Loading
تب، چگونه تب کودک را پایین بیاوریم، علت بروز تب در بدن، کاهش تب، دعادرمانی
دعای رفع تب
رسول خدا (صلی الله علیه وآله) براى درمان تب و درد این دعا را توصیه مىكرد:
«اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ عِرْقٍ نَعَّارٍ وَمِنْ شَرِّ حَرِّ النَّارِ».
«خدایا! از شر جسمى كه فتنهانگیز باشد و از شر گرماى آتش به تو پناه مىبرم».1
روزى پیامبر اكرم (صلی الله علیه وآله) داخل خانه حضرت زهرا سلام الله علیها شد، مشاهده فرمود كه حضرت امام حسن (علیه السلام) تب شدیدى دارد. این امر براى رسول خدا ناراحت كننده بود جبرئیل نازل شد و عرض كرد: آیا دعایى به شما بیاموزم كه چون آن را بخوانى تب و درد از او برطرف شود؟ حضرت فرمود: بلى جبرئیل گفت: این دعا را بخوان. پس پیغمبر دعا را خواند و دست مبارك خود را بر پیشانى حضرت امام حسن (علیه السلام) گذارد. به خواست خدا امام حسن (علیه السلام) به هوش آمد و تب برطرف شد. دعا این است:
«اَللّهُمَّ لاَ إلَهَ اِلّا اَنْتَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ ذُو السُّلْطَان الْقَدِيمِ وَالْمَنِّ الْعَظيمِ وَالْوَجْهِ الْكَريمِ لاَ اِلَهَ اِلّا اَنْتَ الْعَلِيُّ الْعَظيمُ وَلِيُّ الْكَلِمَاتِ التَّامَّاتِ وَالدَّعَوَاتِ الْمُسْتَجَابَاتِ حُلَّ مَا اَصْبَحَ بِفُلاَن».2
«خداوندا! خدایى نیست مگر تو كه بلند مرتبه و بزرگى و صاحب سلطنت همیشگى هستى و داراى بخشش بزرگى و صاحب كرمى. خدایى نیست مگر تو كه بلند مرتبه و بزرگى. سزاوار صفتهاى نیكو و دعاهاى برآورده شدهاى. آن چه را كه به فلان شخص عارض شده است برطرف كن».
پیامبر اكرم (صلی الله علیه وآله) فرمود: هیچكس تب نمىكند مگر این كه ]در هنگام تب [3 روز پى در پى خود را بشوید ]غسل كند[ و در هر شست و شویى بگوید: به نام خدا
«بِسْمِ اللهِ، اللَّهُمَّ إِنَّمَا اغْتَسَلْتُ الْتِمَاسَ شِفَائِکَ وَتَصْدِيقَ نَبِيِّکَ».
«خداوندا! به قصد شفا از جانب تو و تصدیق ]گواهى [پیامبرت غسل مىكنم ]خود را مىشویم[».
تا این كه خداوند تب را از او بزداید.3
امیر مؤمنان (علیه السلام) فرمود كه: رسول خدا (صلی الله علیه وآله) به شدت تب كرد. جبرئیل (علیه السلام) خدمت حضرت رسید و چنین تعویذ ]دعا نوشت[ كرد:
«بِسْمِ اللهِ أَرْقِيکَ. بِسْمِ اللهِ أَشْفِيکَ مِنْ كُلِّ دَاءٍ يُوْذِيکَ. بِسْمِ اللهِ وَاللهُ شَافِيکَ بِسْمِ اللهِ خُذْهَا فَلْتَهْنِيکَ (بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ * فَلا أُقْسِمُ بِمَواقِعِ النُّجُومِ * وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ)».4
«به بركت نام خدا برایت دعا مىنویسم از هر دردى كه آزارت بدهد به بركت نام خدا شفا برایت مىطلبم و خدا شفا دهنده توست به بركت نام خدا شفا بگیر و مژده دریافت كن «به نام خداى بخشنده مهربان پس سوگند به جایگاههاى ستارگان البته این سوگندى است بزرگ اگر میدانستید».
