Loading
ارادتمند، مناجات، مفاتیح، نیایش
مناجات هشتم: راز و نیاز ارادتمندان ـ متن و ترجمه
المناجاة الثامنة: مناجاة المريدين
مناجاة هشتم: راز و نياز ارادتمندان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانى اش هميشگى است
سُبْحَانَكَ مَا أَضْيَقَ الطُّرُقَ عَلَى مَنْ لَمْ تَكُنْ دَلِيلَهُ وَ مَا أَوْضَحَ الْحَقَّ عِنْدَ مَنْ هَدَيْتَهُ سَبِيلَهُ إِلَهِي فَاسْلُكْ بِنَا سُبُلَ الْوُصُولِ إِلَيْكَ وَ سَيِّرْنَا فِي أَقْرَبِ الطُّرُقِ لِلْوُفُودِ عَلَيْكَ قَرِّبْ عَلَيْنَا الْبَعِيدَ وَ سَهِّلْ عَلَيْنَا الْعَسِيرَ الشَّدِيدَ وَ أَلْحِقْنَا بِعِبَادِكَ الَّذِينَ هُمْ بَالْبِدَارِ إِلَيْكَ يُسَارِعُونَ وَ بَابَكَ عَلَى الدَّوَامِ يَطْرُقُونَ وَ إِيَّاكَ فِي اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ يَعْبُدُونَ وَ هُمْ مِنْ هَيْبَتِكَ مُشْفِقُونَ الَّذِينَ صَفَّيْتَ لَهُمُ الْمَشَارِبَ وَ بَلَّغْتَهُمُ الرَّغَائِبَ ،
منزّهى تو،چه تنگ است راهها بر كسىكه تو راهنمايش نباشى،و چه آشكار است حق نزد كسىكه راه را نشانش دادى،خدايا ما را به راههاى رسيدن به سرايت بكشان،و ما را از نزديكترين راههاى ورود به بارگاهت ببر،دور را بر ما نزديك كن،و دشوار و سخت را بر ما آسان گردان،و ما را به آن بندگانت كه با چالاكى به سويت مىشتابند،و همواره در رحمتت را مىكوبند ملحق نما،آنانكه در هر شب و روز تو را عبادت مىكنند،و از هيبتت در هراسند،بندگانى كه آبشخورها براى آنان زلال كردى و به خواستههايشان با كاميابى رساندى،
وَ أَنْجَحْتَ لَهُمُ الْمَطَالِبَ وَ قَضَيْتَ لَهُمْ مِنْ فَضْلِكَ الْمَآرِبَ وَ مَلَأْتَ لَهُمْ ضَمَائِرَهُمْ مِنْ حُبِّكَ وَ رَوَّيْتَهُمْ مِنْ صَافِي شِرْبِكَ فَبِكَ إِلَى لَذِيذِ مُنَاجَاتِكَ وَصَلُوا وَ مِنْكَ أَقْصَى مَقَاصِدِهِمْ حَصَّلُوا فَيَا مَنْ هُوَ عَلَى الْمُقْبِلِينَ عَلَيْهِ مُقْبِلٌ وَ بِالْعَطْفِ عَلَيْهِمْ عَائِدٌ مُفْضِلٌ وَ بِالْغَافِلِينَ عَنْ ذِكْرِهِ رَحِيمٌ رَءُوفٌ وَ بِجَذْبِهِمْ إِلَى بَابِهِ وَدُودٌ عَطُوفٌ أَسْأَلُكَ أَنْ تَجْعَلَنِي مِنْ أَوْفَرِهِمْ مِنْكَ حَظّا وَ أَعْلاهُمْ عِنْدَكَ مَنْزِلا وَ أَجْزَلِهِمْ مِنْ وُدِّكَ قِسْما وَ أَفْضَلِهِمْ فِي مَعْرِفَتِكَ نَصِيبا فَقَدِ انْقَطَعَتْ إِلَيْكَ هِمَّتِي وَ انْصَرَفَتْ نَحْوَكَ رَغْبَتِي فَأَنْتَ لا غَيْرُكَ مُرَادِي وَ لَكَ لا لِسِوَاكَ سَهَرِي وَ سُهَادِي وَ لِقَاؤُكَ قُرَّةُ عَيْنِي وَ وَصْلُكَ مُنَى نَفْسِي،
و آنان را بر جويندههايشان كامروا نمودى،و از روى فضلت حاجاتشان را برآوردى،و نهادشان را از محبّتت آكنده ساختى،و از زلال چشمهات سيرابشان نمودى،اينان به وسيله تو به لذّت مناجاتت دست يافتند،و از حسن عنايت تو دورترين مقاصدشان را فراچنگ آوردند،اى كسىكه بر روى آورندگان بر خويش روى آورد و با مهرورزى بر ايشان روىآور و بخشنده است،و به غفلتورزان از يادش دلسوز و مهربان است،و براى جلب آنان به درگاهش با محبّت و عطوف است،از تو مىخواهم مرا از كسانى قرار دهى كه بهره بيشترى از تو دارند،و برترين جايگاه را نزد تو نصيب خود ساختهاند و از دوستىاست سهم برجستهترى به آنان رسيده،و در معرفتت بهره بيشترى نصيب آنان گشته است،همانا همّتم از همهجا بريده و تنها متوجّه تو گشته است،و رغبتم به جانب تو منصرف شده است،پس تنها تو مراد منى نه غير تو،و شبزندهدارى و بىخوابىام تنها براى توست نه براى غير تو،و ديدارت نور ديدگان من است و وصالت آرزوى هستىام،
