت بر گناهان،و تويى گسترنده بال پردهپوشىاست بر خطاكاران،و تويى برطرفكننده سختى با دست قدرتت،چه بسيار زشتى كه آن را با بردبارىات پوشاندى،تا از بين رفت،و چه بسيار خوبىاى كه آن را فضلت چندين برابر كرد،تا پاداش دادنت بر آن بزرگ شد،بزرگى از اينكه از تو ترسيده شود جز به عدل،و اميد رود مگر احسان و فضل تو،بر من به آنچه كه فضلت آن را واجب نموده منّت گذار،
وَ لا تَخْذُلْنِي بِمَا يَحْكُمُ بِهِ عَدْلُكَ سَيِّدِي لَوْ عَلِمَتِ الْأَرْضُ بِذُنُوبِي لَسَاخَتْ بِي أَوِ الْجِبَالُ لَهَدَّتْنِي أَوِ السَّمَاوَاتُ لاخْتَطَفَتْنِي أَوِ الْبِحَارُ لَأَغْرَقَتْنِي سَيِّدِي سَيِّدِي سَيِّدِي مَوْلايَ مَوْلايَ مَوْلايَ قَدْ تَكَرَّرَ وُقُوفِي لِضِيَافَتِكَ فَلا تَحْرِمْنِي مَا وَعَدْتَ الْمُتَعَرِّضِينَ لِمَسْأَلَتِكَ يَا مَعْرُوفَ الْعَارِفِينَ يَا مَعْبُودَ الْعَابِدِينَ يَا مَشْكُورَ الشَّاكِرِينَ يَا جَلِيسَ الذَّاكِرِينَ يَا مَحْمُودَ مَنْ حَمِدَهُ يَا مَوْجُودَ مَنْ طَلَبَهُ يَا مَوْصُوفَ مَنْ وَحَّدَهُ يَا مَحْبُوبَ مَنْ أَحَبَّهُ يَا غَوْثَ مَنْ أَرَادَهُ يَا مَقْصُودَ مَنْ أَنَابَ إِلَيْهِ يَا مَنْ لا يَعْلَمُ الْغَيْبَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يَصْرِفُ السُّوءَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يُدَبِّرُ الْأَمْرَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يَغْفِرُ الذَّنْبَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يَخْلُقُ الْخَلْقَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يُنَزِّلُ الْغَيْثَ إِلا هُوَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِي يَا خَيْرَ الْغَافِرِينَ ،
و به آنچه عدالتت به آن حكم مىكند خوارم مكن،آقاى من اگر زمين گناهان مرا مىدانست هرآينه فرو مىبردم،يا اگر كوهها خبر مىداشتند مرا درهم مىشكستند،يا آسمانها مطلع مىبودند مرا مىبردند،يا درياها آگاه مىبودند مرا غرق مىكردند،آقاى من،آقاى من آقاى من،مولايم،مولايم،مولايم،توقفم براى ميهمانىات تكرار شده،پس مرا از آنچه به درخواستكنندگان از حضرتت وعده دادى محروم مكن،اى شناخته عارفان،اى پرستيده پرستندگان،اى سپاسشده سپاسگذاران اى همنشين يادكنندگان،اى ستوده كسىكه او را ستوده،اى موجود براى كسىكه او را جست،اى وصفشده كسىكه او را به وحدانيّت وصف نمود،اى محبوب كسىكه او را دوست داشت،اى فريادرس كسىكه او را اراده كرد،اى مقصود كسىكه به سويش باز آمد،اى كه غيب را جز او نداند،اى كه بدى را جز او باز نگرداند،اى آنكه امر را جز او تدبير نكند،اى كه نيامرزد گناهان را جز او،اى كه پديد نياورد مخلوق را جز او،اى كه نازل نمىكند باران را جز او،بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا بيامرز اى بهترين آمرزندگان،
