بخش‌ها:

عرفات

یکی از اصحاب امام صادق عليه‌السلام میگوید: امام در روز عرفه در موقف عرفات فرمودند : بعد از زوال خورشید، اگر در عرفات بودی، نماز ظهر و عصر را بخوان و به موقف برو و سپس 100 مرتبه الله اکبر و 100 الحمدلله و 100 سبحان الله و 100 لااله الا الله و 100 سوره ی قل هو الله احد و اگر دوست داشتی بیشتر از 100 مرتبه بخوان و سپس 100 سوره ی قدر بخوان و سپس بگو:

1.لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ وَ سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَ رَبِّ الْأَرَضِينَ السَّبْعِ وَ مَا فِيهِنَّ وَ مَا بَيْنَهُنَّ وَ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ. اللَّهُمَّ إِيَّاكَ أَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ أَسْتَعِينُ. اللَّهُمَّ إِنِّي أُرِيدُ أَنْ أُثْنِيَ عَلَيْكَ وَ مَا عَسَى أَنْ أَبْلُغَ مِنْ مَدْحِكَ مَعَ قِلَّةِ عِلْمِي وَ قِصَرِ رَأْيِي وَ أَنْتَ الْخَالِقُ وَ أَنَا الْمَخْلُوقُ وَ أَنْتَ الْمَالِكُ وَ أَنَا الْمَمْلُوكُ وَ أَنْتَ الرَّبُّ وَ أَنَا الْمَرْبُوبُ وَ أَنْتَ الْعَزِيزُ وَ أَنَا الذَّلِيلُ وَ أَنْتَ الْقَوِيُّ وَ أَنَا الضَّعِيفُ وَ أَنْتَ الْغَنِيُّ وَ أَنَا الْفَقِيرُ وَ أَنْتَ الْمُعْطِي وَ أَنَا السَّائِلُ وَ أَنْتَ الْغَفُورُ وَ أَنَا الْخَاطِئُ وَ أَنْتَ الْحَيُّ الَّذِي لاَ تَمُوتُ وَ أَنَا خَلْقٌ أَمُوتُ.
2. اللَّهُمَّ أَنْتَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ وَ أَنْتَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ وَ أَنْتَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ وَ أَنْتَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ وَ أَنْتَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ مَالِكُ يَوْمِ الدِّينِ وَ أَنْتَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ بَدِي ءُ كُلِّ شَيْ ءٍ وَ إِلَيْكَ يَعُودُ وَ أَنْتَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ لَمْ تَزَلْ وَ لاَ تَزَالُ وَ أَنْتَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ خَالِقُ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ وَ أَنْتَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ خَالِقُ الْخَيْرِ وَ الشَّرِّ وَ أَنْتَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ الْوَاحِدُ الْأَحَدُ الْفَرْدُ الصَّمَدُ لَمْ تَلِدْ وَ لَمْ تُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَكَ كُفُواً أَحَدٌ وَ أَنْتَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهَادَةِ وَ أَنْتَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلاَمُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ وَ أَنْتَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ يُسَبِّحُ لَكَ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ وَ أَنْتَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ الْكَبِيرُ وَ الْكِبْرِيَاءُ رِدَاؤُكَ. اللَّهُمَّ إِنَّكَ سَابِغُ النَّعْمَاءِ حَسَنُ الْبَلاَءِ جَزِيلُ الْعَطَاءِ مُسْقِطُ الْقَضَاءِ بَاسِطُ الْيَدَيْنِ بِالرَّحْمَةِ نَفَّاعٌ بِالْخَيْرَاتِ كَاشِفُ الْكُرُبَاتِ رَفِيعُ الدَّرَجَاتِ مُنْزِلُ الآْيَاتِ مِنْ فَوْقِ سَبْعِ سَمَاوَاتٍ عَظِيمُ الْبَرَكَاتِ مُخْرِجٌ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ مُبَدِّلُ السَّيِّئَاتِ حَسَنَاتٍ وَ جَاعِلُ الْحَسَنَاتِ دَرَجَاتٍ.
3. اللَّهُمَّ إِنَّكَ دَنَوْتَ فِي عُلُوِّكَ وَ عَلَوْتَ فِي دُنُوِّكَ فَدَنَوْتَ فَلَيْسَ دُونَكَ شَيْ ءٌ وَ ارْتَفَعْتَ فَلَيْسَ فَوْقَكَ شَيْ ءٌ تَرَى وَ لاَ تُرَى وَ أَنْتَ بِالْمَنْظَرِ الْأَعْلَى فَالِقُ الْحَبِّ وَ النَّوَى لَكَ مَا فِي السَّمَاوَاتِ الْعُلَى وَ لَكَ الْكِبْرِيَاءُ فِي الآْخِرَةِ وَ الْأُولَى. اللَّهُمَّ إِنَّكَ غَافِرُ الذُّنُوبِ شَدِيدُ الْعِقَابِ ذُو الطَّوْلِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ إِلَيْكَ الْمَصِيرُ وَسِعَتْ رَحْمَتُكَ كُلَّ شَيْ ءٍ وَ بَلَغَتْ حُجَّتُكَ وَ لاَ مُعَقِّبَ لِحُكْمِكَ وَ أَنْتَ لاَ تُخَيِّبُ سَائِلَكَ أَنْتَ الَّذِي لاَ رَافِعَ لِمَا وَضَعْتَ وَ لاَ وَاضِعَ لِمَا رَفَعْتَ أَنْتَ الَّذِي