- امام صادق علیه السلام: دعا کن و مگو که کار از کار گذشته است. زیرا دعا، عین عبادت است. خداوند می فرماید: «کسانی که از عبادت من گردن فرازی کنند؛ به زودی با خواری به دوزخ در می آیند.» و فرموده است: «مرا بخوانید تا پاسختان دهم.»
- امام صادق علیه السلام: خداوند به وسیله ی دعا آنچه را که می داند برای آن به درگاهش دعا می شود و او، آن را اجابت می نماید، دفع می کند و اگر بنده به آن دعا موفق نشده بود، هرآینه به او بلایی می رسید که ریشه اش را از زمین می کند.
- امام علی علیه السلام: دعا کلید های کامیابی و رمز های رستگاری است و بهترین دعا دعایی است که از سینه ی پاک و دلی پارسا برآید. مناجات مایه ی نجات است و اخلاص، مایه ی خلاص. پس هرگاه هراس و بی تابی بالا گرفت به خدا باید پناه جست.
- امام صادق علیه السلام: هرگاه به یکی از شما رقت قلب دست داد، دعا کند. زیرا قلب تا خالص نشود رقت نمی یابد.
- امام صادق علیه السلام: لقمان به فرزندش گفت: «...وقتی بر مرکب خویش سواری، به خواندن کتاب خدا بپرداز، وقتی سرگرم کار هستی تسبیح بگو، و هرگاه که تنها بودی به دعا مشغول شو.»
- پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به علی علیه السلام فرمود: به برکت وجود امامان از نسل توست که به امتم باران داده می شود و دعایشان مستجاب می شود، خداوند، بلا را از آنان برمیگرداند و رحمت، از آسمان فرود می آید.
- پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله : هرگاه فردی از شما دعا می کند، تقاضاهای بزرگ بنماید؛ زیرا بر خداوند هیچ چیز بزرگ (سنگین) نمی آید.
- امام علی علیه السلام: دعا کردن را پنج موقع مغتنم شمارید: هنگام خواندن قرآن، هنگام اذان، هنگام بارش باران، هنگام برخورد دو صف برای شهادت و هنگام دعای ستمدیده. زیرا هیچ مانعی میان آن و عرش نیست.
- امام باقر علیه السلام می فرماید: خداوند از میان بندگان مومنش بنده ای را که بیشتر دعا کند دوست می دارد. پس بر شما باد دعا کردن در سحرگاهان تا طلوع خورشید؛ زیرا این، وقتی است که در آن درهای آسمان باز می شود و روزی ها تقسیم می شود و حاجت های بزرگ برآورده می گردد.
- امام صادق علیه السلام: جدم می فرمود:«در دعا کردن پیش دستی کنید؛ زیرا بنده، چنان چه اهل دعا باشد وقتی بلایی بر او نازل شود و دعا کند، گفته می شود:«صدایی آشناست!» و چنان چه اهل دعای بسیار نباشد، وقتی بلایی بر او نازل شود و دعا کند، گفته می شود:«تا به حال کجا بودی؟!»
- امام صادق علیه السلام: هرگاه حاجتی داشتی، وضو بگیر و دو رکعت نماز بخوان، سپس حمد و ثنای خدا را به جای بیاور و نعمت هایش را یاد کن، آنگاه دعایت اجابت می شود.
- امام صادق علیه السلام : هرکه شب را با وضو بخوابد، آن شب، بسترش مسجد اوست و اگر برخیزد و نماز بخواند و سپس به ذکر خدا بپردازد، هرچه از خدا بخواهد، به او عطا می فرماید.
-
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله : هرکس دعایش را به همه ی مردان و زنان مومن تعمیم دهد، دعایش مستجاب می شود.
-
سپاس خداى را سزاست بر هر نعمتى كه بر من ارزانى داشته يا موجود مى باشد.
- پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله : دعا، كليد حاجت است و لقمههاى حلال، دندانه هاى آن كليدند.
- پیامبر خدا صلىاللهعليهوآله : خداوند عزّوجل شرم میکند از بندهاش که با جماعت ، نماز بخواند و سپس حاجتش را از او بخواهد و برود و حاجتش را برآوده نسازد.
- امام صادق عليهالسلام : دعا، مخزن اجابت است، همچنان كه ابر مخزن باران است.
