- امام صادق علیه السلام: دعا کن و مگو که کار از کار گذشته است. زیرا دعا، عین عبادت است. خداوند می فرماید: «کسانی که از عبادت من گردن فرازی کنند؛ به زودی با خواری به دوزخ در می آیند.» و فرموده است: «مرا بخوانید تا پاسختان دهم.»
- امام صادق علیه السلام: خداوند به وسیله ی دعا آنچه را که می داند برای آن به درگاهش دعا می شود و او، آن را اجابت می نماید، دفع می کند و اگر بنده به آن دعا موفق نشده بود، هرآینه به او بلایی می رسید که ریشه اش را از زمین می کند.
- امام علی علیه السلام: دعا کلید های کامیابی و رمز های رستگاری است و بهترین دعا دعایی است که از سینه ی پاک و دلی پارسا برآید. مناجات مایه ی نجات است و اخلاص، مایه ی خلاص. پس هرگاه هراس و بی تابی بالا گرفت به خدا باید پناه جست.
- امام صادق علیه السلام: هرگاه به یکی از شما رقت قلب دست داد، دعا کند. زیرا قلب تا خالص نشود رقت نمی یابد.
- امام صادق علیه السلام: لقمان به فرزندش گفت: «...وقتی بر مرکب خویش سواری، به خواندن کتاب خدا بپرداز، وقتی سرگرم کار هستی تسبیح بگو، و هرگاه که تنها بودی به دعا مشغول شو.»
- پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به علی علیه السلام فرمود: به برکت وجود امامان از نسل توست که به امتم باران داده می شود و دعایشان مستجاب می شود، خداوند، بلا را از آنان برمیگرداند و رحمت، از آسمان فرود می آید.
- پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله : هرگاه فردی از شما دعا می کند، تقاضاهای بزرگ بنماید؛ زیرا بر خداوند هیچ چیز بزرگ (سنگین) نمی آید.
- امام علی علیه السلام: دعا کردن را پنج موقع مغتنم شمارید: هنگام خواندن قرآن، هنگام اذان، هنگام بارش باران، هنگام برخورد دو صف برای شهادت و هنگام دعای ستمدیده. زیرا هیچ مانعی میان آن و عرش نیست.
- امام باقر علیه السلام می فرماید: خداوند از میان بندگان مومنش بنده ای را که بیشتر دعا کند دوست می دارد. پس بر شما باد دعا کردن در سحرگاهان تا طلوع خورشید؛ زیرا این، وقتی است که در آن درهای آسمان باز می شود و روزی ها تقسیم می شود و حاجت های بزرگ برآورده می گردد.
- امام صادق علیه السلام: جدم می فرمود:«در دعا کردن پیش دستی کنید؛ زیرا بنده، چنان چه اهل دعا باشد وقتی بلایی بر او نازل شود و دعا کند، گفته می شود:«صدایی آشناست!» و چنان چه اهل دعای بسیار نباشد، وقتی بلایی بر او نازل شود و دعا کند، گفته می شود:«تا به حال کجا بودی؟!»
- امام صادق علیه السلام: هرگاه حاجتی داشتی، وضو بگیر و دو رکعت نماز بخوان، سپس حمد و ثنای خدا را به جای بیاور و نعمت هایش را یاد کن، آنگاه دعایت اجابت می شود.
- امام صادق علیه السلام : هرکه شب را با وضو بخوابد، آن شب، بسترش مسجد اوست و اگر برخیزد و نماز بخواند و سپس به ذکر خدا بپردازد، هرچه از خدا بخواهد، به او عطا می فرماید.
-
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله : هرکس دعایش را به همه ی مردان و زنان مومن تعمیم دهد، دعایش مستجاب می شود.
-
سپاس خداى را سزاست بر هر نعمتى كه بر من ارزانى داشته يا موجود مى باشد.
- پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله : دعا، كليد حاجت است و لقمههاى حلال، دندانه هاى آن كليدند.
- پیامبر خدا صلىاللهعليهوآله : خداوند عزّوجل شرم میکند از بندهاش که با جماعت ، نماز بخواند و سپس حاجتش را از او بخواهد و برود و حاجتش را برآوده نسازد.