أَثْبَتَّ كُلَّ شَيْ ءٍ بِحُكْمِكَ وَ أَحْصَيْتَ كُلَّ شَيْ ءٍ بِعِلْمِكَ وَ أَبْرَمْتَ كُلَّ شَيْ ءٍ بِحُكْمِكَ وَ لاَ يَفُوتُكَ شَيْ ءٌ بِعِلْمِكَ وَ لاَ يَمْتَنِعُ عَنْكَ شَيْ ءٌ أَنْتَ الَّذِي لاَ يُعْجِزُكَ هَارِبُكَ وَ لاَ يَرْتَفِعُ صَرِيعُكَ وَ لاَ يَحْيَا قَتِيلُكَ أَنْتَ عَلَوْتَ فَقَهَرْتَ وَ مَلَكْتَ فَقَدَرْتَ وَ بَطَنْتَ فَخَبَرْتَ وَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ ظَهَرْتَ عَلِمْتَ خَائِنَةَ الْأَعْيُنِ وَ مَا تُخْفِي الصُّدُورُ وَ تَعْلَمُ مَا تَحْمِلُ كُلُّ أُنْثَى وَ مَا تَضَعُ وَ مَا تَغِيضُ الْأَرْحَامُ وَ مَا تَزْدَادُ وَ كُلُّ شَيْ ءٍ عِنْدَكَ بِمِقْدَارِ.
4. أَنْتَ الَّذِي لاَ تَنْسَى مَنْ ذَكَرَكَ وَ لاَ يُضَيَّعُ مَنْ تَوَكَّلَ عَلَيْكَ أَنْتَ الَّذِي لاَ يَشْغَلُكَ مَا فِي جَوِّ أَرْضِكَ عَمَّا فِي جَوِّ سَمَاوَاتِكَ وَ لاَ يَشْغَلُكَ مَا فِي جَوِّ سَمَاوَاتِكَ عَمَّا فِي جَوِّ أَرْضِكَ أَنْتَ الَّذِي تَعَزَّزْتَ فِي مُلْكِكَ وَ لَمْ يَشْرَكْكَ أَحَدٌ فِي جَبَرُوتِكَ أَنْتَ الَّذِي عَلاَ كُلَّ شَيْ ءٍ مُلْكُكَ وَ مَلَكَ كُلَّ شَيْ ءٍ أَمْرُكَ أَنْتَ الَّذِي مَلَكْتَ الْمُلُوكَ بِقُدْرَتِكَ وَ اسْتَعْبَدْتَ الْأَرْبَابَ بِعِزَّتِكَ وَ عَلَوْتَ كُلَّ شَيْ ءٍ بِفَضْلِكَ أَنْتَ الَّذِي لاَ يُسْتَطَاعُ كُنْهُ وَصْفِكَ وَ لاَ مُنْتَهَى لِمَا عِنْدَكَ أَنْتَ الَّذِي لاَ يَصِفُ الْوَاصِفُونَ عَظَمَتَكَ وَ لاَ يَسْتَطِيعُ الْمُزَايِلُونَ تَحْوِيلَكَ أَنْتَ شِفَاءٌ لِمَا فِي الصُّدُورِ وَ هُدًى وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ أَنْتَ الَّذِي لاَ يُحْفِيكَ سَائِلٌ وَ لاَ يَنْقُصُكَ نَائِلٌ وَ لاَ يَبْلُغُ مَدْحَكَ مَادِحٌ وَ لاَ قَائِلٌ أَنْتَ الْكَائِنُ قَبْلَ كُلِّ شَيْ ءٍ وَ الْمُكَوِّنُ لِكُلِّ شَيْ ءٍ وَ الْكَائِنُ بَعْدَ كُلِّ شَيْ ءٍ.
5. أَنْتَ الْوَاحِدُ الصَّمَدُ الَّذِي لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ وَ لَمْ يَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لاَ وَلَداً السَّمَاوَاتُ وَ مَنْ فِيهِنَّ لَكَ وَ الْأَرَضُونَ وَ مَنْ فِيهِنَّ لَكَ وَ مَا بَيْنَهُنَّ وَ مَا تَحْتَ الثَّرَى أَحْصَيْتَ كُلَّ شَيْ ءٍ وَ أَحَطْتَ بِهِ عِلْماً وَ أَنْتَ تَزِيدُ فِي الْخَلْقِ مَا تَشَاءُ وَ أَنْتَ لاَ تُسْأَلُ عَمَّا تَفْعَلُ وَ هُمْ يُسْئَلُونَ وَ أَنْتَ الْفَعَّالُ لِمَا تُرِيدُ وَ أَنْتَ الْقَرِيبُ وَ أَنْتَ الْبَعِيدُ وَ أَنْتَ السَّمِيعُ وَ أَنْتَ الْبَصِيرُ وَ أَنْتَ الْمَاجِدُ وَ أَنْتَ الْأَحَدُ وَ أَنْتَ الْعَلِيمُ وَ أَنْتَ الْكَرِيمُ وَ أَنْتَ الْبَارُّ وَ أَنْتَ الرَّحِيمُ وَ أَنْتَ الْقَادِرُ وَ أَنْتَ الْقَاهِرُ لَكَ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى كُلُّهَا وَ أَنْتَ الْجَوَادُ الَّذِي لاَ يَبْخَلُ وَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الَّذِي لاَ تَذِلُّ وَ أَنْتَ مُمْتَنِعٌ لاَ تُرَامُ يُسَبِّحُ لَكَ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ أَنْتَ بِالْخَيْرِ أَجْوَدُ مِنْكَ بِالشَّرِّ.
6. أَنْتَ رَبِّي وَ رَبُّ آبَائِيَ الْأَوَّلِينَ أَنْتَ تُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاكَ أَنْتَ نَجَّيْتَ نُوحاً مِنَ الْغَرَقِ وَ أَنْتَ غَفَرْتَ لِدَاوُدَ ذَنْبَهُ وَ أَنْتَ نَفَّسْتَ عَنْ ذِي النُّونِ كَرْبَهُ وَ أَنْتَ كَشَفْتَ عَنْ أَيُّوبَ ضُرَّهُ وَ أَنْتَ رَدَدْتَ مُوسَى عَلَى أُمِّهِ وَ أَنْتَ صَرَفْتَ قُلُوبَ السَّحَرَةِ إِلَيْكَ حَتَّى قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِينَ وَ أَنْتَ وَلِيُّ نِعْمَةِ الصَّالِحِينَ لاَ يُذْكَرُ مِنْكَ إِلاَّ الْحَسَنُ الْجَمِيلُ وَ مَا لاَ يُذْكَرُ أَكْثَرُ لَكَ الآلاَءُ وَ النِّعَمُ وَ أَنْتَ الْمُحْسِنُ الْمُجْمِلُ لاَ تُبْلَغُ مِدْحَتُكَ وَ لاَ الثَّنَاءُ عَلَيْكَ أَنْتَ كَمَا أَثْنَيْتَ عَلَى نَفْسِكَ سُبْحَانَكَ وَ بِحَمْدِكَ تَبَارَكَتْ أَسْمَاؤُكَ وَ جَلَّ ثَنَاؤُكَ مَا أَعْظَمَ شَأْنَكَ وَ أَجَلَّ مَكَانَكَ وَ مَا أَقْرَبَكَ مِنْ عِبَادِكَ وَ أَلْطَفَكَ بِخَلْقِكَ وَ أَمْنَعَكَ بِقُوَّتِكَ.