وَ إِلَيْكَ شَوْقِي وَ فِي مَحَبَّتِكَ وَلَهِي وَ إِلَى هَوَاكَ صَبَابَتِي وَ رِضَاكَ بُغْيَتِي وَ رُؤْيَتُكَ حَاجَتِي وَ جِوَارُكَ طَلَبِي وَ قُرْبُكَ غَايَةُ سُؤْلِي وَ فِي مُنَاجَاتِكَ رَوْحِي وَ رَاحَتِي وَ عِنْدَكَ دَوَاءُ عِلَّتِي وَ شِفَاءُ غُلَّتِي وَ بَرْدُ لَوْعَتِي وَ كَشْفُ كُرْبَتِي فَكُنْ أَنِيسِي فِي وَحْشَتِي وَ مُقِيلَ عَثْرَتِي وَ غَافِرَ زَلَّتِي وَ قَابِلَ تَوْبَتِي وَ مُجِيبَ دَعْوَتِي وَ وَلِيَّ عِصْمَتِي وَ مُغْنِيَ فَاقَتِي وَ لا تَقْطَعْنِي عَنْكَ وَ لا تُبْعِدْنِي مِنْكَ يَا نَعِيمِي وَ جَنَّتِي وَ يَا دُنْيَايَ وَ آخِرَتِي [يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ]
و تنها به سوى توست اشتياقم،تنها در مسير عشق توست شيفتگىام و در هواى توست دلدادگىام، و خشنودىات مقصود من،و ديدارت نياز من،و جوارت مطلوب من،و قربت نهايت خواسته من است،آسودگى و راحتم در رازونياز با توست،داروى دردم و درمان بيمارى سينهام،و خنكاى آتشم قلبم،و برآمدن اندوهم تنها پيش توست، پس در هنگام ترس همدمم باش،و لغزشم را ناديده گير،و گناهم را بيامرز،توبهام را بپذير و دعايم را اجابت كن، و سرپرست زمامم و توانگرى گاه تهيدستىام باش،مرا از خود جدا مكن،و از خويشتن دورم مساز،اى نعمت و بهشت من، و اى دنيا و آخرتم،اى مهربانترين مهربانان.
مناجاة هشتم: راز و نياز ارادتمندان
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانى اش هميشگى است
سُبْحَانَكَ مَا أَضْيَقَ الطُّرُقَ عَلَى مَنْ لَمْ تَكُنْ دَلِيلَهُ وَ مَا أَوْضَحَ الْحَقَّ عِنْدَ مَنْ هَدَيْتَهُ سَبِيلَهُ إِلَهِي فَاسْلُكْ بِنَا سُبُلَ الْوُصُولِ إِلَيْكَ وَ سَيِّرْنَا فِي أَقْرَبِ الطُّرُقِ لِلْوُفُودِ عَلَيْكَ قَرِّبْ عَلَيْنَا الْبَعِيدَ وَ سَهِّلْ عَلَيْنَا الْعَسِيرَ الشَّدِيدَ وَ أَلْحِقْنَا بِعِبَادِكَ الَّذِينَ هُمْ بَالْبِدَارِ إِلَيْكَ يُسَارِعُونَ وَ بَابَكَ عَلَى الدَّوَامِ يَطْرُقُونَ وَ إِيَّاكَ فِي اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ يَعْبُدُونَ وَ هُمْ مِنْ هَيْبَتِكَ مُشْفِقُونَ الَّذِينَ صَفَّيْتَ لَهُمُ الْمَشَارِبَ وَ بَلَّغْتَهُمُ الرَّغَائِبَ ،
منزّهى تو،چه تنگ است راهها بر كسىكه تو راهنمايش نباشى،و چه آشكار است حق نزد كسىكه راه را نشانش دادى،خدايا ما را به راههاى رسيدن به سرايت بكشان،و ما را از نزديكترين راههاى ورود به بارگاهت ببر،دور را بر ما نزديك كن،و دشوار و سخت را بر ما آسان گردان،و ما را به آن بندگانت كه با چالاكى به سويت مىشتابند،و همواره در رحمتت را مىكوبند ملحق نما،آنانكه در هر شب و روز تو را عبادت مىكنند،و از هيبتت در هراسند،بندگانى كه آبشخورها براى آنان زلال كردى و به خواستههايشان با كاميابى رساندى،