كه به اذن خدا شفا مىیابى. پیغمبر از بند افسون كه برایش كرده بودند رهایى یافت و به جبرئیل فرمود: این دعایى مؤثر بود، جبرئیل عرض كرد: این دعا از خزانهاى در آسمان هفتم است.5
امیر مؤمنان (علیه السلام) بیمار شد. پیامبر (صلی الله علیه وآله) از او عیادت كرد و فرمود: اى على (علیه السلام)! پیامبران و كسانى كه در رتبه پس از آنانند گرفتار بیشترین بلایا هستند. اى على (علیه السلام)! مژده كه افزون بر پاداش و ثوابى كه مىبرى تب تنها عذاب الهى است كه مىچشى. آیا دوست دارى خدا بیماریت را شفا بدهد؟ عرض كرد: بلى. رسول الله (صلی الله علیه وآله) فرمود: بگو:
«رَبِّ ارْحَمِ جِلْدِيَ الرَّقِيقَ وَعَظْمِيَ الدَّقِيقَ وَأَعُوذُ بِکَ مِنْ فَوْرَةِ الْحَرِيقِ يَا أُمَّ مِلْدَمٍ فَإِنْ كُنْتِ آمَنْتِ بِاللهِ وَالْيَوْمِ الآْخِرِ فَلاَ تَأْكُلِي اللَّحْمَ وَلاَ تَشْرَبِي الدَّمَ وَانْتَقِلِي إِلَى مَنْ يَزْعُمُ أَنَّ مَعَ اللهِ إِلَهاً آخَرَ لاَ إِلَهَ إِلّاَ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيکَ لَهُ شَهِدْتُ بِهِ وَأَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ».
«پروردگارا! بر پوست نازك و استخوان باریكم رحم كن. از سختى و شدت آتش به تو پناه مىبرم. اى تب! اگر به خدا و روز قیامت ایمان دارى، گوشت را نخور و خون را ننوش و به سوى كسى برو كه مىپندارد در كنار خدا معبود دیگرى هست. معبودى جز خدا نیست. یكتاست و شریكى ندارد، بدان گواهى مىدهم و نیز شهادت مىدهم محمّد (صلی الله علیه وآله) بنده و فرستاده اوست».
على (علیه السلام) مىفرماید: ذكر را گفتم و شفا یافتم.6
حضرمى گفت: فرزندش دائماً تب مىكرد امام كاظم(علیه السلام) این دعا را براى او نوشت و امر فرمود كه به دست راست وى نوشته شود:
«بِسْمِ اللهِ جَبْرَائِيلُ».
«به نام خداوند جبرئیل».
و بر دست چپش بنویسد:
«بِسْمِ اللهِ مِيكَائِيلُ».
«به نام خداوند میكائیل».
و بر پاى راستش بنویسد:
«بِسْمِ اللهِ إِسْرَافِيلُ».
«به نام خداوند اسرافیل».
و بر پاى چپش بنویسد:
«بِسْمِ اللهِ لا يَرَوْنَ فِيهَا شَمْساً وَلا زَمْهَرِيراً».
«به نام خداوندى كه در آن خورشید و زمهریر نمىبینند».
و بین دو كتف او بنویسد:
«بِسْمِ اللهِ الْعَزِيزِ الْجَبَّارِ».
«به نام خداوند نیرومند و شكستناپذیر».
