Loading
زیارت، دعا، ادعیه، ائمه، امامان، امام، مناجات، نیایش، معرفت، بنیاد، دعا
دعای بعد از زیارت ائمه علیهم السلام ـ متن و ترجمه
سيّد ابن طاووس فرموده: مستحب است اين دعا بعد از زيارت ائمه عليهم السّلام خوانده شود:
اللَّهُمَّ إِنْ كَانَتْ ذُنُوبِي قَدْ أَخْلَقَتْ وَجْهِي عِنْدَكَ وَ حَجَبَتْ دُعَائِي عَنْكَ وَ حَالَتْ بَيْنِي وَ بَيْنَكَ فَأَسْأَلُكَ أَنْ تُقْبِلَ عَلَيَّ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ وَ تَنْشُرَ عَلَيَّ رَحْمَتَكَ وَ تُنَزِّلَ عَلَيَّ بَرَكَاتِكَ وَ إِنْ كَانَتْ قَدْ مَنَعَتْ أَنْ تَرْفَعَ لِي إِلَيْكَ صَوْتا أَوْ تَغْفِرَ لِي ذَنْبا أَوْ تَتَجَاوَزَ عَنْ خَطِيئَةٍ مُهْلِكَةٍ فَهَا أَنَا ذَا مُسْتَجِيرٌ بِكَرَمِ وَجْهِكَ وَ عِزِّ جَلالِكَ مُتَوَسِّلٌ إِلَيْكَ مُتَقَرِّبٌ إِلَيْكَ بِأَحَبِّ خَلْقِكَ إِلَيْكَ وَ أَكْرَمِهِمْ عَلَيْكَ وَ أَوْلاهُمْ بِكَ وَ أَطْوَعِهِمْ لَكَ وَ أَعْظَمِهِمْ مَنْزِلَةً وَ مَكَانا عِنْدَكَ مُحَمَّدٍ وَ بِعِتْرَتِهِ الطَّاهِرِينَ الْأَئِمَّةِ الْهُدَاةِ الْمَهْدِيِّينَ الَّذِينَ فَرَضْتَ عَلَى خَلْقِكَ طَاعَتَهُمْ وَ أَمَرْتَ بِمَوَدَّتِهِمْ وَ جَعَلْتَهُمْ وُلاةَ الْأَمْرِ مِنْ بَعْدِ رَسُولِكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَا مُذِلَّ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ وَ يَا مُعِزَّ الْمُؤْمِنِينَ بَلَغَ مَجْهُودِي فَهَبْ لِي نَفْسِيَ السَّاعَةَ وَ رَحْمَةً مِنْكَ تَمُنُّ بِهَا عَلَيَّ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ .
خدايا اگر گناهانم مرا در پيشگاه تو بىآبرو نموده،و دعايم را از تو پوشانده،و ميان من و تو پرده گشته،از تو مىخواهم،كه به سوى من با جلوه كريمت رو آورى،و رحمتت را بر من بگسترانى،و بركاتت بر من نازل كنى،و اگر گناهانم مانع شده،كه از من به جانب خود صدايى را بالا برى،يا برايم گناهى را بيامرزى،يا از خطاى هلاك كنندهاى گذشت كنى،اينك من آنم،كه پناه جوينده به كرم جلوه،و عزّت توام،متوسّل به سوى تو،و متقرّب به جانب توام،به محبوبترين آفريدهات در پيشگاه تو،و گرامىترينشان نزد تو،و شايستهترينشان به تو،و فرمانبردار ترينشان براى تو،و بزرگترينشان در منزلت و موقعيت نزد تو،محمّد،و به عترت پاكش،پيشوايان رهنما و رهيافته،آنانكه طاعتشان را بر بندگانت واجب نمودى،و به مودّتشان امر فرمودى،و آنان را پس از پيامبرت،درود خدا بر بر او و خاندانش،متوليّان حكومت قرار دادى،اى خواركننده هر گردنكش لجوج،و اى عزيز كننده مؤمنان،تاب و توانم به سر رسيد،پس همين ساعت مرا ببخش،و رحمتى را از جانب خود به من عنايت كن،كه با آن بر من منّت نهى،اى مهربانترين مهربانان.