رَبِّ إِنِّي أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ حَيَاءٍ وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ رَجَاءٍ وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ إِنَابَةٍ وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ رَغْبَةٍ وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ رَهْبَةٍ وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ طَاعَةٍ وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ إِيمَانٍ وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ إِقْرَارٍ وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ إِخْلاصٍ وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ تَقْوَى وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ تَوَكُّلٍ وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ ذِلَّةٍ وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ عَامِلٍ لَكَ هَارِبٍ مِنْكَ إِلَيْكَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ،
پروردگارا من از تو درخواست آمرزش مىكنم،آمرزش شرمسارى،و درخواست آمرزش مىكنم،آمرزش اميدوارى،و درخواست آمرزش مىكنم،آمرزش بازگشتن،و درخواست آمرزش مىكنم،آمرزش شوق،و درخواست آمرزش مىكنم،آمرزش بيم،و درخواست آمزش مىكنم،آمرزش طاعت،و درخواست آمرزش مىكنم،آمرزش ايمان،و درخواست آمرزش مىكنم آمرزش اقرار،و درخواست آمرزش مىكنم،آمرزش اخلاص،و درخواست آمرزش مىكنم،آمرزش تقوا،و درخواست آمرزش مىكنم،آمرزش توكّل،و درخواست آمرزش مىكنم،آمرزش خوارى،و درخواست آمرزش مىكنم،آمرزش عمل كننده براى تو،گريزان از تو به سوى تو پس بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،
وَ تُبْ عَلَيَّ وَ عَلَى وَالِدَيَّ بِمَا تُبْتَ وَ تَتُوبُ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ يَا مَنْ يُسَمَّى بِالْغَفُورِ الرَّحِيمِ يَا مَنْ يُسَمَّى بِالْغَفُورِ الرَّحِيمِ يَا مَنْ يُسَمَّى بِالْغَفُورِ الرَّحِيمِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اقْبَلْ تَوْبَتِي وَ زَكِّ عَمَلِي وَ اشْكُرْ سَعْيِي وَ ارْحَمْ ضَرَاعَتِي وَ لا تَحْجُبْ صَوْتِي وَ لا تُخَيِّبْ مَسْأَلَتِي يَا غَوْثَ الْمُسْتَغِيثِينَ وَ أَبْلِغْ أَئِمَّتِي سَلامِي وَ دُعَائِي وَ شَفِّعْهُمْ فِي جَمِيعِ مَا سَأَلْتُكَ وَ أَوْصِلْ هَدِيَّتِي إِلَيْهِمْ كَمَا يَنْبَغِي لَهُمْ وَ زِدْهُمْ مِنْ ذَلِكَ مَا يَنْبَغِي لَكَ بِأَضْعَافٍ لا يُحْصِيهَا غَيْرُكَ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى أَطْيَبِ الْمُرْسَلِينَ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ.
و بر من و پدر و مادرم پذيراى توبه باش،به آنچه بر تمام بندگانت توبهپذيرفتنى و مىپذيرى اى مهربانترين مهربانان،اى آنكه به آمرزنده و مهربان ناميده شوى،اى آنكه به آمرزنده مهربان ناميده شدى،اى آنكه به آمرزنده و مهربان ناميده شدى،بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و توبهام را بپذير،و عملم را پاك كن،و از كوششم قدردانى فرما،و به زارىام رحم كن،و صدايم را در پرده قرار مده،و درخواستم را نااميد مكن،اى فريادرس دادخواهان،و سلام و دعايم را به امامان برسان،و در تمام آنچه از تو درخواست كردم،آنان را شفيع من قرار ده،و هديه مرا به آنان برسان،آنچنانكه سزاوار ايشا است،و از اين هديه براى ايشان به چندين برابر بيفزا،چنانكه سزاوار توست،افزايشى كه آن را جز تو شماره نكند،جنبش و نيرويى نيست جز به خداى برتز و بزرگ،و درود خدا بر پاكترين فرستادگان محمّد و خاندان پاك او.
