روز ششم

«أَلْيَوْمُ السَّادِسُ»

اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً أَبْلُغُ بِهِ رِضَاكَ وَ أُوَدِّي بِهِ شُكْرَكَ وَ أَسْتَوْجِبُ بِهِ الْمَزِيدَ مِنْ عِنْدِكَ. اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى حِلْمِكَ بَعْدَ عِلْمِكَ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى قُدْرَتِكَ بَعْدَ عَفْوِكَ. اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ كَمَا أَنْعَمْتَ عَلَيْنَا نِعَماً بَعْدَ نِعَمٍ. اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ بِالْاِسْلاَمِ وَ لَكَ الْحَمْدُ بِالْقُرْآنِ وَ لَكَ الْحَمْدُ بِالْاَهْلِ وَ الْمَالِ وَ لَكَ الْحَمْدُ بِالْمُعَافَاةِ وَ لَكَ الْحَمْدُ فِي السَّرَّاءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ لَكَ الْحَمْدُ بِالشِّدَّةِ وَ الرَّخَاءِ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى كُلِّ حَالٍ. اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ كَمَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ كَمَا يَنْبَغِي لِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ. اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ الشَّعْرِ وَ الْوَبَرِ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ الشَّجَرِ وَ الْوَرَقِ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ الْحَصَى وَ الْمَدَرِ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ رَمْلِ عَالِجٍ* وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ أَيَّامِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ نُجُومِ السَّمَاءِ. اللَّهُمَّ فَإِنَّا نَشْكُرُكَ عَلَى مَا اصْطَنَعْتَ عِنْدَنَا وَ نَحْمَدُكَ عَلَى كُلِّ أَمْرٍ أَرَدْتَ أَنْ تَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي لاَ يَنْسَى مَنْ ذَكَرَهُ الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي لاَ يُخَيِّبُ مَنْ دَعَاهُ الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي مَنْ تَوَكَّلَ عَلَيْهِ كَفَاهُ وَ الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي مَنْ وَ ثِقَ بِهِ لَمْ يَكِلْهُ إِلَى غَيْرِهِ الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي يُجْزِي بِالْاِحْسَانِ إِحْسَاناً وَ بِالضُّرِّ نَجَاةً وَ الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي يَكْشِفُ عَنَّا الضُّرَّ وَ الْكَرْبَ الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي خَلَقَ هُوَ نَفَساً حَتَّى يَنْقَطِعَ الْحَمْدُ مِنَّا الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي هُوَ رَجَاوُنَا حِينَ تَسُوءُ ظُنُونُنَا بِأَعْمَالِنَا الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي أَسْأَلُهُ الْعَافِيَةَ فَيُعَافِينِي وَ إِنْ كُنْتُ مُتَعَرِّضاً لِمَا يُوْذِينِي الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي أَسْتَعِينُهُ فَيُعِينُنِي الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي أَدْعُوهُ فَيُجِيبُنِي الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي أَسْتَنْصِرُهُ فَيَنْصُرُنِي الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي أَسْأَلُهُ فَيُعْطِينِي وَ إِنْ كُنْتُ بَخِيلاً حِينَ يَسْتَقْرِضُنِي الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي أُنَادِيهِ كُلَّمَا شِئْتُ لِحَاجَتِي الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي يَحْلُمُ عَنِّي حَتَّى كَأَنَّنِي لاَ ذَنْبَ لِي الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي تَحَبَّبَ إِلَيَّ وَ هُوَ غَنِيٌّ عَنِّي الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي لَمْ يَكِلْنِي إِلَى النَّاسِ فَيُهِينُونِي الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي مَنَّ عَلَيْنَا بِنَبِيِّنَا مُحَمَّدٍ الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي حَمَلَنَا فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ رَزَقَنَا مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَ فَضَّلَنَا عَلَى كَثِيرٍ مِمَّنْ خَلَقَ تَفْضِيلاً الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي آمَنَ رَوْعَنَا الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي سَتَرَ عَوْرَتَنَا الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي أَشْبَعَ جُوعَنَا الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي أَقَالَنَا عَثْرَتَنَا الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي رَزَقَنَا الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي آمَنَنَا الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي كَبَّتَ عَدُوَّنَا الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي أَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِنَا الْحَمْدُ لِلهِ مَالِكِ الْمُلْكِ مُجْرِي الْفُلْكِ الْحَمْدُ لِلهِ نَاشِرِ الرِّيَاحِ فَالِقِ الْاِصْبَاحِ الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي عَلاَ فَقَهَرَ الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي بَطَنَ فَخَبَرَ الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي أَحْصَى كُلَّ شَيْءٍ عَدَداً الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي نَفَذَ فِي كُلِّ شَيْءٍ بَصَرُهُ الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي لَطَفَ كُلَّ شَيْءٍ خُبْرُهُ الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي لَهُ الشَّرَفُ الْاَعْلَى وَ الْاَسْمَاءُ الْحُسْنَى الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي لَيْسَ مِنْ أَمْرِهِ مَنْجَى الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي لَيْسَ عَنْهُ مُلْتَحَدٌ وَ لاَ عَنْهُ مُنْصَرَفٌ بَلْ إِلَيْهِ الْمَرْجِعُ وَ الْمُزْدَلَفُ الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي لاَ يَغْفُلُ عَنْ شَيْءٍ وَ لاَ يُلْهِيهِ شَيْءٌ الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي لاَ تَسْتُرُ مِنْهُ الْقُصُورُ وَ لاَ تَكِنُّ مِنْهُ السُّتُورُ وَ لاَ تُوَارِي مِنْهُ الْبُحُورُ وَ كُلُّ شَيْءٍ إِلَيْهِ يَصِيرُ الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي صَدَقَ وَ عْدَهُ وَ نَصَرَ عَبْدَهُ وَ هَزَمَ الْاَحْزَابَ وَحْدَهُ الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي يُحْيِي الْمَوْتَى وَ يُمِيتُ الْاَحْيَاءَ وَ هُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ الْحَمْدُ لِلهِ جَزِيلِ الْعَطَاءِ فَصْلِ الْقَضَاءِ سَابِغِ النَّعْمَاءِ لَهُ الْاَرْضُ وَ السَّمَاءُ الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي هُوَ أَوْلَى الْمَحْمُودِينَ بِالْحَمْدِ وَ أَوْلَى الْمَمْدُوحِينَ بِالثَّنَاءِ وَ الْمَجْدِ الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي لاَ يَزُولُ مُلْكُهُ وَ لاَ يَتَضَعْضَعُ رُكْنُهُ الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي لاَ تُرَامُ قُوَّتُهُ. اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ فِي اللَّيْلِ إِذَا يَغْشَى وَ لَكَ الْحَمْدُ فِي النَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى وَ لَكَ الْحَمْدُ فِي الْآخِرَةِ وَ الْاُولَى وَ لَكَ الْحَمْدُ فِي السَّمَاوَاتِ الْعُلَى وَ لَكَ الْحَمْدُ فِي الْاَرَضِينَ وَ مَا تَحْتَ الثَّرَى. اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً يَزِيدُ وَ لاَ يَبِيدُ وَ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً يَبْقَى وَ لاَ يَفْنَى وَ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً تَضَعُ لَكَ السَّمَاوَاتُ أَكْتَافَهَا وَ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً دَائِماً أَبَداً فَأَنْتَ الَّذِي تُسَبِّحُ لَكَ الْاَرْضُ وَ مَنْ عَلَيْهَا.

خدایا ! ستایش شایستهٔ توست؛ ستایشی که به وسیلهٔ آن به خشنودیت رسیده و شکر تو را بجای آورده باشم و سزاوار کرم و فضل بیشتر تو گردم؛ خدایا !ستایش تو را سزاست بر بردباریت با وجود دانستن و علمت، و بر گذشتت با وجود قدرتت ستایش تو را سزاست؛ همانطور که نعمتهایی را پس از نعمتهایی به ما ارزان داشتی. خدایا! ستایش تورا سزاست به خاطر اسلام و ستایشں تو را سزاست به خاطر قرآن و ستایش تو را سزاست به جهت خاندان و مال و ستایش تو را سزاست به جهت تندرستی وسلامتی وستایش تورا سزاست در خوشی و ناخوشی و ستایش تو را سزاست در آسایش و سختی و ستایش تو را سزاست در هر حال؛ خدایا ! ستایش تو را سزاست؛ چنانکه تو شایسته و سرپرست آنی و چنانکه سزاوار ذات بزرگوارتوست. خدایا !