- امام صادق عليهالسلام : دعا، مخزن اجابت است، همچنان كه ابر مخزن باران است.
- پیامبر خدا صلىاللهعليهوآله : ناتوانترین مردم كسی است كه از دعا كردن ناتوان باشد.
- پیامبر اکرم صلىاللهعليهوآله : ترک دعا گناه است.
روز چهارم
«أَلْيَوْمُ الرَّابِعُ»
اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ ظَهَرَ دِينُكَ وَ بَلَغَتْ حُجَّتُكَ وَ اشْتَدَّ مُلْكُكَ وَ عَظُمَ سُلْطَانُكَ وَ صَدَقَ وَ عْدُكَ وَ ارْتَفَعَ عَرْشُكَ وَ أَرْسَلْتَ رَسُولَكَ بِالْهُدَى وَ دِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ. اللَّهُمَّ فَأَكْمَلْتَ دِينَكَ وَ أَتْمَمْتَ نُورَكَ وَ تَقَدَّسْتَ بِالْوَعِيدِ وَ أَخَذْتَ الْحُجَّةَ عَلَى الْعِبَادِ وَ تَمَّتْ كَلِمَاتُكَ صِدْقَا وَ عَدْلاً. اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ وَ لَكَ النِّعْمَةُ وَ لَكَ الْمَنُّ تَكْشِفُ الْعُسْرَ وَ تُعْطِي الْيُسْرَ وَ تَقْضِي الْحَقَّ وَ تَعْدِلُ بِالْقِسْطِ وَ تَهْدِي السَّبِيلَ سُبْحَانَكَ وَ بِحَمْدِكَ لاَ إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَ رَبُّ الْاَرَضِينَ وَ مَنْ فِيهِنَّ وَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ. اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ فِي التَّوْرَاةِ وَ لَكَ الْحَمْدُ فِي الْاِنْجِيلِ وَ لَكَ الْحَمْدُ فِي زُبُرِ الْاَوَّلِينَ وَ لَكَ الْحَمْدُ فِي السَّبْعِ الْمَثَانِي وَ الْقُرْآنِ الْعَظِيمِ وَ لَكَ الْحَمْدُ فِي الْمَلاَئِكَةِ الْمُقَرَّبِينَ وَ لَكَ الْحَمْدُ فِي الْاَنْبِيَاءِ وَ الْمُرْسَلِينَ وَ لَكَ الْحَمْدُ فِي الْكِرَامِ الْكَاتِبِينَ وَ لَكَ الْحَمْدُ وَ الْحَمْدُ ثَنَاوُكَ وَ الْحُسْنُ بَلاَوُكَ وَ الْعَدْلُ قَضَاوُكَ وَ الْاَرْضُ فِي قَبْضَتِكَ وَ السَّمَاوَاتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمِينِكَ. اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ مُقْسِطَ الْمِيزَانِ رَفِيعَ الْمَكَانِ قَاضِيَ الْبُرْهَانِ صَادِقَ الْكَلاَمِ ذَا الْجَلاَلِ وَ الْاِكْرَامِ اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ مُنْزِلَ الْآيَاتِ مُجِيبَ الدَّعَوَاتِ كَاشِفَ الْحَوْبَاتِ الْفَتَّاحَ مَالِكَ الْمَحْيَا وَ الْمَمَاتِ. اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ مَاجِداً وَ لَكَ الْحَمْدُ وَ احِداً وَ لَكَ الدِّينُ وَ اصِباً وَ لَكَ الْعَرْشُ وَاسِعاً وَ لَكَ الْحَمْدُ دَائِماً وَ لَكَ الْحَمْدُ عَادِلاً وَ لَكَ الْحَمْدُ كَمَا تُحِبُّ وَ تُعْبَدُ وَ تُشْكَرُ جَلَّ ثَنَاوُكَ رَبَّنَا وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ. اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ فِي اللَّيْلِ إِذَا يَغْشَى وَ لَكَ الْحَمْدُ فِي النَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى وَ لَكَ الْحَمْدُ فِي الْآخِرَةِ وَ الْاُولَى. اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ مَا أَحْلَمَكَ وَ أَجَلَّكَ وَ لَكَ الْحَمْدُ مَا أَجْوَدَكَ وَ أَمْجَدَكَ وَ لَكَ الْحَمْدُ مَا أَفْضَلَكَ وَ أَكْرَمَكَ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى مَا أَحَبَّ الْعِبَادُ وَ كَرِهُوا مِنْ عِقَابِكَ وَ حِلْمِكَ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى كُلِّ حَالٍ مِنْ أَمْرِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