مؤلّف گويد:علاّمه مجلسى در«بحار الانوار»،از برخى نوشتههاى قدماى اصحاب زيارتى براى حضرت امام رضا عليه السّلام نقل كرده كه معروف به«جواديّه»است،و در آخر آن زيارت است كه نماز زيارت و تسبيح بجا آر،و آن را به آن حضرت هديه كن،آنگاه بگو:«اللّهم انّى اسالك يا اللّه الدّائم...»و اين دعا را تا آخر آن نقل كرده،پس هر زمان آن زيارت را در آن مشهد مقدسّ خواندى،اين دعا را ترك مكن. زيارتى ديگر:اين زيارتى است كه ابن قولويه از بعضى ائمه عليهم السّلام روايت كرده كه فرمودند:چون به نزد قبر امام رضا عليه السّلام رفتى بگو:
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا الْمُرْتَضَى الْإِمَامِ التَّقِيِّ النَّقِيِّ وَ حُجَّتِكَ عَلَى مَنْ فَوْقَ الْأَرْضِ وَ مَنْ تَحْتَ الثَّرَى الصِّدِّيقِ الشَّهِيدِ صَلاةً كَثِيرَةً تَامَّةً زَاكِيَةً مُتَوَاصِلَةً مُتَوَاتِرَةً مُتَرَادِفَةً كَأَفْضَلِ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِيَائِكَ .
خدايا درود فرست بر على بن موسى الرّضا،امام پسنديده با تقواى بىعيب،و حجّتت بر هر كه بر زمين،و هر كه زير زمين است،آن راستگوى شهيد،درودى بسيار و كامل،و پاك و به هم پيوسته و پياپى و در پى هم،مانند برترين درودى كه بر يكى از اوليايت فرستادى.
زيارت ديگر:زيارتى است كه شيخ مفيد در كتاب«مقنعه»نقل كرده و فرموده:پس از آنكه غسل زيارت كردى و پاكيزهترين جامههاى خود را در بر كردى نزد قبر آن حضرت مىايستى و مىگويى:
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ اللَّهِ وَ ابْنَ وَلِيِّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ وَ ابْنَ حُجَّتِهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا إِمَامَ الْهُدَى وَ الْعُرْوَةَ الْوُثْقَى وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ أَشْهَدُ أَنَّكَ مَضَيْتَ عَلَى مَا مَضَى عَلَيْهِ آبَاؤُكَ الطَّاهِرُونَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ لَمْ تُؤْثِرْ عَمًى عَلَى هُدًى وَ لَمْ تَمِلْ مِنْ حَقٍّ إِلَى بَاطِلٍ وَ أَنَّكَ نَصَحْتَ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ وَ أَدَّيْتَ الْأَمَانَةَ فَجَزَاكَ اللَّهُ عَنِ الْإِسْلامِ وَ أَهْلِهِ خَيْرَ الْجَزَاءِ أَتَيْتُكَ بِأَبِي وَ أُمِّي زَائِرا عَارِفا بِحَقِّكَ مُوَالِيا لِأَوْلِيَائِكَ مُعَادِيا لِأَعْدَائِكَ فَاشْفَعْ لِي عِنْدَ رَبِّكَ.
سلام بر تو اى ولىّ خدا و فرزند ولىّ خدا،سلام بر تو اى حجّت خدا و فرزند حجّت خدا،سلام بر تو اى امام هدايت،و دستاويز استوارتر،و رحمت و بركات خدا بر تو باد،گواهى مىدهم كه تو گذشتى بر آنچه پدران پاك تو گذشتند،كوردلى را بر هدايت ترجيح ندادى،و از حق به باطل منحرف نگشتى،و براى خدا و رسولش خيرخواهى نمودى،و امانت را ادا كردى،خدا از سوى اسلام و اهلش تو را پاداش دهد،بهترين پاداش،من زائر به حضورت آمدم،به حقّت عارفم،دوستدار دوستانت،و دشمن دشمنانت هستم،مرا نزد پروردگارت شفاعت كن.