- پیامبر خدا صلىاللهعليهوآله : ناتوانترین مردم كسی است كه از دعا كردن ناتوان باشد.
- پیامبر اکرم صلىاللهعليهوآله : ترک دعا گناه است.
روز دوازدهم
«أَلْيَوْمُ الثَّانِي عَشَرَ»
سُبْحَانَ الَّذِي فِي السَّمَاءِ عَرْشُهُ سُبْحَانَ الَّذِي فِي الْاَرْضِ بَطْشُهُ سُبْحَانَ الَّذِي فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ سَبِيلُهُ سُبْحَانَ الَّذِي فِي السَّمَاءِ سَطَوَاتُهُ سُبْحَانَ الَّذِي فِي الْقُبُورِ قَضَاؤُهُ سُبْحَانَ الَّذِي لاَ يَمُوتُ فَسُبْحَانَ اللهِ حِينَ تُمْسُونَ وَ حِينَ تُصْبِحُونَ سُبْحَانَ مَنْ فِي الْجَنَّةِ رَحْمَتُهُ سُبْحَانَ الَّذِي فِي النَّارِ نَقِمَتُهُ سُبْحَانَ الَّذِي لاَ مَنْجَى مِنْهُ إِلَّا إِلَيْهِ فَسُبْحَانَ اللهِ حِينَ تُمْسُونَ وَ حِينَ تُصْبِحُونَ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْاَرْضِ وَ عَشِيّاً وَ حِينَ تُظْهِرُونَ يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ يُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَ يُحْيِ الْاَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَ كَذَلِكَ تُخْرَجُونَ الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَ لَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبِيراً سُبْحَانَهُ عَدَدَ كُلِّ شَيْءٍ وَ زِنَةَ كُلِّ شَيْءٍ أَضْعَافاً مُضَاعَفَةً سَرْمَداً كَمَا يَنْبَغِي لِعَظَمَةِ رَبِّي سُبْحَانَكَ لاَ إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَ بِحَمْدِكَ سُبْحَانَ اللهِ الْعَظِيمِ وَ بِحَمْدِهِ سُبْحَانَ اللهِ الْحَيِّ الْحَلِيمِ الْكَرِيمِ سُبْحَانَ اللهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ الْحَقُّ سُبْحَانَ الْقَابِضِ الْبَاسِطِ سُبْحَانَ الضَّارِّ النَّافِعِ سُبْحَانَ الْقَاضِي بِالْحَقِّ سُبْحَانَ الرَّفِيعِ الْاَعْلَى سُبْحَانَ اللهِ الْعَظِيمِ الْاَكْبَرِ الظَّاهِرِ الْبَاطِنِ الَّذِي هُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ هَكَذَا وَ لاَ يَكُونُ هَكَذَا غَيْرُهُ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ دَائِمٌ لاَ يَسْهُو سُبْحَانَ مَنْ هُوَ قَائِمٌ لاَ يَلْهُو سُبْحَانَ مَنْ هُوَ غَنِيٌّ لاَ يَفْتَقِرُ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ جَوَادٌ لاَ يَبْخَلُ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ قَوِيٌّ لاَ يَضْعُفُ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ شَدِيدٌ لاَ يَضْعُفُ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ رَقِيبٌ لاَ يَغْفُلُ سُبْحَانَ الَّذِي لاَ يَمُوتُ سُبْحَانَ الْحَيِّ الْقَيُّومِ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لاَ نَوْمٌ سُبْحَانَكَ لاَ إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَحْدَكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ سُبْحَانَ مَنْ تُسَبِّحُ لَهُ الْجِبَالُ بِأَصْوَاتِهَا يَقُولُونَ: سُبْحَانَ اللهِ الْعَظِيمِ سُبْحَانَ مَنْ تُسَبِّحُ لَهُ الْجِبَالُ بِأَصْوَاتِهَا يَقُولُونَ سُبْحَانَ اللهِ الْمَلِكِ الْحَقِّ سُبْحَانَ مَنْ يُسَبِّحُ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْاَرْضِ يَقُولُونَ سُبْحَانَ اللهِ الْعَظِيمِ الْحَلِيمِ وَ بِحَمْدِهِ.