7. أَنْتَ أَعَزُّ وَ أَجَلُّ وَ أَسْمَعُ وَ أَبْصَرُ وَ أَعْلَى وَ أَكْبَرُ وَ أَظْهَرُ وَ أَشْكَرُ وَ أَقْدَرُ وَ أَعْلَمُ وَ أَجْبَرُ وَ أَكْبَرُ وَ أَعْظَمُ وَ أَقْرَبُ وَ أَمْلَكُ وَ أَوْسَعُ وَ أَمْنَعُ وَ أَعْطَى وَ أَحْكَمُ وَ أَفْضَلُ وَ أَحْمَدُ مِنْ أَنْ تُدْرِكَ الْعَيَانُ عَظَمَتَكَ أَوْ يَصِفَ الْوَاصِفُونَ صِفَتَكَ أَوْ يَبْلُغُوا غَايَتَكَ. اللَّهُمَّ أَنْتَ اللَّهُ الَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ أَجَلُّ مَنْ ذُكِرَ وَ أَشْكَرُ مَنْ عُبِدَ وَ أَرْأَفُ مَنْ مَلَكَ وَ أَجْوَدُ مَنْ سُئِلَ وَ أَوْسَعُ مَنْ أَعْطَى تَحْلُمُ بَعْدَ مَا تَعْلَمُ وَ تَعْفُو وَ تَغْفِرُ بَعْدَ مَا تَقْدِرُ لَمْ تُطَعْ قَطُّ إِلاَّ بِإِذْنِكَ وَ لَمْ تُعْصَ قَطُّ إِلاَّ بِقُدْرَتِكَ تُطَاعُ رَبَّنَا فَتَشْكُرُ وَ تُعْصَى رَبَّنَا فَتَغْفِرُ.
8. اللَّهُمَّ أَنْتَ أَقْرَبُ حَفِيظٍ وَ أَدْنَى شَهِيدٍ حُلْتَ بَيْنَ الْقُلُوبِ وَ أَخَذْتَ بِالنَّوَاصِي وَ أَحْصَيْتَ الْأَعْمَالَ وَ عَلِمْتَ الْأَخْبَارَ وَ بِيَدِكَ الْمَقَادِيرُ وَ الْقُلُوبُ إِلَيْكَ مُقْتَصِدَةٌ وَ السِّرُّ عِنْدَكَ عَلاَنِيَةٌ وَ الْمُهْتَدِي مَنْ هَدَيْتَ وَ الْحَلاَلُ مَا حَلَّلْتَ وَ الْحَرَامُ مَا حَرَّمْتَ وَ الدِّينُ مَا شَرَعْتَ وَ الْأَمْرُ مَا قَضَيْتَ تَقْضِي وَ لاَ يُقْضَى عَلَيْكَ. اللَّهُمَّ أَنْتَ الْأَوَّلُ فَلَيْسَ قَبْلَكَ شَيْ ءٌ وَ أَنْتَ الآْخِرُ فَلَيْسَ بَعْدَكَ شَيْ ءٌ وَ أَنْتَ الْبَاطِنُ فَلَيْسَ دُونَكَ شَيْ ءٌ. اللَّهُمَّ بِيَدِكَ مَقَادِيرُ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ وَ بِيَدِكَ مَقَادِيرُ الشَّمْسِ وَ الْقَمَرِ وَ بِيَدِكَ مَقَادِيرُ النَّصْرِ وَ الْخِذْلاَنِ وَ بِيَدِكَ مَقَادِيرُ الدُّنْيَا وَ الآْخِرَةِ وَ بِيَدِكَ مَقَادِيرُ الْمَوْتِ وَ الْحَيَاةِ وَ بِيَدِكَ مَقَادِيرُ الْخَيْرِ وَ الشَّرِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِي كُلَّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتُهُ فِي ظُلَمِ اللَّيْلِ وَ ضَوْءِ النَّهَارِ عَمْداً أَوْ خَطَأً سِرّاً وَ عَلاَنِيَةً إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ وَ هُوَ عَلَيْكَ يَسِيرٌ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ.
9. اللَّهُمَّ إِنِّي أُثْنِي عَلَيْكَ بِأَحْسَنِ مَا أَقْدِرُ عَلَيْهِ وَ أَشْكُرُكَ بِمَا مَنَنْتَ بِهِ عَلَيَّ وَ عَلَّمْتَنِي مِنْ شُكْرِكَ. اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ بِمَحَامِدِكَ كُلِّهَا عَلَى نَعْمَائِكَ كُلِّهَا وَ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِكَ حَتَّى يَنْتَهِيَ الْحَمْدُ إِلَى مَا تُحِبُّ رَبَّنَا وَ تَرْضَى. اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ مَا خَلَقْتَ وَ عَدَدَ مَا ذَرَأْتَ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ مَا بَرَأْتَ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ مَا أَحْصَيْتَ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ وَ لَكَ الْحَمْدُ مِلْ ءَ الدُّنْيَا وَ الآْخِرَةِ ثُمَّ تَقُولُ عَشْراً لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ يُحْيِي وَ يُمِيتُ وَ هُوَ حَيٌّ لاَ يَمُوتُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَ هُوَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ.
1. معبودى جز خداى بردبار و بزرگوار نيست، معبودى جز خداى برتر و والا نيست، پاك و منزّه است خداوند، پروردگار آسمان هاى هفتگانه و پروردگار زمين هاى هفتگانه و آنچه در آن ها و آنچه در بين آن هاست و پروردگار عرش عظيم است و سپاس خدايى را سزاست كه پروردگار جهانيان است خدايا! تنها تو را پرستيده و تنها از تو يارى مى خواهيم. خدايا! مى خواهم تو را ستايش كنم امّا نمى توانم با كمى دانش و كوتاهى فكرم مدح تو را نمايم و تو خالقى و من مخلوق و تو مالكى و من مملوك و تو پروردگارى و من بنده و تو عزيزى و من ذليل و تو نيرومندى و من ناتوان و تو بى نيازى و من فقير و تو دهنده اى و من خواهنده و تو آمرزنده اى و من خطاكار و تو زنده اى هستى كه نمى ميرد و من مخلوقى كه مى ميرم.