پس ضريح را ببوس،و هر دو طرف صورت خود را بر آن گذار و بگو:
اللَّهُمَّ إِنَّ هَذَا مَشْهَدٌ لا يَرْجُو مَنْ فَاتَتْهُ فِيهِ رَحْمَتُكَ أَنْ يَنَالَهَا فِي غَيْرِهِ وَ لا أَحَدٌ أَشْقَى مِنِ امْرِئٍ قَصَدَهُ مُؤَمِّلا فَآبَ عَنْهُ خَائِبا اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ الْإِيَابِ وَ خَيْبَةِ الْمُنْقَلَبِ وَ الْمُنَاقَشَةِ عِنْدَ الْحِسَابِ وَ حَاشَاكَ يَا رَبِّ أَنْ تَقْرِنَ طَاعَةَ وَلِيِّكَ بِطَاعَتِكَ وَ مُوَالاتَهُ بِمُوَالاتِكَ وَ مَعْصِيَتَهُ بِمَعْصِيَتِكَ ثُمَّ تُؤْيِسَ زَائِرَهُ وَ الْمُتَحَمِّلَ مِنْ بُعْدِ الْبِلادِ إِلَى قَبْرِهِ وَ عِزَّتِكَ يَا رَبِّ لا يَنْعَقِدُ عَلَى ذَلِكَ ضَمِيرِي إِذْ كَانَتِ الْقُلُوبُ إِلَيْكَ بِالْجَمِيلِ تُشِيرُ
خدايا به درستى كه اين محل،زيارتگاهى است،كه اگر كسى در اينجا رحمتت به او نرسد اميد ندارد،كه در جاى ديگر به او رسد،و نه احدى بدبختتر از كسى است،آرزوكنان اينجا را قصد كند،و از آن نااميد بازگردد.خدايا به تو پناه مىآورم از شرّ چنان بازگشتى،و از نوميدى محلّ مراجعت[قيامت]و سختگيرى به هنگام حساب،از تو بعيد است اى پروردگارم،كه مقرون سازى طاعت،ولىّات را به طاعتت،و دوستىاش را به دوستىات،و نافرمانىاش را به نافرمانىات،سپس زائر او را نااميد كنى،و كسىكه دورى شهرها را براى زيارت قبرش تحمّل نموده نااميد نمايى!!به عزّتت سوگند اى پروردگارم،كه نهادم بر اين كار منعقد نمىشود زيرا دلها به جانب تو به احسان اشاره كردهاند.
سپس نماز زيارت بخوان،و چون خواستى وداع گويى،و از آنجا بازگردى بگو:
السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَهْلَ بَيْتِ النُّبُوَّةِ وَ مَعْدِنَ الرِّسَالَةِ سَلامَ مُوَدِّعٍ لا سَئِمٍ وَ لا قَالٍ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ.
سلام بر شما اى اهل بيت نبوّت،و سرچشمه رسالت،سلام وداع كننده،نه سلام خسته و خشمگين،و رحمت و بركات خدا بر شما باد.
تا آخر،و شيخ مفيد هم اين دعا را نقل كرده است،ولى بعد از بالجميل تشير فرموده است:پس بگو:
يَا وَلِيَّ اللَّهِ إِنَّ بَيْنِي وَ بَيْنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ذُنُوبا لا يَأْتِي عَلَيْهَا إِلا رِضَاكَ فَبِحَقِّ مَنِ ائْتَمَنَكَ عَلَى سِرِّهِ وَ اسْتَرْعَاكَ أَمْرَ خَلْقِهِ وَ قَرَنَ طَاعَتَكَ بِطَاعَتِهِ وَ مُوَالاتَكَ بِمُوَالاتِهِ تَوَلَّ صَلاحَ حَالِى مَعَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ اجْعَلْ حَظِّي مِنْ زِيَارَتِكَ تَخْلِيطِي بِخَالِصِي زُوَّارِكَ الَّذِينَ تَسْأَلُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فِي عِتْقِ رِقَابِهِمْ وَ تَرْغَبُ إِلَيْهِ فِي حُسْنِ ثَوَابِهِمْ وَ هَا أَنَا الْيَوْمَ بِقَبْرِكَ لائِذٌ وَ بِحُسْنِ دِفَاعِكَ عَنِّي عَائِذٌ فَتَلافَنِي يَا مَوْلايَ وَ أَدْرِكْنِي وَ اسْأَلِ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فِي أَمْرِي فَإِنَّ لَكَ عِنْدَ اللَّهِ مَقَاما كَرِيما وَ جَاها عَظِيما صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ وَ سَلَّمَ تَسْلِيما.