پاک و منزه است خدایی که عرشش در آسمان است؛ پاک و منزه است آن که هیبت و سطوتش در زمین نمایانگر است؛ پاک بر منزه است آن که راه رسیدن به او در خشکی و دریا وجود دارد؛ پاک و منزه است آن که عظمتش در آسمان است؛ پاک و منزه است آن که نشانه هایش در زمین گسترده میباشد؛ پاک و منزه است آن که داوری و حکمش در گورها است؛ پاک ومنزه است ان که انتقام وعذابش در جهنم نماینگر می باشد. پاک و منزه است آن که رحمت و ثوابش در بهشت وجود دارد. پاک و منزه است آن که از تحت قدرتش کسی را یارای فرار نمودن نیست؛ پاک و منزه است آن که از او جز به سوی خودش پناهگاهی نمیباشد؛ پاک و منزه است آن زنده ای که نمیمیرد و خدا را تسبیح گفته و شب هنگام و در هنگام صبح تسبیح خدا را بگویید و ستایش در آسمانها و زمین و شب هنگام و هنگام ظهر خاص اوست؛ زنده را از مرده و مرده را از زنده پدید آورده و زمین را پس از مرگش زنده نماید و این چنین از قبرها بیرون آیید. ستایش خدایی را سزاست که فرزندی نداشته و در فرمانروایی اش شریکی برای او نمیباشد و از ذلت و خواری برای او سرپرستی نیست و اورا به بزرگی ستایش نما. پاک و منزه است خداوند به چندین برابر تعداد هر موجود؛ تنزیهی جاودانه و همیشگی؛ آن چنانکه سزاوار بزرگی و نعمت اوست؛ پاک و منزهی و هیج معبودی جز تو نیست و تو را می ستایم؛ پاک و منزه است خدای بزرگ و او را می ستایم؛ پاک و منزه است خدای بردبار بزرگوار؛ پاک و منزه است خدای والا و بزرگ؛ پاک و منزه است خدای بر حق؛ پاک و منزه است خدایی که قبض و بسط میکند. پاک و منزه است خدایی که سود و زیان به دست اوست؛ پاک و منزه است خدای بزرگ پاک و منزه است خدایی که به حق قضاوت کند؛ پاک و منزه است خدای با رفعت برتر؛ پاک و منزه است خدای بزرگ ؛ پاک و منزه است آن که آغاز و پایان و آشکار و نهان است؛ پاک و منزه است آن که به هر چیز توانا و به هر چیز داناست؛ پاک و منزه است آن که او اینگونه است و کسی جز اور چنین نمی باشد. پاک و منزه است جاودانهای که سهو در او راه نیابد؛ پاک و منزه است نگاهبانی که هیچگاه سرگرم نشود؛ پاک و منزه است توانگری که فقیرنگردد؛ نگردد؛ پاک و منزه است بخشندهای که بخل نورزد ؛ پاک و منزه است قدرتمندی که ناتوان نشود پاک و منزه است مراقبی که غفلت نورزد؛ پاک و منزه است زنده ی که نمیرد پاک ومنزه است خدای جاودان پایدار؛ پاک و منزه است زنده جاودانه پاک ومنزه است ان که چرت و خواب او را فرانگیرد. تومنزهی و هیچ معبودی جز تو نیست؛ تریکتایی و هیچ شریکی نداری؛ پاک و منزه است آن که کوههای پابرجا به صداهایشان او را تسبیح کرده و گویند: پاک و منزه است پروردگار بزرگ ما و او را می ستاییم؛ پاک ومنزه است آن که درختان با صداهای خود او را تسبیح کرده و گویند: پاک و منزه است خدا؛آن پادشاه به حق و آشکار. پاک و منزه است آن که آسمانهای هفتگانه و زمین و هر که در آنهاست او را تسبیح کرده و گویند: پاک و منزه است خداي بزرگ بردبارکریم و او را می ستاییم. پاک و منزه است آن که به بزرگی عزت داشته و به قدرت در حجاب است و به مهر و رحمت، نعمت بخش میباشد و در جایگاه رفعت، بلندی گرفته و در لطف نزدیک گشته و اسرار مخفی بر او پوشیده نمیباشد؛ شب تاریک و دریای خروشان و پردهها و موجودات، چیزی را از دید اوپنهان نمی دارد؛ علمش به هر چیز احاطه داشته و مهر و بردباری اش گناهکاران را فراگرفته و هر چیز را محکم خلق فرموده؛ موجودات بی زبان به قدرتش گویا شده و به گونه ی جدیدی به یگانگی اش گواهی می دهد.