ستایش تو را سزاست به شمارهٔ هر تار مو و کرک و ستایش تو را سزاست به تعداد هر برگ و درخت و ستایش تو را سزاست به شمارهٔ هر سنگریزه و کلوخ و ستایش تو را سزاست به شمارهٔ هر تل و ریگ و ستایش تو را سزاست به شمارهٔ روزهای دنیا و اخرت و ستایش تو را سزاست به تعداد ستارههای آسمان: خدایا! تو را سپاس می گوییم به خاطر آنچه در باره ی ما انجام دادی ؛ستایش تو را سزاست به جهت هر کاری که اگر اراده ی تحققش را نمایی، با اراده ات تحقق میابد. ستایش مخصوص خدایی است که هر کہ اورا یاد کند، فراموشش نکند؛ ستایش خدایی را سزاست که هر که او را بخواند ناامیدش ننماید؛ ستایش خدایی را سزاست که هیچ چیز پنهانی در آسمانها و زمین بر او پوشیده نیست و او به هر چیز دانا است؛ ستایش خدایی را سزاست که هر که بر او توکل کند کفایتش نماید؛ ستایش، مخصوص خدایی است که هر که به او اعتماد کند، او را به دیگری واگذار ننماید. ستایش خدایی را سزاست که نیکی را به نیکی و صبر را به نجات پاداش دهد و ستایش خدایی را سزاست که رنج و گرفتاری را از ما برطرف ساخت؛ ستایش خدایی را سزاست که در وقتی که راههای چاره جویی از ما منقطع میگردد، تکیه گاه ماست؛ ستایش خدایی را سزاست که در وقتی به اعمالمان بدگمان شویم مایهٔ امید ماست؛ ستایش خدایی را سزاست که از او عافیت خواسته و به من تندرستی بخشید؛ گرچه کارهایی را انجام داده باشم که موجب آزار من است ؛ ستایش خدایی را سزاست که از او یاری جسته و او به من کمک نماید. ستایش خدایی را سزاست که اورا بخوانم ودعایم را اجابت کند؛ ستایش خدایی را سزاست که یاریش را خواسته و او یاریم نماید؛ ستایش خدایی را سزاست که از وی درخواست کنم و او خواسته ام را عطا کند؛ اگر چه در وقتی که از من چیزی به عنوان قرض خواهد، بخل ورزم ؛ستایش خدایی را سزاست که هر زمان برای حاجتم او را صدا می زنم. ستایش خدایی را سزاستکه برمن رحم کند تا بدانحد که گویا اصلا گناهی ندارم ؛ستایش خدایی را سزاست که نسبت به من محبت نماید با این که از من بی نیاز است؛ ستایش خدایی را سزاست که مرا به مردم واگذار نکرد تا مرا خوار کنند؛ ستایش خدایی که با پیامبر ما محمد -که درود خدا بر او و بر خاندانش باد- بر ما منت گذارد ؛حمد وستایشی برای خدایی است که در خشکی ودریا ما را حمل کرد و از غذاهای پاکیزه روزیمان داد وبر بسیاری از مخلوقاتش ما را برتری داد. ستایش خدایی را سزاست که ترسمان را ایمنی بخشید؛ستایش خدایی را سزاست کا گرسنگی ما را بر طرف کرد؛ستایش خدایی را سزاستکه از لغزشمان چشم پوشی کرد؛ ستایش خدایی را سزاست که روزیمان داد؛ستایش خدایی را سزاست که به ما ایمنی بخشید ؛ستایش خدایی را سزاست که دشمن ما را خوار وذلیل ساخت. ستایش خدایی را سزاست که میان دلهایمان انس والفت ایجاد کرد؛ ستایش خدایی را سزاست که مالک ملک وجود وسیر دهنده ی کشتی ها ست ؛ستایش خدایی را سزاست که پراکننده ی بادها وشکافنده ی سپیده ی صبح است؛ ستایش خدایی را سزاست که از برتری بر همه غالب است؛ ستایش خدایی را سزاست که درون اشیا است وبر انها اگاه؛ ستایش خدایی را سزاست که عملش به همه چیز نفوذ کرده وشمارش هر چیز را می داند. ستایش خدایی را سزاست که دید او در هر چیز نفوذ کرده؛ ستایش خدایی را سزاست که آگاهیش همه چیز را فرا گرفته ؛ستایش خدایی را سزاست که برترین شرف ونامهای نیکو از ان اوست؛ ستایش خدایی را سزاستکه از فرمانش نجات بخشی نیست؛ ستایش خدایی را سزاست که از وی پناه دهنده ای نبوده و بازگشتگاهی غیر او نیست؛ بلکه بازگشتگاه ومحل گرد امدن به سوی اوست. ستایش خدایی را سزاست که از چیزی غافل نشده وچیزی سرگرمش نسازد؛ستایش خدایی را سزاست که ساختمانها از وی مستور نمانده و پردهه او را نپوشاند ودریاها از او پنهان نیست وهر چیزی به سوی او باز می گردد؛ ستایش خدایی را سزاست که وعده اش راست است وبنده اش را یاری کرد و گروه های باطل را به تنهایی فراری داد. ستایش خدایی را سزاست که مردگان را زنده وزندگان را بمیراند واو بر هر چیز تواناست؛ستایشخدایی را سزاست که عطا یش بزرگ، حکمش قاطع ونعمتهایش فراوان ومعبود زمین واسمان است؛ ستایش خدایی را سزاست که از هر کس که به ثنا وبزرگی ستوده شود ،شایسته تر است. ستایش خدایی را سزاست که پادشاهیش زوال نپذیرد ودر قدر تش تزلزل راه نیابد؛ستایش خدایی را سزاست که به نیرو یش دست اندازی نگردد؛خدایا ستایش تورا سزاست درشب انگاه که فراگیر شود؛وستایش تورا سزاست در روز انگاه که روشن گردد وستایش تو را سزاست در دنیا و اخرت وستایش تورا سزاست در اسمانهای بلند وستایش تو را سزاست در زمینها و انچه در زیر خاک است. خدایا! ستایش تو را سزاست ستایش که پیوسته رو به فزونی رود وپایان نپذیرد وستایش تورا سزاست ستایشی که بالا رود وتمام نشود وستایش تورا سزاست ستایشی که باقی بماند وفانی نگردد وستایش تورا سزاست ستایشی که اسمان برای تو خاضع گردد وستایش تو را سزاست ستایشی جاودانه؛ تویی ان که زمین وهر که بر ان است تورا تسبیح گوید؛ای بزرگوار!