اى ولىّ خدا،همانا بين من و خداى عزّ و جلّ گناهانى است،كه آنها را جز خشنودى تو از بين نمىبرد،پس به جق آنكه تو را بر رازش امين قرار داده،و زير نظر داشتن كار بندگانش را از تو خواسته،و طاعت تو را به طاعتش،و دوستىات را به دوستىاش مقرون نموده،اصلاح حال مرا با خداى عزّ و جلّ به عهده گير،و بهره مرا از زيارتت،آميختنم با زائران خالصت قرار ده،آنانكه آزادى آنها را از عذاب قيامت،از خدا درخواست مىكنى،و به او در خوبى پاداششان رغبت مىنمايى،اينك من امروز به قبر تو پناهنده شدهام،و به خوبى دفاعت از من،به قبر تو پناه جستهام،پس كار مرا تدارك كن اى مولايم و مرا درياب،و از خداى عزّ و جلّ،اصلاح در كارم را بخواه،كه براى تو نزد خداى مقام كريم،و منزلتى عظيم است،درود و سلام خدا بر تو سلامى خاص و شايسته.
مؤلّف گويد:بهتر آن است كه زائر در مشاهد مشرفه،چون بخواهد دعا كند،بلكه هر دعاكنندهاى،در هر كجا كه باشد،براى هر مطلب و حاجتى كه بخواهد دعا نمايد،بر دعاى خود مقدم كند،دعا براى سلامتى وجود مقدّس حجّت عصر،حضرت صاحب الامر عليه السّلام را،و اين مطلب،مطلبى بسيار مهم و داراى فوايد فوق العاده است،كه شرحش مناسب اينجا نيست.و مرحوم شيخ نورى،در باب دهم كتاب«نجم ثاقب»،اين مطلب را مشروحان ذكر كرده،و بعضى از دعاهاى مخصوص به اين مقام را نوشته،هركه مىخواهد به آنجا رجوع كند،و مختصرترين آنها دعايى است،كه در اعمال شب بيستوسوم ماه رمضان،در ضمن دعاهاى شبهاى دهه آخر ذكر شد،و نيز در ذكر آداب زائر امام حسين عليه السّلام دعايى نقل كرديم، كه در همه مشاهد مشرّفه خوانده مى شود.
اللَّهُمَّ إِنْ كَانَتْ ذُنُوبِي قَدْ أَخْلَقَتْ وَجْهِي عِنْدَكَ وَ حَجَبَتْ دُعَائِي عَنْكَ وَ حَالَتْ بَيْنِي وَ بَيْنَكَ فَأَسْأَلُكَ أَنْ تُقْبِلَ عَلَيَّ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ وَ تَنْشُرَ عَلَيَّ رَحْمَتَكَ وَ تُنَزِّلَ عَلَيَّ بَرَكَاتِكَ وَ إِنْ كَانَتْ قَدْ مَنَعَتْ أَنْ تَرْفَعَ لِي إِلَيْكَ صَوْتا أَوْ تَغْفِرَ لِي ذَنْبا أَوْ تَتَجَاوَزَ عَنْ خَطِيئَةٍ مُهْلِكَةٍ فَهَا أَنَا ذَا مُسْتَجِيرٌ بِكَرَمِ وَجْهِكَ وَ عِزِّ جَلالِكَ مُتَوَسِّلٌ إِلَيْكَ مُتَقَرِّبٌ إِلَيْكَ بِأَحَبِّ خَلْقِكَ إِلَيْكَ وَ أَكْرَمِهِمْ عَلَيْكَ وَ أَوْلاهُمْ بِكَ وَ أَطْوَعِهِمْ لَكَ وَ أَعْظَمِهِمْ مَنْزِلَةً وَ مَكَانا عِنْدَكَ مُحَمَّدٍ وَ بِعِتْرَتِهِ الطَّاهِرِينَ الْأَئِمَّةِ الْهُدَاةِ الْمَهْدِيِّينَ الَّذِينَ فَرَضْتَ عَلَى خَلْقِكَ طَاعَتَهُمْ وَ أَمَرْتَ بِمَوَدَّتِهِمْ وَ جَعَلْتَهُمْ وُلاةَ الْأَمْرِ مِنْ بَعْدِ رَسُولِكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَا مُذِلَّ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ وَ يَا مُعِزَّ الْمُؤْمِنِينَ بَلَغَ مَجْهُودِي فَهَبْ لِي نَفْسِيَ السَّاعَةَ وَ رَحْمَةً مِنْكَ تَمُنُّ بِهَا عَلَيَّ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ .
خدايا اگر گناهانم مرا در پيشگاه تو بىآبرو نموده،و دعايم را از تو پوشانده،و ميان من و تو پرده گشته،از تو مىخواهم،كه به سوى من با جلوه كريمت رو آورى،و رحمتت را بر من بگسترانى،و بركاتت بر من نازل كنى،و اگر گناهانم مانع شده،كه از من به جانب خود صدايى را بالا برى،يا برايم گناهى را بيامرزى،يا از خطاى هلاك كنندهاى گذشت كنى،اينك من آنم،كه پناه جوينده به كرم جلوه،و عزّت توام،متوسّل به سوى تو،و متقرّب به جانب توام،به محبوبترين آفريدهات در پيشگاه تو،و گرامىترينشان نزد تو،و شايستهترينشان به تو،و فرمانبردار ترينشان براى تو،و بزرگترينشان در منزلت و موقعيت نزد تو،محمّد،و به عترت پاكش،پيشوايان رهنما و رهيافته،آنانكه طاعتشان را بر بندگانت واجب نمودى،و به مودّتشان امر فرمودى،و آنان را پس از پيامبرت،درود خدا بر بر او و خاندانش،متوليّان حكومت قرار دادى،اى خواركننده هر گردنكش لجوج،و اى عزيز كننده مؤمنان،تاب و توانم به سر رسيد،پس همين ساعت مرا ببخش،و رحمتى را از جانب خود به من عنايت كن،كه با آن بر من منّت نهى،اى مهربانترين مهربانان.
پس ضريح را ببوس،و هر دو طرف صورت خود را بر آن گذار و بگو:
اللَّهُمَّ إِنَّ هَذَا مَشْهَدٌ لا يَرْجُو مَنْ فَاتَتْهُ فِيهِ رَحْمَتُكَ أَنْ يَنَالَهَا فِي غَيْرِهِ وَ لا أَحَدٌ أَشْقَى مِنِ امْرِئٍ قَصَدَهُ مُؤَمِّلا فَآبَ عَنْهُ خَائِبا اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ الْإِيَابِ وَ خَيْبَةِ الْمُنْقَلَبِ وَ الْمُنَاقَشَةِ عِنْدَ الْحِسَابِ وَ حَاشَاكَ يَا رَبِّ أَنْ تَقْرِنَ طَاعَةَ وَلِيِّكَ بِطَاعَتِكَ وَ مُوَالاتَهُ بِمُوَالاتِكَ وَ مَعْصِيَتَهُ بِمَعْصِيَتِكَ ثُمَّ تُؤْيِسَ زَائِرَهُ وَ الْمُتَحَمِّلَ مِنْ بُعْدِ الْبِلادِ إِلَى قَبْرِهِ وَ عِزَّتِكَ يَا رَبِّ لا يَنْعَقِدُ عَلَى ذَلِكَ ضَمِيرِي إِذْ كَانَتِ الْقُلُوبُ إِلَيْكَ بِالْجَمِيلِ تُشِيرُ
خدايا به درستى كه اين محل،زيارتگاهى است،كه اگر كسى در اينجا رحمتت به او نرسد اميد ندارد،كه در جاى ديگر به او رسد،و نه احدى بدبختتر از كسى است،آرزوكنان اينجا را قصد كند،و از آن نااميد بازگردد.خدايا به تو پناه مىآورم از شرّ چنان بازگشتى،و از نوميدى محلّ مراجعت[قيامت]و سختگيرى به هنگام حساب،از تو بعيد است اى پروردگارم،كه مقرون سازى طاعت،ولىّات را به طاعتت،و دوستىاش را به دوستىات،و نافرمانىاش را به نافرمانىات،سپس زائر او را نااميد كنى،و كسىكه دورى شهرها را براى زيارت قبرش تحمّل نموده نااميد نمايى!!به عزّتت سوگند اى پروردگارم،كه نهادم بر اين كار منعقد نمىشود زيرا دلها به جانب تو به احسان اشاره كردهاند.