سپس خود را به قبر بچسبان،و آن را ببوس و دو طرف صورت خود را بر آن بگذار،آنگاه به جانب سر بازگرد و بگو:
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلايَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ أَشْهَدُ أَنَّكَ الْإِمَامُ الْهَادِي وَ الْوَلِيُّ الْمُرْشِدُ أَبْرَأُ إِلَى اللَّهِ مِنْ أَعْدَائِكَ وَ أَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ بِوِلايَتِكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ
سلام بر تو اى مولايم اى فرزند رسول خدا و رحمت و بركات خدا بر تو باد.گواهى مىدهم كه تو پيشواى راهنما،و سرپرست ارشاد كنندهاى،به سوى خدا از دشمنانت بيزارى مىنمايم،و به ولايتت به جانب خدا تقرّب مىجويم،درود و رحمت و بركات خدا بر تو باد،
آنگاه دو ركعت نماز زيارت به جاى آر،و بعد از آن هرچه خواستى نماز بخوان،و به طرف پايين پا بازگرد،و به آنچه مىخواهى دعا كن،ان شاء اللّه.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ يَا اللَّهُ الدَّائِمُ فِي مُلْكِهِ الْقَائِمُ فِي عِزِّهِ الْمُطَاعُ فِي سُلْطَانِهِ الْمُتَفَرِّدُ فِي كِبْرِيَائِهِ الْمُتَوَحِّدُ فِي دَيْمُومِيَّةِ بَقَائِهِ الْعَادِلُ فِي بَرِيَّتِهِ الْعَالِمُ فِي قَضِيَّتِهِ الْكَرِيمُ فِي تَأْخِيرِ عُقُوبَتِهِ إِلَهِي حَاجَاتِي مَصْرُوفَةٌ إِلَيْكَ وَ آمَالِي مَوْقُوفَةٌ لَدَيْكَ وَ كُلَّمَا وَفَّقْتَنِي مِنْ خَيْرٍ [بِخَيْرٍ] فَأَنْتَ دَلِيلِي عَلَيْهِ وَ طَرِيقِي إِلَيْهِ يَا قَدِيرا لا تَئُودُهُ الْمَطَالِبُ يَا مَلِيّا يَلْجَأُ إِلَيْهِ كُلُّ رَاغِبٍ مَا زِلْتُ مَصْحُوبا مِنْكَ بِالنِّعَمِ جَارِيا عَلَى عَادَاتِ الْإِحْسَانِ وَ الْكَرَمِ أَسْأَلُكَ بِالْقُدْرَةِ النَّافِذَةِ فِي جَمِيعِ الْأَشْيَاءِ وَ قَضَائِكَ الْمُبْرَمِ الَّذِي تَحْجُبُهُ بِأَيْسَرِ الدُّعَاءِ وَ بِالنَّظْرَةِ الَّتِي نَظَرْتَ بِهَا إِلَى الْجِبَالِ فَتَشَامَخَتْ وَ إِلَى الْأَرَضِينَ فَتَسَطَّحَتْ وَ إِلَى السَّمَاوَاتِ فَارْتَفَعَتْ ،
خدايا از تو درخواست مىكنم،اى خدايى كه در فرمانروايىاش پاينده،و در شكوهش پا برجا،و در سلطنتش مطاع،و در كبريايىاش يكتا،و در دوام هميشگىاش بىهمتا است،در مخلوقاتش دادگر،و در داورىاش دانا،و در به تأخير انداختن كيفرش بزرگوار است.خدايا حاجاتم بازگردانده به سوى تو،و آرزوهايم ايستاده در پيشگاه توست،و هر زمان مرا به كار نيكى توفيق دادى،راهنمايم بر آن،و راهم به سوى آن تو بودى،اى توانايى كه خواستهها درماندهاش نكند،اى عطابخش دائمى كه هر مشتاقى به جانب او پناه مىآورد،همواره از جانب تو همنشين با نعمتهايت بودهام،روان بر عادت احسان و كرم،از تو مىخواهم به آن نيروى نافذ در تمام اشيا و حكم استوارت كه آن را با آسانترين دعا باز مىدارى،و به آن نظرى كه به وسيله آن به جانب كوهها نظر كردى و كوهها بلندى گرفتند،و به زمينها توجه كردى و آنها مسطّح شدد و با آسمانها عنايت فرمودى پس مرتفع گرديد،
