Loading
غلبه بر ترس، دفع ترس و وحشت، دعای ترسیدن، دعای رفع ترس، دعا برای آرامش در برابر عوامل وحشت، ریختن ترس

دعای رفع درد و ترس
ابن عباس گفت: خدمت امیرالمؤمنین على بن ابى طالب (علیه السلام) نشسته بودم، مردى داخل شد که رنگ صورت او غیر طبیعى بود و گفت: من مردى علیل و بسیار دردمندم به من دعائى را یاد بدهید که به برکت آن شفا یابم. حضرت فرمود: دعائى به تو مىآموزم که آن را جبرئیل(علیه السلام) به پیغمبر(صلی الله علیه وآله) در هنگام بیمارى حضرت امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) تعلیم داد و آن اینست:
«إِلَهِي كُلَّمَا أَنْعَمْتَ عَلَيَّ بِنِعْمَةٍ قَلَّ لَکَ عِنْدَهَا شُكْرِي وَكُلَّمَا ابْتَلَيْتَنِي بِبَلِيَّةٍ قَلَّ لَکَ عِنْدَهَا صَبْرِي فَيَا مَنْ قَلَّ شُكْرِي عِنْدَ نِعَمِهِ فَلَمْ يَحْرِمْنِي وَيَا مَنْ قَلَّ صَبْرِي عِنْدَ بَلاَئِهِ فَلَمْ يَخْذُلْنِي وَيَا مَنْ رَآنِي عَلَى الْمَعَاصِي فَلَمْ يَفْضَحْنِي وَيَا مَنْ رَآنِي عَلَى الْخَطَايَا فَلَمْ يُعَاقِبْنِي عَلَيْهَا صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْ لِي ذَنْبِي وَاشْفِنِي مِنْ مَرَضِي إِنَّکَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ».
«اى خداى من! هر وقت که بر من نعمتى را بخشیدى، شکرگزارى من کم شد و هرگاه که مرا به بلائى امتحان نمودى، صبر من کم شد پس اى کسى که شکر من بر نعمتهایش کم شد اما مرا محروم نکرد و اى کسى که صبر من هنگام بلایش کم شد اما مرا به حال خود رها نکرد و اى کسى که مرا هنگام انجام گناهان دید اما رسوایم نکرد و اى که مرا بر خطاها دید اما عذاب نکرد بر محمّد (صلی الله علیه وآله) و آل محمّد (صلی الله علیه وآله) درود فرست و گناهم را بیامرز و از بیمارى شفایم ده که بر هر چیزى قادر و توانایى».
ابن عباس گفت: بعد از یک سال آن مرد را دیدم که رنگ چهرهاش خوب شده و در نهایت خوبى بود. گفت: خدا را در حالت بیمارى به این دعا خواندم و شفا یافتم و براى هر دردى که خواندم، از آن درد نجات یافتم و در هنگام برخورد با هر کسى که از جور او مىترسیدم، خواندم و خدا ظلم و ستم او را از من برطرف کرد.1
1 . مهج الدعوات: 8.
«إِلَهِي كُلَّمَا أَنْعَمْتَ عَلَيَّ بِنِعْمَةٍ قَلَّ لَکَ عِنْدَهَا شُكْرِي وَكُلَّمَا ابْتَلَيْتَنِي بِبَلِيَّةٍ قَلَّ لَکَ عِنْدَهَا صَبْرِي فَيَا مَنْ قَلَّ شُكْرِي عِنْدَ نِعَمِهِ فَلَمْ يَحْرِمْنِي وَيَا مَنْ قَلَّ صَبْرِي عِنْدَ بَلاَئِهِ فَلَمْ يَخْذُلْنِي وَيَا مَنْ رَآنِي عَلَى الْمَعَاصِي فَلَمْ يَفْضَحْنِي وَيَا مَنْ رَآنِي عَلَى الْخَطَايَا فَلَمْ يُعَاقِبْنِي عَلَيْهَا صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْ لِي ذَنْبِي وَاشْفِنِي مِنْ مَرَضِي إِنَّکَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ».
«اى خداى من! هر وقت که بر من نعمتى را بخشیدى، شکرگزارى من کم شد و هرگاه که مرا به بلائى امتحان نمودى، صبر من کم شد پس اى کسى که شکر من بر نعمتهایش کم شد اما مرا محروم نکرد و اى کسى که صبر من هنگام بلایش کم شد اما مرا به حال خود رها نکرد و اى کسى که مرا هنگام انجام گناهان دید اما رسوایم نکرد و اى که مرا بر خطاها دید اما عذاب نکرد بر محمّد (صلی الله علیه وآله) و آل محمّد (صلی الله علیه وآله) درود فرست و گناهم را بیامرز و از بیمارى شفایم ده که بر هر چیزى قادر و توانایى».
ابن عباس گفت: بعد از یک سال آن مرد را دیدم که رنگ چهرهاش خوب شده و در نهایت خوبى بود. گفت: خدا را در حالت بیمارى به این دعا خواندم و شفا یافتم و براى هر دردى که خواندم، از آن درد نجات یافتم و در هنگام برخورد با هر کسى که از جور او مىترسیدم، خواندم و خدا ظلم و ستم او را از من برطرف کرد.1
1 . مهج الدعوات: 8.