امام على(علیه السلام) گفت: هر كس شك كند به او سودى نمىرسد.7
امام صادق (علیه السلام) فرمود: ]براى تب[ سر خود را به گریبانت فرو مىبرى و اذان و اقامه مىگویى و «حمد» و «توحید» و «معوّذتین» هر كدام را سه بار مىخوانى و مىگویى:
«أُعِيذُ نَفْسِي بِعِزَّةِ اللهِ وَقُدْرَةِ اللهِ وَعَظَمَةِ اللهِ وَسُلْطَانِ اللهِ وَبِجَمَالِ اللهِ وَبِجَلاَلِ اللهِ وَبِرَسُولِ اللهِ وَبِعِتْرَتِهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمْ وَبِوُلاَةِ أَمْرِ اللهِ مِنْ شَرِّ مَا أَخَافُ وَأَحْذَرُ وَأَشْهَدُ أَنَّ اللَّهَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلّاَ بِاللهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ وَصَلَّى اللهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ. اللَّهُمَّ اشْفِنِي بِشِفَائِکَ وَدَاوِنِي بِدَوَائِکَ وَعَافِنِي بِحَقِّ أَنْبِيَائِکَ وَأَوْلِيَائِکَ مِنْ بَلاَئِکَ بِرَحْمَتِکَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ».8
«پناه مىبرم به عزت و قدرت و عظمت خدا و نیز به سلطنت و جمال و جلال و رسول خدا (صلی الله علیه وآله) و عترت او: و اولیاى خدا از شر آن چه در بیم و هراسم و شهادت مىدهم كه خدا بر هر چیزى توانا است و هیچ توان و نیرویى نیست مگر از جانب خداى والا و بزرگ درود خدا بر محمّد (صلی الله علیه وآله) و آل او. خداوندا! به شفاى خودت شفایم ده و به داروى خودت درمانم كن و از بلایت سلامتم دار بحق انبیاء و اولیائت و به حق رحمتت اى مهربانترین مهربانان».
امام رضا (علیه السلام) فرمود: یكى از كنیزان ـ كه داراى شأن و مقامى بودـ به سبب تبى كه داشت به من شكایت كرد كسى در عالم خواب به من گفت: كه به كنیز بگو این دعا را بخواند:
«يَا رَبَّاهُ يَا سَيِّدَاهُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَأهْلِ بَيْتِهِ وَاكْشِفْ عَنِّى مَا أجِدُ».
«اى پروردگار و سرور من بر محمّد (صلی الله علیه وآله) و آلش: درود فرست و تبم را برطرف كن».
و آن كنیز با این دعا از تب نجات یافت.9
1 . الدعوات: 193.
2 . مهج الدّعوات: 141.
3 . مكارم الأخلاق: 401.
4 . سوره واقعه: 75 ـ 76.
5 . طبّ الأئمّه: 38.
6 . الدّعوات: 193.
7 . طبّ الأئمّه: 51.
8 . مكارم الأخلاق: 370.
9 . مكارم الأخلاق: 399.
«اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ عِرْقٍ نَعَّارٍ وَمِنْ شَرِّ حَرِّ النَّارِ».
«خدایا! از شر جسمى كه فتنهانگیز باشد و از شر گرماى آتش به تو پناه مىبرم».1
روزى پیامبر اكرم (صلی الله علیه وآله) داخل خانه حضرت زهرا سلام الله علیها شد، مشاهده فرمود كه حضرت امام حسن (علیه السلام) تب شدیدى دارد. این امر براى رسول خدا ناراحت كننده بود جبرئیل نازل شد و عرض كرد: آیا دعایى به شما بیاموزم كه چون آن را بخوانى تب و درد از او برطرف شود؟ حضرت فرمود: بلى جبرئیل گفت: این دعا را بخوان. پس پیغمبر دعا را خواند و دست مبارك خود را بر پیشانى حضرت امام حسن (علیه السلام) گذارد. به خواست خدا امام حسن (علیه السلام) به هوش آمد و تب برطرف شد. دعا این است:
«اَللّهُمَّ لاَ إلَهَ اِلّا اَنْتَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ ذُو السُّلْطَان الْقَدِيمِ وَالْمَنِّ الْعَظيمِ وَالْوَجْهِ الْكَريمِ لاَ اِلَهَ اِلّا اَنْتَ الْعَلِيُّ الْعَظيمُ وَلِيُّ الْكَلِمَاتِ التَّامَّاتِ وَالدَّعَوَاتِ الْمُسْتَجَابَاتِ حُلَّ مَا اَصْبَحَ بِفُلاَن».2
«خداوندا! خدایى نیست مگر تو كه بلند مرتبه و بزرگى و صاحب سلطنت همیشگى هستى و داراى بخشش بزرگى و صاحب كرمى. خدایى نیست مگر تو كه بلند مرتبه و بزرگى. سزاوار صفتهاى نیكو و دعاهاى برآورده شدهاى. آن چه را كه به فلان شخص عارض شده است برطرف كن».