2. خدايا! تو خدايى هستى كه پروردگار جهانيان است، و تو خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست، استوار و حكيمى، و تو خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست، برتر و والايى، و تو خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست، آمرزنده و مهربانى.و تو خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست، فرمانرواى روز قيامتى، و تو خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست، آغازگر هر چيز بوده و بازگشت آن ها به سوى توست، و تو خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست، آفريدگار خير و شر مى باشى، و تو خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست، يگانه يكتا مقصود نيازمندانى، زاده نشده و نمى زايد، و همتايى براى تو نيست. و تو خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست، داناى نهان و آشكارى، و تو خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست، فرمانرواى پاك، ايمنى بخش، ايمنى ده، غالب، استوار، بزرگ منش، پاك و منزّه است خداوند از آنچه شرك مى ورزند، و تو خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست، آفريدگار ايجاد كننده تصويرگر، آنچه در آسمان ها و زمين است تسبيح تو را گويند، و تو استوار و حكيمى، و تو خدايى هستى كه معبودى جز تو نيست، و بزرگ هستى، و بزرگى تو را سزاست. خدايا! نعمت هايت گسترده، بلايت نيكو، عطايت فراوان است، تقدير را برگردانده، رحمتت گسترده است، با خيرات و نيكى ها ما را سود رساندی، مشكلات را برطرف نموده، درجات را برتر گردانده، آيات را از بالاى هفت آسمان فرو مى فرستی. بركتهايت عظيم مى باشد، از تاريكى ها به نور خارج مى سازی، بدى ها را به نيكى ها مبدّل ساخته، و نيكى ها را به درجه و رتبه تبديل مى نمايی.
3. خدايا! تو در برترى ات نزديك، و در نزديكى ات برترى. نزديك شده و چيزى نزديك تر از تو نيست، و برتر گرديده و چيزى برتر از تو نمى باشد، مى بينى و ديده نمى شوى، و تو در جايگاه برترى، شكافنده دانه و هسته تویی، آنچه در آسمان هاى برتر مى باشد در دنيا و آخرت براى توست، بزرگ منشى سزاى توست. خدايا! تو بخشنده گناه و پذيرنده توبه اى، عقابت شديد و صاحب عطايى، معبودى جز تو نيست و بازگشت به سوى توست، رحمتت هر چيز را فرا گرفته و حجّتت را رساندى، و كسى درباره حكم نمودنت از تو بازخواست نمى كند، و تو خواهنده ات را ناامید نمى كنى. تو كسى هستى كه بالا برنده اى براى آن كه خوارش گردانى وجود ندارد، و پايين آورنده اى براى آن كه او را بالا ببرى نیست، تو كسى هستى كه هر چيز به حكمتت استقرار يافته، و چيزى از علمت خارج نيست، و چيزى در مقابل قدرت تو نمى ايستد. تو كسى هستى كه گريزنده ات تو را به ناتوانى وانمى دارد، و كسى كه به وسيله تو بر زمين خورده برنمى خيزد، و كسى را كه تو بكشى زنده نگردد. تو برتر گرديده و غالب شدى، و مالك امور ما گرديده و توانا شدى، و به داخل اشياء اشراف دارى و از درونشان آگاه مى باشى، و بر هر چيز غالب شدى، به خيانت ديدگان و آنچه سينه ها پنهان مى دارند آگاهى، و آنچه هر زن با خود حمل مى كند و به دنيا مى آورد، و به آنچه رحم ها در خود فرو مى برند و آنچه زياد مى گردانند آگاهى، و اندازه هر چيز نزد توست.
4. تو كسى هستى كه ياد كننده ات را فراموش نكرده، و توكّل كننده بر تو ضايع نشود، و كسى هستى كه آنچه در فضاى زمينت وجود دارد تو را از آنچه در فضاى آسمان هايت قرار دارد غافل نمى سازد، و نه آنچه در فضاى آسمان هاست از آنچه در فضاى زمين واقع شده است تو را غافل میکند. تو كسى هستى كه در فرمانروايى ات عزيز گشته، و در نيرويت كسى با تو شريك نيست، تو كسى هستى كه بر هر چيز برتر گشته و فرمانت هر چيز را فرا گرفته، تو كسى هستى كه با قدرتت فرمانروايان را در اختيار گرفته، و به عزّتت سرپرستان را بنده خود ساخته اى، و تو كسى هستى كه به عزّتت هر چيز را مقهور ساخته، و به فضلت بر هر چيز برترى جسته اى. تو كسى هستى كه توصيف نهايت اوصافت مقدور نبوده، و غايت آنچه نزد توست به وصف درنيايد، تو كسى هستى كه توصيف گران نتوانند عظمتت را توصيف كرده، و تغيير دهندگان توان دگرگونى تو را ندارند، تو شفاى سينه ها و هدايت و رحمت براى مؤمنانى. تو كسى هستى كه خواهنده، تو را به تنگنا نينداخته، و بخشش از تو نكاسته، و ستايش گر و سخنگو توان بيان ستايشت را ندارند، تو قبل از هر چيز بوده، و هر چيز را به وجود آورده، و بعد از هر چيز تحقّق دارى.