خدایا! ستایش تورا سزاست ؛ دینت آشکارگشت و دلیل و حجتت ابلاغ گردید و پادشاهیت محکم شد و سلطنتت بزرگ و وعده ات راست وعرشت و پیامبرت را با هدایت و دین حق فرستادی تا او را بر تمامی ادیان غالب گردانی و اگر چه مشرکان را ناخوش آید؛ خدایا دینت را | کامل و تورات را تمام نمودی و به وعیدهایت منزه گشته و بر مردم حجت و دلیل گرفتی و گفتارهایت از روی صدق و عدل پایان پذیرفت. خدایا !ستایش شایستهٔ توست و نعمت از تو بوده؛ دشواری را برطرف کرده و آسانی را مقدر میکنی؛ به حق حکم کرده و به عدالت قضاوت می نمایی ، و راه را نشان دهی؛ ذات تو بزرگ است؛ پاک و منزهی و به ستایشت مشغولم؛ هیچ معبودی جز تو نیست؛ پروردگار آسمانها وزمینها وهرکه در انهاست و پروردگار عرش بزرگی. خدایا! حمدرستایش در تورات و انجیل برای توست ؛ ستایش در کتابهای آسمان پیشینیان و در سبع مثانی و قرآن بزرگ از آن توست وستایش در فرشتگان مقرب و در پیامبران و رسولان و در فرشتگان نویسندهٔ بزرگوار برای توست؛ ستایش برای توست و ستایش ثنای توست، و آزمایشت نیکو، و حکمت براساس عدالت، و زمین ٔدر قبضهی قدرتت و آسمانها پیچیده در توان توست. خدایا ! ستایش شایستهٔ توست، سنجش اعمالت براساس عدالت، و مکانتت والا، و قضاوتت از روی برهان، و گفته ات راست ، و صاحب جلالت و اکرامی. خدایا ! ستایش سزاوارتوست که فرو فرستندهٔ آیات ، و اجابت کننده ی دعاها، و برطرف کننده ی اندوهها، و گشاینده ی به نیکیها، و مالک زندگی و مرگ هستی. خدایا! ستایش شکوهمند شایستهٔ توست و ستایش تو را سزاست؛ ستایشی که دارای ان هستی و دین خالص همواره برای توست عرش وسیع وستایش جاودانه،وستایش عادلانه شایسته توست وستایش سزاوار توست همچنانکه دوست داری که تو را بستایند و بپرستند و سپاسگزاریت کنند؛ پروردگارا! ثنای تو عظیم است و تو مھربانترین مھربانانی. خدایا!تو را ستایش در شب آنگاه که بپوشاند و در روز وقتی که روشن شود؛ تو راستایش در آخرت و دنیا؛ خدایا!توراستایش که چه اندازه زیبا وبرتری! وچه اندازه بخشنده و قدرتمندی! او چقدر با فضیلت و بزرگواری! تو را ستایش بر آنچه بندگان دوست دارند و بر مقدرات و اوامرت که ناخوش دارند و در هر حالی از کار دنیا و آخرت ستایش سزاوار توست . ای بهترین کسی که از او درخواست شده! و ای برترین کسی که به او آرزومندم، و ای کریمترین کسی که به عطا بخشنده است! بر پیامبرت محمد و خاندانش درود فرست و ما را از محذور بلا مصون دار و در هنگام نزول ناگواریها و مصیبتها صبری نیکو به عنایت کن و آسانی و خوشی به ما بده و از هر شر و بدی و محذوری ما را کفایت فرما و در تمام کارها به ما صحت کامل عنایت فرما؛ که براستی تو دقیق و بینایی؛ بر محمد وخاندانش درود فرست و به ما گشایش و وسعت در زندگی عطا کن در دنیا، نیکی و در آخرت نیز نعمت به ما ببخش و مارا از عذاب دوزخ حفظ نما ؛ ای مهربانترین مهربانان!