پیامبر اكرم (صلی الله علیه وآله) فرمود: هیچكس تب نمىكند مگر این كه ]در هنگام تب [3 روز پى در پى خود را بشوید ]غسل كند[ و در هر شست و شویى بگوید: به نام خدا
«بِسْمِ اللهِ، اللَّهُمَّ إِنَّمَا اغْتَسَلْتُ الْتِمَاسَ شِفَائِکَ وَتَصْدِيقَ نَبِيِّکَ».
«خداوندا! به قصد شفا از جانب تو و تصدیق ]گواهى [پیامبرت غسل مىكنم ]خود را مىشویم[».
تا این كه خداوند تب را از او بزداید.3
امیر مؤمنان (علیه السلام) فرمود كه: رسول خدا (صلی الله علیه وآله) به شدت تب كرد. جبرئیل (علیه السلام) خدمت حضرت رسید و چنین تعویذ ]دعا نوشت[ كرد:
«بِسْمِ اللهِ أَرْقِيکَ. بِسْمِ اللهِ أَشْفِيکَ مِنْ كُلِّ دَاءٍ يُوْذِيکَ. بِسْمِ اللهِ وَاللهُ شَافِيکَ بِسْمِ اللهِ خُذْهَا فَلْتَهْنِيکَ (بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ * فَلا أُقْسِمُ بِمَواقِعِ النُّجُومِ * وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ)».4
«به بركت نام خدا برایت دعا مىنویسم از هر دردى كه آزارت بدهد به بركت نام خدا شفا برایت مىطلبم و خدا شفا دهنده توست به بركت نام خدا شفا بگیر و مژده دریافت كن «به نام خداى بخشنده مهربان پس سوگند به جایگاههاى ستارگان البته این سوگندى است بزرگ اگر میدانستید».
كه به اذن خدا شفا مىیابى. پیغمبر از بند افسون كه برایش كرده بودند رهایى یافت و به جبرئیل فرمود: این دعایى مؤثر بود، جبرئیل عرض كرد: این دعا از خزانهاى در آسمان هفتم است.5
امیر مؤمنان (علیه السلام) بیمار شد. پیامبر (صلی الله علیه وآله) از او عیادت كرد و فرمود: اى على (علیه السلام)! پیامبران و كسانى كه در رتبه پس از آنانند گرفتار بیشترین بلایا هستند. اى على (علیه السلام)! مژده كه افزون بر پاداش و ثوابى كه مىبرى تب تنها عذاب الهى است كه مىچشى. آیا دوست دارى خدا بیماریت را شفا بدهد؟ عرض كرد: بلى. رسول الله (صلی الله علیه وآله) فرمود: بگو:
«رَبِّ ارْحَمِ جِلْدِيَ الرَّقِيقَ وَعَظْمِيَ الدَّقِيقَ وَأَعُوذُ بِکَ مِنْ فَوْرَةِ الْحَرِيقِ يَا أُمَّ مِلْدَمٍ فَإِنْ كُنْتِ آمَنْتِ بِاللهِ وَالْيَوْمِ الآْخِرِ فَلاَ تَأْكُلِي اللَّحْمَ وَلاَ تَشْرَبِي الدَّمَ وَانْتَقِلِي إِلَى مَنْ يَزْعُمُ أَنَّ مَعَ اللهِ إِلَهاً آخَرَ لاَ إِلَهَ إِلّاَ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيکَ لَهُ شَهِدْتُ بِهِ وَأَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ».
«پروردگارا! بر پوست نازك و استخوان باریكم رحم كن. از سختى و شدت آتش به تو پناه مىبرم. اى تب! اگر به خدا و روز قیامت ایمان دارى، گوشت را نخور و خون را ننوش و به سوى كسى برو كه مىپندارد در كنار خدا معبود دیگرى هست. معبودى جز خدا نیست. یكتاست و شریكى ندارد، بدان گواهى مىدهم و نیز شهادت مىدهم محمّد (صلی الله علیه وآله) بنده و فرستاده اوست».