وَ إِلَى الْبِحَارِ فَتَفَجَّرَتْ يَا مَنْ جَلَّ عَنْ أَدَوَاتِ لَحَظَاتِ الْبَشَرِ وَ لَطُفَ عَنْ دَقَائِقِ خَطَرَاتِ الْفِكَرِ لا تُحْمَدُ يَا سَيِّدِي إِلا بِتَوْفِيقٍ مِنْكَ يَقْتَضِي حَمْدا وَ لا تُشْكَرُ عَلَى أَصْغَرِ مِنَّةٍ إِلا اسْتَوْجَبْتَ بِهَا شُكْرا فَمَتَى تُحْصَى نَعْمَاؤُكَ يَا إِلَهِي وَ تُجَازَى آلاؤُكَ يَا مَوْلايَ وَ تُكَافَأُ صَنَائِعُكَ يَا سَيِّدِي وَ مِنْ نِعَمِكَ يَحْمَدُ الْحَامِدُونَ وَ مِنْ شُكْرِكَ يَشْكُرُ الشَّاكِرُونَ وَ أَنْتَ الْمُعْتَمَدُ لِلذُّنُوبِ فِي عَفْوِكَ وَ النَّاشِرِ عَلَى الْخَاطِئِينَ جَنَاحَ سِتْرِكَ وَ أَنْتَ الْكَاشِفُ لِلضُّرِّ بِيَدِكَ فَكَمْ مِنْ سَيِّئَةٍ أَخْفَاهَا حِلْمُكَ حَتَّى دَخِلَتْ وَ حَسَنَةٍ ضَاعَفَهَا فَضْلُكَ حَتَّى عَظُمَتْ عَلَيْهَا مُجَازَاتُكَ جَلَلْتَ أَنْ يُخَافَ مِنْكَ إِلا الْعَدْلُ وَ أَنْ يُرْجَى مِنْكَ إِلا الْإِحْسَانُ وَ الْفَضْلُ فَامْنُنْ عَلَيَّ بِمَا أَوْجَبَهُ فَضْلُكَ،
و به ديارها نگريستى پس روان شدند،اى كه از ابزارهاى نگاههاى بشر بالاترى و از دسترس دقايق افكار دورى،اى آقاى من سپاس نشوى مگر به توفيقى از سوى خودت،كه آن نيز موجب سپاس ديگرى است،و بر كوچكترين نعمت شكر نشوى مگر آنكه به آن شكر،شكرى ديگر را سزاوار گردى،پس چه زمانى نعمتهايت برشمرده شود اى خداى من،و به عطاهايت جزا داده شود اى مولاى من،و پاداش متقابل به ساختههايت داده شود،اى آقاى من،از نعمتهاى توست كه سپاسكنندگان سپاس مىنمايند،و از شكرپذيرى توست كه شاكران شكرگذارى مىكنند،تويى مورد اعتماد،در امر گذشت بر گناهان،و تويى گسترنده بال پردهپوشىاست بر خطاكاران،و تويى برطرفكننده سختى با دست قدرتت،چه بسيار زشتى كه آن را با بردبارىات پوشاندى،تا از بين رفت،و چه بسيار خوبىاى كه آن را فضلت چندين برابر كرد،تا پاداش دادنت بر آن بزرگ شد،بزرگى از اينكه از تو ترسيده شود جز به عدل،و اميد رود مگر احسان و فضل تو،بر من به آنچه كه فضلت آن را واجب نموده منّت گذار،
وَ لا تَخْذُلْنِي بِمَا يَحْكُمُ بِهِ عَدْلُكَ سَيِّدِي لَوْ عَلِمَتِ الْأَرْضُ بِذُنُوبِي لَسَاخَتْ بِي أَوِ الْجِبَالُ لَهَدَّتْنِي أَوِ السَّمَاوَاتُ لاخْتَطَفَتْنِي أَوِ الْبِحَارُ لَأَغْرَقَتْنِي سَيِّدِي سَيِّدِي سَيِّدِي مَوْلايَ مَوْلايَ مَوْلايَ قَدْ تَكَرَّرَ وُقُوفِي لِضِيَافَتِكَ فَلا تَحْرِمْنِي مَا وَعَدْتَ الْمُتَعَرِّضِينَ لِمَسْأَلَتِكَ يَا مَعْرُوفَ الْعَارِفِينَ يَا مَعْبُودَ الْعَابِدِينَ يَا مَشْكُورَ الشَّاكِرِينَ يَا جَلِيسَ الذَّاكِرِينَ يَا مَحْمُودَ مَنْ حَمِدَهُ يَا مَوْجُودَ مَنْ طَلَبَهُ يَا مَوْصُوفَ مَنْ وَحَّدَهُ يَا مَحْبُوبَ مَنْ أَحَبَّهُ يَا غَوْثَ مَنْ أَرَادَهُ يَا مَقْصُودَ مَنْ أَنَابَ إِلَيْهِ يَا مَنْ لا يَعْلَمُ الْغَيْبَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يَصْرِفُ السُّوءَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يُدَبِّرُ الْأَمْرَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يَغْفِرُ الذَّنْبَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يَخْلُقُ الْخَلْقَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يُنَزِّلُ الْغَيْثَ إِلا هُوَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِي يَا خَيْرَ الْغَافِرِينَ ،