وَ أَنْجَحْتَ لَهُمُ الْمَطَالِبَ وَ قَضَيْتَ لَهُمْ مِنْ فَضْلِكَ الْمَآرِبَ وَ مَلَأْتَ لَهُمْ ضَمَائِرَهُمْ مِنْ حُبِّكَ وَ رَوَّيْتَهُمْ مِنْ صَافِي شِرْبِكَ فَبِكَ إِلَى لَذِيذِ مُنَاجَاتِكَ وَصَلُوا وَ مِنْكَ أَقْصَى مَقَاصِدِهِمْ حَصَّلُوا فَيَا مَنْ هُوَ عَلَى الْمُقْبِلِينَ عَلَيْهِ مُقْبِلٌ وَ بِالْعَطْفِ عَلَيْهِمْ عَائِدٌ مُفْضِلٌ وَ بِالْغَافِلِينَ عَنْ ذِكْرِهِ رَحِيمٌ رَءُوفٌ وَ بِجَذْبِهِمْ إِلَى بَابِهِ وَدُودٌ عَطُوفٌ أَسْأَلُكَ أَنْ تَجْعَلَنِي مِنْ أَوْفَرِهِمْ مِنْكَ حَظّا وَ أَعْلاهُمْ عِنْدَكَ مَنْزِلا وَ أَجْزَلِهِمْ مِنْ وُدِّكَ قِسْما وَ أَفْضَلِهِمْ فِي مَعْرِفَتِكَ نَصِيبا فَقَدِ انْقَطَعَتْ إِلَيْكَ هِمَّتِي وَ انْصَرَفَتْ نَحْوَكَ رَغْبَتِي فَأَنْتَ لا غَيْرُكَ مُرَادِي وَ لَكَ لا لِسِوَاكَ سَهَرِي وَ سُهَادِي وَ لِقَاؤُكَ قُرَّةُ عَيْنِي وَ وَصْلُكَ مُنَى نَفْسِي،
و آنان را بر جويندههايشان كامروا نمودى،و از روى فضلت حاجاتشان را برآوردى،و نهادشان را از محبّتت آكنده ساختى،و از زلال چشمهات سيرابشان نمودى،اينان به وسيله تو به لذّت مناجاتت دست يافتند،و از حسن عنايت تو دورترين مقاصدشان را فراچنگ آوردند،اى كسىكه بر روى آورندگان بر خويش روى آورد و با مهرورزى بر ايشان روىآور و بخشنده است،و به غفلتورزان از يادش دلسوز و مهربان است،و براى جلب آنان به درگاهش با محبّت و عطوف است،از تو مىخواهم مرا از كسانى قرار دهى كه بهره بيشترى از تو دارند،و برترين جايگاه را نزد تو نصيب خود ساختهاند و از دوستىاست سهم برجستهترى به آنان رسيده،و در معرفتت بهره بيشترى نصيب آنان گشته است،همانا همّتم از همهجا بريده و تنها متوجّه تو گشته است،و رغبتم به جانب تو منصرف شده است،پس تنها تو مراد منى نه غير تو،و شبزندهدارى و بىخوابىام تنها براى توست نه براى غير تو،و ديدارت نور ديدگان من است و وصالت آرزوى هستىام،
وَ إِلَيْكَ شَوْقِي وَ فِي مَحَبَّتِكَ وَلَهِي وَ إِلَى هَوَاكَ صَبَابَتِي وَ رِضَاكَ بُغْيَتِي وَ رُؤْيَتُكَ حَاجَتِي وَ جِوَارُكَ طَلَبِي وَ قُرْبُكَ غَايَةُ سُؤْلِي وَ فِي مُنَاجَاتِكَ رَوْحِي وَ رَاحَتِي وَ عِنْدَكَ دَوَاءُ عِلَّتِي وَ شِفَاءُ غُلَّتِي وَ بَرْدُ لَوْعَتِي وَ كَشْفُ كُرْبَتِي فَكُنْ أَنِيسِي فِي وَحْشَتِي وَ مُقِيلَ عَثْرَتِي وَ غَافِرَ زَلَّتِي وَ قَابِلَ تَوْبَتِي وَ مُجِيبَ دَعْوَتِي وَ وَلِيَّ عِصْمَتِي وَ مُغْنِيَ فَاقَتِي وَ لا تَقْطَعْنِي عَنْكَ وَ لا تُبْعِدْنِي مِنْكَ يَا نَعِيمِي وَ جَنَّتِي وَ يَا دُنْيَايَ وَ آخِرَتِي [يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ]
و تنها به سوى توست اشتياقم،تنها در مسير عشق توست شيفتگىام و در هواى توست دلدادگىام، و خشنودىات مقصود من،و ديدارت نياز من،و جوارت مطلوب من،و قربت نهايت خواسته من است،آسودگى و راحتم در رازونياز با توست،داروى دردم و درمان بيمارى سينهام،و خنكاى آتشم قلبم،و برآمدن اندوهم تنها پيش توست، پس در هنگام ترس همدمم باش،و لغزشم را ناديده گير،و گناهم را بيامرز،توبهام را بپذير و دعايم را اجابت كن، و سرپرست زمامم و توانگرى گاه تهيدستىام باش،مرا از خود جدا مكن،و از خويشتن دورم مساز،اى نعمت و بهشت من، و اى دنيا و آخرتم،اى مهربانترين مهربانان.