على (علیه السلام) مىفرماید: ذكر را گفتم و شفا یافتم.6
حضرمى گفت: فرزندش دائماً تب مىكرد امام كاظم(علیه السلام) این دعا را براى او نوشت و امر فرمود كه به دست راست وى نوشته شود:
«بِسْمِ اللهِ جَبْرَائِيلُ».
«به نام خداوند جبرئیل».
و بر دست چپش بنویسد:
«بِسْمِ اللهِ مِيكَائِيلُ».
«به نام خداوند میكائیل».
و بر پاى راستش بنویسد:
«بِسْمِ اللهِ إِسْرَافِيلُ».
«به نام خداوند اسرافیل».
و بر پاى چپش بنویسد:
«بِسْمِ اللهِ لا يَرَوْنَ فِيهَا شَمْساً وَلا زَمْهَرِيراً».
«به نام خداوندى كه در آن خورشید و زمهریر نمىبینند».
و بین دو كتف او بنویسد:
«بِسْمِ اللهِ الْعَزِيزِ الْجَبَّارِ».
«به نام خداوند نیرومند و شكستناپذیر».
امام على(علیه السلام) گفت: هر كس شك كند به او سودى نمىرسد.7
امام صادق (علیه السلام) فرمود: ]براى تب[ سر خود را به گریبانت فرو مىبرى و اذان و اقامه مىگویى و «حمد» و «توحید» و «معوّذتین» هر كدام را سه بار مىخوانى و مىگویى:
«أُعِيذُ نَفْسِي بِعِزَّةِ اللهِ وَقُدْرَةِ اللهِ وَعَظَمَةِ اللهِ وَسُلْطَانِ اللهِ وَبِجَمَالِ اللهِ وَبِجَلاَلِ اللهِ وَبِرَسُولِ اللهِ وَبِعِتْرَتِهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمْ وَبِوُلاَةِ أَمْرِ اللهِ مِنْ شَرِّ مَا أَخَافُ وَأَحْذَرُ وَأَشْهَدُ أَنَّ اللَّهَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلّاَ بِاللهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ وَصَلَّى اللهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ. اللَّهُمَّ اشْفِنِي بِشِفَائِکَ وَدَاوِنِي بِدَوَائِکَ وَعَافِنِي بِحَقِّ أَنْبِيَائِکَ وَأَوْلِيَائِکَ مِنْ بَلاَئِکَ بِرَحْمَتِکَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ».8
«پناه مىبرم به عزت و قدرت و عظمت خدا و نیز به سلطنت و جمال و جلال و رسول خدا (صلی الله علیه وآله) و عترت او: و اولیاى خدا از شر آن چه در بیم و هراسم و شهادت مىدهم كه خدا بر هر چیزى توانا است و هیچ توان و نیرویى نیست مگر از جانب خداى والا و بزرگ درود خدا بر محمّد (صلی الله علیه وآله) و آل او. خداوندا! به شفاى خودت شفایم ده و به داروى خودت درمانم كن و از بلایت سلامتم دار بحق انبیاء و اولیائت و به حق رحمتت اى مهربانترین مهربانان».
امام رضا (علیه السلام) فرمود: یكى از كنیزان ـ كه داراى شأن و مقامى بودـ به سبب تبى كه داشت به من شكایت كرد كسى در عالم خواب به من گفت: كه به كنیز بگو این دعا را بخواند:
«يَا رَبَّاهُ يَا سَيِّدَاهُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَأهْلِ بَيْتِهِ وَاكْشِفْ عَنِّى مَا أجِدُ».
«اى پروردگار و سرور من بر محمّد (صلی الله علیه وآله) و آلش: درود فرست و تبم را برطرف كن».
و آن كنیز با این دعا از تب نجات یافت.9
1 . الدعوات: 193.
2 . مهج الدّعوات: 141.
3 . مكارم الأخلاق: 401.
4 . سوره واقعه: 75 ـ 76.
5 . طبّ الأئمّه: 38.
6 . الدّعوات: 193.
7 . طبّ الأئمّه: 51.
8 . مكارم الأخلاق: 370.
9 . مكارم الأخلاق: 399.