و به آنچه عدالتت به آن حكم مىكند خوارم مكن،آقاى من اگر زمين گناهان مرا مىدانست هرآينه فرو مىبردم،يا اگر كوهها خبر مىداشتند مرا درهم مىشكستند،يا آسمانها مطلع مىبودند مرا مىبردند،يا درياها آگاه مىبودند مرا غرق مىكردند،آقاى من،آقاى من آقاى من،مولايم،مولايم،مولايم،توقفم براى ميهمانىات تكرار شده،پس مرا از آنچه به درخواستكنندگان از حضرتت وعده دادى محروم مكن،اى شناخته عارفان،اى پرستيده پرستندگان،اى سپاسشده سپاسگذاران اى همنشين يادكنندگان،اى ستوده كسىكه او را ستوده،اى موجود براى كسىكه او را جست،اى وصفشده كسىكه او را به وحدانيّت وصف نمود،اى محبوب كسىكه او را دوست داشت،اى فريادرس كسىكه او را اراده كرد،اى مقصود كسىكه به سويش باز آمد،اى كه غيب را جز او نداند،اى كه بدى را جز او باز نگرداند،اى آنكه امر را جز او تدبير نكند،اى كه نيامرزد گناهان را جز او،اى كه پديد نياورد مخلوق را جز او،اى كه نازل نمىكند باران را جز او،بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا بيامرز اى بهترين آمرزندگان،
رَبِّ إِنِّي أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ حَيَاءٍ وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ رَجَاءٍ وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ إِنَابَةٍ وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ رَغْبَةٍ وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ رَهْبَةٍ وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ طَاعَةٍ وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ إِيمَانٍ وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ إِقْرَارٍ وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ إِخْلاصٍ وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ تَقْوَى وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ تَوَكُّلٍ وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ ذِلَّةٍ وَ أَسْتَغْفِرُكَ اسْتِغْفَارَ عَامِلٍ لَكَ هَارِبٍ مِنْكَ إِلَيْكَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ،
پروردگارا من از تو درخواست آمرزش مىكنم،آمرزش شرمسارى،و درخواست آمرزش مىكنم،آمرزش اميدوارى،و درخواست آمرزش مىكنم،آمرزش بازگشتن،و درخواست آمرزش مىكنم،آمرزش شوق،و درخواست آمرزش مىكنم،آمرزش بيم،و درخواست آمزش مىكنم،آمرزش طاعت،و درخواست آمرزش مىكنم،آمرزش ايمان،و درخواست آمرزش مىكنم آمرزش اقرار،و درخواست آمرزش مىكنم،آمرزش اخلاص،و درخواست آمرزش مىكنم،آمرزش تقوا،و درخواست آمرزش مىكنم،آمرزش توكّل،و درخواست آمرزش مىكنم،آمرزش خوارى،و درخواست آمرزش مىكنم،آمرزش عمل كننده براى تو،گريزان از تو به سوى تو پس بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،