سپس نماز زيارت بخوان،و چون خواستى وداع گويى،و از آنجا بازگردى بگو:
السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَهْلَ بَيْتِ النُّبُوَّةِ وَ مَعْدِنَ الرِّسَالَةِ سَلامَ مُوَدِّعٍ لا سَئِمٍ وَ لا قَالٍ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ.
سلام بر شما اى اهل بيت نبوّت،و سرچشمه رسالت،سلام وداع كننده،نه سلام خسته و خشمگين،و رحمت و بركات خدا بر شما باد.
تا آخر،و شيخ مفيد هم اين دعا را نقل كرده است،ولى بعد از بالجميل تشير فرموده است:پس بگو:
يَا وَلِيَّ اللَّهِ إِنَّ بَيْنِي وَ بَيْنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ذُنُوبا لا يَأْتِي عَلَيْهَا إِلا رِضَاكَ فَبِحَقِّ مَنِ ائْتَمَنَكَ عَلَى سِرِّهِ وَ اسْتَرْعَاكَ أَمْرَ خَلْقِهِ وَ قَرَنَ طَاعَتَكَ بِطَاعَتِهِ وَ مُوَالاتَكَ بِمُوَالاتِهِ تَوَلَّ صَلاحَ حَالِى مَعَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ اجْعَلْ حَظِّي مِنْ زِيَارَتِكَ تَخْلِيطِي بِخَالِصِي زُوَّارِكَ الَّذِينَ تَسْأَلُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فِي عِتْقِ رِقَابِهِمْ وَ تَرْغَبُ إِلَيْهِ فِي حُسْنِ ثَوَابِهِمْ وَ هَا أَنَا الْيَوْمَ بِقَبْرِكَ لائِذٌ وَ بِحُسْنِ دِفَاعِكَ عَنِّي عَائِذٌ فَتَلافَنِي يَا مَوْلايَ وَ أَدْرِكْنِي وَ اسْأَلِ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فِي أَمْرِي فَإِنَّ لَكَ عِنْدَ اللَّهِ مَقَاما كَرِيما وَ جَاها عَظِيما صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ وَ سَلَّمَ تَسْلِيما.
اى ولىّ خدا،همانا بين من و خداى عزّ و جلّ گناهانى است،كه آنها را جز خشنودى تو از بين نمىبرد،پس به جق آنكه تو را بر رازش امين قرار داده،و زير نظر داشتن كار بندگانش را از تو خواسته،و طاعت تو را به طاعتش،و دوستىات را به دوستىاش مقرون نموده،اصلاح حال مرا با خداى عزّ و جلّ به عهده گير،و بهره مرا از زيارتت،آميختنم با زائران خالصت قرار ده،آنانكه آزادى آنها را از عذاب قيامت،از خدا درخواست مىكنى،و به او در خوبى پاداششان رغبت مىنمايى،اينك من امروز به قبر تو پناهنده شدهام،و به خوبى دفاعت از من،به قبر تو پناه جستهام،پس كار مرا تدارك كن اى مولايم و مرا درياب،و از خداى عزّ و جلّ،اصلاح در كارم را بخواه،كه براى تو نزد خداى مقام كريم،و منزلتى عظيم است،درود و سلام خدا بر تو سلامى خاص و شايسته.
مؤلّف گويد:بهتر آن است كه زائر در مشاهد مشرفه،چون بخواهد دعا كند،بلكه هر دعاكنندهاى،در هر كجا كه باشد،براى هر مطلب و حاجتى كه بخواهد دعا نمايد،بر دعاى خود مقدم كند،دعا براى سلامتى وجود مقدّس حجّت عصر،حضرت صاحب الامر عليه السّلام را،و اين مطلب،مطلبى بسيار مهم و داراى فوايد فوق العاده است،كه شرحش مناسب اينجا نيست.و مرحوم شيخ نورى،در باب دهم كتاب«نجم ثاقب»،اين مطلب را مشروحان ذكر كرده،و بعضى از دعاهاى مخصوص به اين مقام را نوشته،هركه مىخواهد به آنجا رجوع كند،و مختصرترين آنها دعايى است،كه در اعمال شب بيستوسوم ماه رمضان،در ضمن دعاهاى شبهاى دهه آخر ذكر شد،و نيز در ذكر آداب زائر امام حسين عليه السّلام دعايى نقل كرديم، كه در همه مشاهد مشرّفه خوانده مى شود.