5. تو يگانه و مقصود نيازمندانى، كه نمى زايد و زاده نشده و همتايى براى او نيست، و همسر و فرزندى نگرفته است، آسمان ها و هر كه در آن هاست، و زمين ها و هر كه در آن هاست، و آنچه بين آن ها و آنچه زير خاكهاست براى توست، هر چيز را به شمارش درآورده و آگاهى ات به هر چيز گسترش دارد و تو آنچه بخواهى بر خلق اشياء مى افزايى، و تو كسى هستى كه از عملکرد مورد سؤال قرار نمى گيرى و ديگران مورد حسابرسى واقع مى شوند، و تو آنچه بخواهى انجام مى دهى، و تو نزديك و تو دور، و تو شنوا و تو بينا، و تو ستوده و تو يگانه، و تو دانا و تو بزرگوار، و تو نيكوكار و تو مهربان، و تو توانا و تو نيرومندى، تمامى نام هاى نيكو براى توست و تو بخشنده ای هستى كه بخل نمى ورزد، و تو عزيزى هستى كه ذليل نمى شود، و تو توانمندى هستى كه مورد سوء قصد قرار نمى گيرد. آنچه در آسمان ها و زمين است تسبيح گوى توست، و لطف تو به كار خير بيشتر از كارهاى بد است.
6.پروردگارم و پروردگار پيشينيانى، تو اجابت كننده بيچاره هستی، هر گاه تو را بخواند. و تو نوح را از غرق شدن نجات دادى، و تو كسى هستى كه گناه داود را بخشيدى، و تو كسى هستى كه مشكل يونس را برطرف ساختى، و تو كسى هستى كه ناراحتى ايّوب را زايل نمودى، و تو كسى هستى كه موسى را به مادرش بازگرداندى، و قلب هاى ساحران را به سوى او متوجّه ساختى، تا آن كه گفتند: به پروردگار جهانيان ايمان آورديم. و تو ولىّ نعمت صالحانى، آنچه از تو ذكر مى شود نيكى و زيبايى است، و آنچه از نیکی هایت ذكر نمى شود بيشتر است. نعمت ها و عطاها تنها براى توست، و تو زيبايى هستى كه ستايشت قابل توصيف نبود، و ثنايت به وصف درنيايد، تو آنگونه هستى كه خود را ستوده اى، پاك و منزّهى و سپاس تو را سزاست، اسم هايت بزرگ است، و ستايشت برتر، چه بزرگ است مقامت، و برتر است جايگاهت، و چه به بندگانت نزديك، و به مخلوقاتت مهربان، و به نيرويت توانمند هستی.
7. تو عزيزتر و والاتر، و شنواتر و بيناتر، و برتر و بزرگ تر، تواناتر و سپاسگزارتر، و قادرتر و داناتر، و نيرومندتر و بزرگ تر، و عظيم تر و نزديك تر، و فرمانرواتر و گسترده تر، و آفريدگارتر و عطا كننده تر، و حاكم تر و برتر، و ستوده تر از آنى كه اشخاص عظمتت را دريافته، يا توصيفگران جلال و شكوهت را به وصف درآورند، يا به نهايت تو برسند. خدايا! تو خدايى و معبودى جز تو نيست، برترين كسى هستی كه ياد شده، و سپاسگزارترين كسى هستی كه اطاعت گرديده، و مهربان ترين كسى هستی كه مالك شده، و بخشنده ترين كسى هستی كه از او درخواست شده، و گستراننده ترين كسى هستی كه عطا نموده. با آنكه مى دانى، بردبارى میکنی و بعد از آنكه توانايى عفو كرده و مى آمرزى، جز با اجازه ات اطاعت نمیشوی، و جز با قدرتت نافرمانى نمى گردى. اى پروردگار ما! اطاعت مى شوى و سپاس مى گزارى و اى پروردگار! نافرمانى مى شوى و مى آمرزى.
8. خدايا! تو نزديك ترين نگاهبان، و نزديك ترين گواهى، بين قلب ها حايل شده و جان ها در اختيار توست، و اعمال را به شمارش درآورده، و به اخبار آگاهى، و مقدّرات به دست توست، و قلب ها رو به سوى تو مى آورند، و اسرار نزد تو آشكار مى باشد، و هدايت شده كسى است كه تو هدايتش كردى، و حلال آنچه تو حلال نمودى، و حرام آنچه تو حرام كردى، ودين آنچه تو تشريع ساختى، و فرمان آنچه تو حكم نمودى، حكم كرده و عليه تو حكم نمى شود. خدايا! تو آغازى، از اين رو قبل از تو چيزى نبوده، و تو پايانى، از اين رو بعد از تو چيزى نيست، و در باطن اشياء نفوذ كرده، از اين رو نزديك تر از تو چيزى نيست، خدايا! تقدیر كمك كردن و خوار نمودن و خير و شر به دست توست، بر محمّد و خاندانش درود فرست، و بر من بيامرز هر گناهى كه در تاريكى شب يا در روشنايى روز، عمداً يا به صورت خطا، آشكار يا در نهان انجام داده ام، به درستى كه تو بر هر چيز توانايى، و آن بر تو آسان است، و نيرو و توانى جز به خداى برتر و والا نيست.
9. خدايا! تو را مى ستايم با نيكوترين صورتى كه بر آن قادرم، و تو را سپاس مى گزارم در مقابل آنچه به من عطا كرده اى و از شكرت به من آموخته اى، خدايا! تو را سپاس به تمامى سپاس هايت، بر تمامى نعمت هايت، و بر تمامى مخلوقاتت، تا سپاس ها به جايى برسد كه اى پروردگارمان! تو دوست دارى و خشنودى. خدايا! تو را سپاس به تعداد آنچه خلق كردى و آفريدى، و تو را سپاس به تعداد آنچه ايجاد نمودى، و تو را سپاس به تعداد آنچه شمردى، و تو را سپاس به تعداد آنچه در آسمان ها و زمين است، و تو را سپاس به اندازه گنجايش دنيا و آخرت.

