Loading
دعا، اعطایی، جبرئیل، پیامبر، حبیب‌الله
دانلود فایل PDF
دعاى اعطايى به پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله
امام على (عليه السلام) خدمت پيامبر (صلى الله عليه وآله) رسيده، از ايشان درخواستى کرد، رسول الله فرمود: سوگند به خدايى که به حق مرا به پيامبرى برانگيخت! هيچ (نه کم و نه زياد) ندارم اما دعايى به تو مى‌آموزم که دوستم جبرئيل به من آموخته و گفت: اى محمّد، اين هديه خداست، که تو را بدين وسيله مفتخر کرده، به هيچ پيامبرى پيش از تو عطا نکرده، نوزده حرف است. هر گرفتار و دردمند و غمناکى دعا را بخواند يا کسى که مالش را دزديده‌اند يا در معرض سوختن با آتش است، يا کسى که از حاکم ستمگرى می‌ترسد، خدا در کارش گشايش می‌کند.
دعا نوزده حرف است. چهار حرف بر پيشانى اسرافيل، چهار حرف بر پيشانى ميکائيل، چهار تا پيرامون عرش و چهار تا بر پيشانى جبرئيل و سه تا جايى که خدا می‌داند، نوشته شده است... دعا اين است:
يَا عِمَادَ مَنْ لاَ عِمَادَ لَهُ وَ يَا ذُخْرَ مَنْ لاَ ذُخْرَ لَهُ وَ يَا سَنَدَ مَنْ لاَ سَنَدَ لَهُ وَ يَا حِرْزَ مَنْ لاَ حِرْزَ لَهُ وَ يَا غِيَاثَ مَنْ لاَ غِيَاثَ لَهُ وَ يَا كَرِيمَ الْعَفْوِ وَ يَا حَسَنَ الْبَلاَءِ وَ يَا عَظِيمَ الرَّجَاءِ يَا عِزَّ الضُّعَفَاءِ يَا مُنْقِذَ الْغَرْقَى يَا مُنْجِيَ الْهَلْكَى يَا مُحْسِنُ يَا مُجْمِلُ يَا مُنْعِمُ يَا مُفْضِلُ، أَنْتَ الَّذِي سَجَدَ لَكَ سَوَادُ اللَّيْلِ وَ نُورُ النَّهَارِ وَ ضَوْءُ الْقَمَرِ وَ شُعَاعُ الشَّمْسِ وَ دَوِيُّ الْمَاءِ وَ حَفِيفُ الشَّجَرِ يَا اللهُ يَا اللهُ يَا اللهُ أَنْتَ وَحْدَكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ.
سپس بگو: اللَّهُمَّ افْعَلْ بِي كَذَا وَ كَذَا.(1)
اى خدا ! اى تکيه‌گاه کسى که تکيه‌گاه و اميدى ندارد. اى اندوخته و ذخيره کسى که پشتوانه‌اى ندارد. اى اميد بى‌اميدان، اى پناه بى‌پناهان، اى فريادرس بى‌کسان، اى که خوب می‌بخشى، اى که بندگان را خوب می‌آزمايى، اى بالاترين و بهترين اميد،
اى عزت بخش ضعيفان! اى نجات‌دهنده غرق‌شوندگان، اى نجات‌دهنده هلاک‌شوندگان، اى نيکوکار، اى زيبا، اى نعمت‌دهنده، اى بخشنده، تاريکى شب و روشنايى روز و تابش ماه و پرتو خورشيد و زمزمه آب و چرخش درخت، سجده براى توست. يا الله يا الله، يکتايى و شريکى ندارى. خدايا چنين و چنان کن [حاجتت را بگو].
هنوز از جايت برنخاسته‌اى که به خواست خدا، دعايت مستجاب و برآورده مى‌شود.
1 . الخصال: 2/510، بحار الأنوار: 92/155.
دعا نوزده حرف است. چهار حرف بر پيشانى اسرافيل، چهار حرف بر پيشانى ميکائيل، چهار تا پيرامون عرش و چهار تا بر پيشانى جبرئيل و سه تا جايى که خدا می‌داند، نوشته شده است... دعا اين است:
يَا عِمَادَ مَنْ لاَ عِمَادَ لَهُ وَ يَا ذُخْرَ مَنْ لاَ ذُخْرَ لَهُ وَ يَا سَنَدَ مَنْ لاَ سَنَدَ لَهُ وَ يَا حِرْزَ مَنْ لاَ حِرْزَ لَهُ وَ يَا غِيَاثَ مَنْ لاَ غِيَاثَ لَهُ وَ يَا كَرِيمَ الْعَفْوِ وَ يَا حَسَنَ الْبَلاَءِ وَ يَا عَظِيمَ الرَّجَاءِ يَا عِزَّ الضُّعَفَاءِ يَا مُنْقِذَ الْغَرْقَى يَا مُنْجِيَ الْهَلْكَى يَا مُحْسِنُ يَا مُجْمِلُ يَا مُنْعِمُ يَا مُفْضِلُ، أَنْتَ الَّذِي سَجَدَ لَكَ سَوَادُ اللَّيْلِ وَ نُورُ النَّهَارِ وَ ضَوْءُ الْقَمَرِ وَ شُعَاعُ الشَّمْسِ وَ دَوِيُّ الْمَاءِ وَ حَفِيفُ الشَّجَرِ يَا اللهُ يَا اللهُ يَا اللهُ أَنْتَ وَحْدَكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ.
سپس بگو: اللَّهُمَّ افْعَلْ بِي كَذَا وَ كَذَا.(1)
اى خدا ! اى تکيه‌گاه کسى که تکيه‌گاه و اميدى ندارد. اى اندوخته و ذخيره کسى که پشتوانه‌اى ندارد. اى اميد بى‌اميدان، اى پناه بى‌پناهان، اى فريادرس بى‌کسان، اى که خوب می‌بخشى، اى که بندگان را خوب می‌آزمايى، اى بالاترين و بهترين اميد،
اى عزت بخش ضعيفان! اى نجات‌دهنده غرق‌شوندگان، اى نجات‌دهنده هلاک‌شوندگان، اى نيکوکار، اى زيبا، اى نعمت‌دهنده، اى بخشنده، تاريکى شب و روشنايى روز و تابش ماه و پرتو خورشيد و زمزمه آب و چرخش درخت، سجده براى توست. يا الله يا الله، يکتايى و شريکى ندارى. خدايا چنين و چنان کن [حاجتت را بگو].
هنوز از جايت برنخاسته‌اى که به خواست خدا، دعايت مستجاب و برآورده مى‌شود.
1 . الخصال: 2/510، بحار الأنوار: 92/155.