وَ تُبْ عَلَيَّ وَ عَلَى وَالِدَيَّ بِمَا تُبْتَ وَ تَتُوبُ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ يَا مَنْ يُسَمَّى بِالْغَفُورِ الرَّحِيمِ يَا مَنْ يُسَمَّى بِالْغَفُورِ الرَّحِيمِ يَا مَنْ يُسَمَّى بِالْغَفُورِ الرَّحِيمِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اقْبَلْ تَوْبَتِي وَ زَكِّ عَمَلِي وَ اشْكُرْ سَعْيِي وَ ارْحَمْ ضَرَاعَتِي وَ لا تَحْجُبْ صَوْتِي وَ لا تُخَيِّبْ مَسْأَلَتِي يَا غَوْثَ الْمُسْتَغِيثِينَ وَ أَبْلِغْ أَئِمَّتِي سَلامِي وَ دُعَائِي وَ شَفِّعْهُمْ فِي جَمِيعِ مَا سَأَلْتُكَ وَ أَوْصِلْ هَدِيَّتِي إِلَيْهِمْ كَمَا يَنْبَغِي لَهُمْ وَ زِدْهُمْ مِنْ ذَلِكَ مَا يَنْبَغِي لَكَ بِأَضْعَافٍ لا يُحْصِيهَا غَيْرُكَ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى أَطْيَبِ الْمُرْسَلِينَ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ.
و بر من و پدر و مادرم پذيراى توبه باش،به آنچه بر تمام بندگانت توبهپذيرفتنى و مىپذيرى اى مهربانترين مهربانان،اى آنكه به آمرزنده و مهربان ناميده شوى،اى آنكه به آمرزنده مهربان ناميده شدى،اى آنكه به آمرزنده و مهربان ناميده شدى،بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و توبهام را بپذير،و عملم را پاك كن،و از كوششم قدردانى فرما،و به زارىام رحم كن،و صدايم را در پرده قرار مده،و درخواستم را نااميد مكن،اى فريادرس دادخواهان،و سلام و دعايم را به امامان برسان،و در تمام آنچه از تو درخواست كردم،آنان را شفيع من قرار ده،و هديه مرا به آنان برسان،آنچنانكه سزاوار ايشا است،و از اين هديه براى ايشان به چندين برابر بيفزا،چنانكه سزاوار توست،افزايشى كه آن را جز تو شماره نكند،جنبش و نيرويى نيست جز به خداى برتز و بزرگ،و درود خدا بر پاكترين فرستادگان محمّد و خاندان پاك او.
مؤلّف گويد:علاّمه مجلسى در«بحار الانوار»،از برخى نوشتههاى قدماى اصحاب زيارتى براى حضرت امام رضا عليه السّلام نقل كرده كه معروف به«جواديّه»است،و در آخر آن زيارت است كه نماز زيارت و تسبيح بجا آر،و آن را به آن حضرت هديه كن،آنگاه بگو:«اللّهم انّى اسالك يا اللّه الدّائم...»و اين دعا را تا آخر آن نقل كرده،پس هر زمان آن زيارت را در آن مشهد مقدسّ خواندى،اين دعا را ترك مكن. زيارتى ديگر:اين زيارتى است كه ابن قولويه از بعضى ائمه عليهم السّلام روايت كرده كه فرمودند:چون به نزد قبر امام رضا عليه السّلام رفتى بگو:
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا الْمُرْتَضَى الْإِمَامِ التَّقِيِّ النَّقِيِّ وَ حُجَّتِكَ عَلَى مَنْ فَوْقَ الْأَرْضِ وَ مَنْ تَحْتَ الثَّرَى الصِّدِّيقِ الشَّهِيدِ صَلاةً كَثِيرَةً تَامَّةً زَاكِيَةً مُتَوَاصِلَةً مُتَوَاتِرَةً مُتَرَادِفَةً كَأَفْضَلِ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِيَائِكَ .
خدايا درود فرست بر على بن موسى الرّضا،امام پسنديده با تقواى بىعيب،و حجّتت بر هر كه بر زمين،و هر كه زير زمين است،آن راستگوى شهيد،درودى بسيار و كامل،و پاك و به هم پيوسته و پياپى و در پى هم،مانند برترين درودى كه بر يكى از اوليايت فرستادى.
زيارت ديگر:زيارتى است كه شيخ مفيد در كتاب«مقنعه»نقل كرده و فرموده:پس از آنكه غسل زيارت كردى و پاكيزهترين جامههاى خود را در بر كردى نزد قبر آن حضرت مىايستى و مىگويى:
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ اللَّهِ وَ ابْنَ وَلِيِّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ وَ ابْنَ حُجَّتِهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا إِمَامَ الْهُدَى وَ الْعُرْوَةَ الْوُثْقَى وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ أَشْهَدُ أَنَّكَ مَضَيْتَ عَلَى مَا مَضَى عَلَيْهِ آبَاؤُكَ الطَّاهِرُونَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ لَمْ تُؤْثِرْ عَمًى عَلَى هُدًى وَ لَمْ تَمِلْ مِنْ حَقٍّ إِلَى بَاطِلٍ وَ أَنَّكَ نَصَحْتَ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ وَ أَدَّيْتَ الْأَمَانَةَ فَجَزَاكَ اللَّهُ عَنِ الْإِسْلامِ وَ أَهْلِهِ خَيْرَ الْجَزَاءِ أَتَيْتُكَ بِأَبِي وَ أُمِّي زَائِرا عَارِفا بِحَقِّكَ مُوَالِيا لِأَوْلِيَائِكَ مُعَادِيا لِأَعْدَائِكَ فَاشْفَعْ لِي عِنْدَ رَبِّكَ.
سلام بر تو اى ولىّ خدا و فرزند ولىّ خدا،سلام بر تو اى حجّت خدا و فرزند حجّت خدا،سلام بر تو اى امام هدايت،و دستاويز استوارتر،و رحمت و بركات خدا بر تو باد،گواهى مىدهم كه تو گذشتى بر آنچه پدران پاك تو گذشتند،كوردلى را بر هدايت ترجيح ندادى،و از حق به باطل منحرف نگشتى،و براى خدا و رسولش خيرخواهى نمودى،و امانت را ادا كردى،خدا از سوى اسلام و اهلش تو را پاداش دهد،بهترين پاداش،من زائر به حضورت آمدم،به حقّت عارفم،دوستدار دوستانت،و دشمن دشمنانت هستم،مرا نزد پروردگارت شفاعت كن.
سپس خود را به قبر بچسبان،و آن را ببوس و دو طرف صورت خود را بر آن بگذار،آنگاه به جانب سر بازگرد و بگو:
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلايَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ أَشْهَدُ أَنَّكَ الْإِمَامُ الْهَادِي وَ الْوَلِيُّ الْمُرْشِدُ أَبْرَأُ إِلَى اللَّهِ مِنْ أَعْدَائِكَ وَ أَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ بِوِلايَتِكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ
سلام بر تو اى مولايم اى فرزند رسول خدا و رحمت و بركات خدا بر تو باد.گواهى مىدهم كه تو پيشواى راهنما،و سرپرست ارشاد كنندهاى،به سوى خدا از دشمنانت بيزارى مىنمايم،و به ولايتت به جانب خدا تقرّب مىجويم،درود و رحمت و بركات خدا بر تو باد،
آنگاه دو ركعت نماز زيارت به جاى آر،و بعد از آن هرچه خواستى نماز بخوان،و به طرف پايين پا بازگرد،و به آنچه مىخواهى دعا كن،ان شاء اللّه.