سپس 10 مرتبه می گویی:

أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ.

از خداوند آمرزش مى خواهم، آنكه معبودى جز او نيست، زنده و پابرجاست، و به سوى او توبه مى كنم.

سپس 10 مرتبه میگویی:

يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ .
اى خدا!

سپس 10 مرتبه می گویی:
يَا رَحْمَانُ يَا رَحْمَانُ.
اى مهربان! اى مهربان!

سپس 10 مرتبه میگویی:
يَا رَحِيمُ يَا رَحِيمُ. 
اى بخشنده! اى بخشنده!

سپس 10 مرتبه میگویی:
يَا بَدِيعَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ.
اى آفريننده آسمان ها و زمين!

سپس 10 مرتبه میگویی:
يَا ذَا الْجَلاَلِ وَ الْإِكْرَامِ .
اى داراى جلالت و بزرگوارى!

سپس 10 مرتبه میگویی:
يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ.
اى مهربان! اى عطا كننده!

سپس 10 مرتبه میگویی:
يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ.
اى زنده! اى پابرجا!

سپس 10 مرتبه میگویی:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ .
به نام خداوند بخشنده مهربان.

سپس 10 مرتبه میگویی:
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ.
خدايا! بر محمّد و خاندانش درود فرست.

سپس می گویی:

1. اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ وَ أَنْتَ وَلِيُّ الْحَمْدِ وَ مُنْتَهَى الْحَمْدِ وَفِيُّ الْحَمْدِ عَزِيزُ الْجُنْدِ قَدِيمُ الْمَجْدِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي كَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاءِ حِينَ لاَ شَمْسٌ تُضِي ءُ وَ لاَ قَمَرٌ يَسْرِي وَ لاَ بَحْرٌ يَجْرِي وَ لاَ رِيَاحٌ تَذْرِي وَ لاَ سَمَاءٌ مَبْنِيَّةٌ وَ لاَ أَرْضٌ مَدْحِيَّةٌ وَ لاَ لَيْلٌ تُجِنُّ وَ لاَ نَهَارٌ يُكِنُّ وَ لاَ عَيْنٌ تَنْبُعُ وَ لاَ صَوْتٌ يُسْمَعُ وَ لاَ جَبَلٌ مَرْسِيٌّ وَ لاَ سَحَابٌ مُنْشَأٌ وَ لاَ إِنْسٌ مَبْرُوٌّ وَ لاَ جِنٌّ مَذْرُوٌّ وَ لاَ مَلَكٌ كَرِيمٌ وَ لاَ شَيْطَانٌ رَجِيمٌ وَ لاَ ظِلٌّ مَمْدُودٌ وَ لاَ شَيْ ءٌ مَعْدُودٌ.
2. الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي اسْتَحْمَدَ إِلَى مَنِ اسْتَحْمَدَهُ مِنْ أَهْلِ مَحَامِدِهِ لِيَحْمَدُوهُ عَلَى مَا بَذَلَ مِنْ نَوَافِلِهِ الَّتِي فَاقَ مَدْحَ الْمَادِحِينَ مَآثِرُ مَحَامِدِهِ وَ عَدَا وَصْفَ الْوَاصِفِينَ هَيْبَةُ جَلاَلِهِ هُوَ أَهْلٌ لِكُلِّ حَمْدٍ وَ مُنْتَهَى كُلِّ رَغْبَةٍ الْوَاحِدُ الَّذِي لاَ بَدْءَ لَهُ الْمَلِكُ الَّذِي لاَ زَوَالَ لَهُ الرَّفِيعُ الَّذِي لَيْسَ فَوْقَهُ نَاظِرٌ ذُو الْمَغْفِرَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَحْمُودُ لِبَذْلِ نَوَائِلِهِ الْمَعْبُودُ بِهَيْبَةِ جَلاَلِهِ الْمَذْكُورُ بِحُسْنِ آلاَئِهِ الْمَنَّانُ بِسَعَةِ فَوَاضِلِهِ الْمَرْغُوبُ إِلَيْهِ فِي تَمَامِ الْمَوَاهِبِ مِنْ خَزَائِنِهِ الْعَظِيمُ الشَّأْنِ الْكَرِيمُ فِي سُلْطَانِهِ الْعَلِيُّ فِي مَكَانِهِ الْمُحْسِنُ فِي امْتِنَانِهِ الْجَوَادُ فِي فَوَاضِلِهِ.
3. الْحَمْدُ لِلَّهِ بَارِئِ خَلْقِ الْمَخْلُوقِينَ بِعِلْمِهِ وَ مُصَوِّرِ أَجْسَادِ الْعِبَادِ بِقُدْرَتِهِ وَ مُخَالِفِ صُوَرِ مَنْ خَلَقَ مِنْ خَلْقِهِ وَ نَافِخِ الْأَرْوَاحِ فِي خَلْقِهِ بِعِلْمِهِ وَ مُعَلِّمِ مَنْ خَلَقَ مِنْ عِبَادِهِ اسْمَهُ وَ مُدَبِّرِ خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ بِعَظَمَتِهِ الَّذِي وَسِعَ كُلَّ شَيْ ءٍ خَلْقُ كُرْسِيِّهِ وَ عَلاَ بِعَظَمَتِهِ فَوْقَ الْأَعْلَيْنَ وَ قَهَرَ الْمُلُوكَ بِجَبَرُوتِهِ الْجَبَّارِ الْأَعْلَى الْمَعْبُودِ فِي سُلْطَانِهِ الْمُتَسَلِّطِ بِقُوَّتِهِ الْمُتَعَالِي فِي دُنُوِّهِ الْمُتَدَانِي كُلَّ شَيْ ءٍ فِي ارْتِفَاعِهِ الَّذِي نَفَذَ بَصَرُهُ فِي خَلْقِهِ وَ حَارَتِ الْأَبْصَارُ بِشُعَاعِ نُورِهِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الْحَلِيمِ الرَّشِيدِ الْقَوِيِّ الشَّدِيدِ الْمُبْدِئِ الْمُعِيدِ الْفَعَّالِ لِمَا يُرِيدُ الْحَمْدُ لِلَّهِ مُنْزِلِ الآْيَاتِ وَ كَاشِفِ الْكُرُبَاتِ وَ مُؤْتِي السَّمَاوَاتِ.
4. الْحَمْدُ لِلَّهِ فِي كُلِّ مَكَانٍ وَ فِي كُلِّ زَمَانٍ وَ فِي كُلِّ أَوَانٍ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لاَ يَنْسَى مَنْ ذَكَرَهُ وَ لاَ يُخَيِّبُ مَنْ دَعَاهُ وَ لاَ يُذِلُّ مَنْ وَالاَهُ الَّذِي يَجْزِي بِالْإِحْسَانِ إِحْسَاناً وَ بِالصَّبْرِ نَجَاةً. الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِي الْأَرْضِ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِي الآخِرَةِ وَ هُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ. الْحَمْدُ لِلَّهِ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ جَاعِلِ الْمَلاَئِكَةِ رُسُلاً أُولِي أَجْنِحَةٍ مَثْنَى وَ ثُلاَثَ وَ رُبَاعَ يَزِيدُ فِي الْخَلْقِ مَا يَشَاءُ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ
5.وَ سُبْحَانَ اللَّهِ حِينَ تُمْسُونَ وَ حِينَ تُصْبِحُونَ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ عَشِيًّا وَ حِينَ تُظْهِرُونَ وَ سُبْحَانَ اللَّهِ آنَاءَ اللَّيْلِ وَ أَطْرَافَ النَّهَارِ وَ سُبْحَانَ اللَّهِ بِالْغُدُوِّ وَ الآْصَالِ وَ سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ وَ سَلاَمٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ كَمَا يُحِبُّ رَبُّنَا وَ كَمَا يَرْضَى كَثِيراً طَيِّباً وَ سُبْحَانَ كُلَّمَا سَبَّحَ اللَّهَ شَيْ ءٌ وَ كَمَا يُحِبُّ اللَّهُ أَنْ يُسَبَّحَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ كُلَّمَا حَمِدَ اللَّهَ شَيْ ءٌ وَ كَمَا يُحِبُّ اللَّهُ أَنْ يُحْمَدَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ كُلَّمَا هَلَّلَ اللَّهَ شَيْ ءٌ وَ كَمَا يُحِبُّ اللَّهُ أَنْ يُهَلَّلَ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ كُلَّمَا كَبَّرَ اللَّهَ شَيْ ءٌ وَ كَمَا يُحِبُّ اللَّهُ أَنْ يُكَبَّرَ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ.
1. خدايا! سپاس تنها تو را سزاست، اى صاحب ستايش و نهايت ستايش، ای تمام كننده ستايش، ای کسیکه داراى لشكرى قوى و ستايش ديرينه هستی! سپاس خدايى را سزاست كه عرشش بر روى آب بود و وجود داشت آنگاه كه خورشيد فروزان و ماه حركت كننده، و درياى جريان يابنده و بادهاى پراكنده ساز، و آسمان فرازمند و زمين گسترده، و شب تاريك و روز پوشاننده، و چشمه جوشان و صداى شنيده شده، و كوه محكم و ابر پديد آمده، و انسان خلق شده و جنّ آفريده شده، و فرشته بزرگوار و شيطان رانده شده، و سايه كشيده شده و هر چيز شمرده شده اى وجود نداشت.
2. سپاس خدايى را سزاست كه خواستار ستايش شد از ستايشگران، تا او را در مقابل آنچه ارزانى داشته بستايند، خدايى كه ستايش هايش از ستايش ستايشگران برتر گرديد، و جلال و شكوهش از توصيف توصيفگران تجاوز نموده است، او شايسته هر سپاس و نهايت هر اميد و آرزوست. يگانه اى است كه آغازى ندارد، فرمانروايى است كه زوال پذير نيست، والايى است كه بيننده اى برتر از او نمى باشد. او صاحب آمرزش و رحمت، ستوده شده براى اعطاى نعمت هايش، پرستيده شده به جلال و شكوهش است، او ياد شده به نيكويى نعمت هايش، عطا كننده با گستردگى عطاهايش است، کسی است که هر که اميد به او داشته باشد در صدد كامل نمودن موهبت هايش از خزينه هايش به او است. او مقامش ارجمند، فرمانروايى اش بزرگوارانه، جايگاهش برتر، نيكوكار در نعمت دادن، بخشنده در عطاهايش است.
3. سپاس خداى را سزاست که، ايجاد كننده مخلوقات با دانشش، تصويرگر بدن هاى بندگان با قدرتش، تغيير دهنده صورت هاى مخلوقاتش، دمنده روح در موجوداتش با دانشش است، او تعليم كننده نامش به بندگانش، و تدبير كننده خلقت آسمان ها و زمين با عظمتش است، آنكه فرمانروايى اش هر چيز را در بر گرفته، و با عظمتش برتر از هر بلندى قرار گرفته، و با قدرتش پادشاهان رامقهور خود ساخته است، نيرومند برتر، پرستيده شده در فرمانروايى اش، غالب با نيرويش، برتر در حال نزديكى اش، نزديك در حال برترى اش است، آنكه ديدش در ميان خلقش نافذ بوده، و ديدگان با شعاع نورش حيران گرديده است. سپاس خدایی را سزاست، که بردبار رشيد، نيرومند توانا، آغازگر بازگرداننده، انجام دهنده آنچه بخواهد است، سپاس خداى را سزاست که، نازل كننده آيات، و برطرف سازنده مشكلات، و ايجاد كننده آسمان ها است.
4. سپاس خداى را سزاست در هر زمان و هر مكان و هر وقت، سپاس خداى را سزاست آنكه يادكننده اش را فراموش نمى كند، و هر كه او را بخواند نااميد نگرداند، و هر كه از او پيروى كند ذليل نشود. آنكه در مقابل نيكى پاداش نيكى مى دهد، و در مقابل بردبارى نجات. سپاس خداى را سزاست آنكه آنچه در آسمان ها و زمين است براى اوست، ستايش در آخرت خاصّ اوست، و او حكيم و داناست، سپاس خداى را سزاست خالق آسمان ها و زمين، و قرار دهنده فرشتگان به عنوان فرستادگانى كه داراى بال هاى دوگانه و سه گانه و چهارگانه اند، و در خلقت آنچه را بخواهد مى افزايد، به درستى كه خدا بر هر چيز تواناست. پاك و منزّه است خداوند و سپاس او را سزاست، و معبودى جز خدا نيست و خدا برتر است، و نيرو و توانى جز به خدا نيست.
5. پاك و منزّه است خداوند آنگاه كه وارد شب مى شوید، و هنگامى كه به ظهر وارد مى شويد، و پاك و منزّه است خداوند در ساعات شب و آغاز و پايان روز. و پاك و منزّه است خداوند در صبح و شام، و پاك و منزّه است پروردگارت، پروردگار عزيز از آنچه او را توصيف مى كنند، و سلام بر رسولان و سپاس خدايى را سزاست كه پروردگار جهانيان است. و سپاس خداى را سزاست آنگونه كه پروردگار ما دوست دارد، و آنگونه كه خشنود مى گردد، سپاسى بسيار و پاك، پاك. و منزّه است خداوند در هر گاه که چيزى او را تسبيح گويد، و آنگونه كه خداوند دوست دارد تسبيح گفته شود، و سپاس خداى را سزاست هر گاه حمد و سپاس الهى گفته شود، و آنچنان كه خداوند دوست دارد كه ستايش شود. و معبودى جز خدا نيست، در هر گاه که چيزى خداوند را به يگانگى بستايد، و همچنان كه خداوند دوست دارد كه به يگانگى ستوده شود. و خدا برتر است، هر گاه چيزى خداى را به برترى بخواند و همچنان كه خداوند دوست دارد برتر شمرده شود، و نيرو و توانى جز به خداى برتر و والا نيست.

منشورات
k