- امام صادق علیه السلام: دعا کن و مگو که کار از کار گذشته است. زیرا دعا، عین عبادت است. خداوند می فرماید: «کسانی که از عبادت من گردن فرازی کنند؛ به زودی با خواری به دوزخ در می آیند.» و فرموده است: «مرا بخوانید تا پاسختان دهم.»
- امام صادق علیه السلام: خداوند به وسیله ی دعا آنچه را که می داند برای آن به درگاهش دعا می شود و او، آن را اجابت می نماید، دفع می کند و اگر بنده به آن دعا موفق نشده بود، هرآینه به او بلایی می رسید که ریشه اش را از زمین می کند.
- امام علی علیه السلام: دعا کلید های کامیابی و رمز های رستگاری است و بهترین دعا دعایی است که از سینه ی پاک و دلی پارسا برآید. مناجات مایه ی نجات است و اخلاص، مایه ی خلاص. پس هرگاه هراس و بی تابی بالا گرفت به خدا باید پناه جست.
- امام صادق علیه السلام: هرگاه به یکی از شما رقت قلب دست داد، دعا کند. زیرا قلب تا خالص نشود رقت نمی یابد.
- امام صادق علیه السلام: لقمان به فرزندش گفت: «...وقتی بر مرکب خویش سواری، به خواندن کتاب خدا بپرداز، وقتی سرگرم کار هستی تسبیح بگو، و هرگاه که تنها بودی به دعا مشغول شو.»
- پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به علی علیه السلام فرمود: به برکت وجود امامان از نسل توست که به امتم باران داده می شود و دعایشان مستجاب می شود، خداوند، بلا را از آنان برمیگرداند و رحمت، از آسمان فرود می آید.
- پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله : هرگاه فردی از شما دعا می کند، تقاضاهای بزرگ بنماید؛ زیرا بر خداوند هیچ چیز بزرگ (سنگین) نمی آید.
- امام علی علیه السلام: دعا کردن را پنج موقع مغتنم شمارید: هنگام خواندن قرآن، هنگام اذان، هنگام بارش باران، هنگام برخورد دو صف برای شهادت و هنگام دعای ستمدیده. زیرا هیچ مانعی میان آن و عرش نیست.
- امام باقر علیه السلام می فرماید: خداوند از میان بندگان مومنش بنده ای را که بیشتر دعا کند دوست می دارد. پس بر شما باد دعا کردن در سحرگاهان تا طلوع خورشید؛ زیرا این، وقتی است که در آن درهای آسمان باز می شود و روزی ها تقسیم می شود و حاجت های بزرگ برآورده می گردد.
- امام صادق علیه السلام: جدم می فرمود:«در دعا کردن پیش دستی کنید؛ زیرا بنده، چنان چه اهل دعا باشد وقتی بلایی بر او نازل شود و دعا کند، گفته می شود:«صدایی آشناست!» و چنان چه اهل دعای بسیار نباشد، وقتی بلایی بر او نازل شود و دعا کند، گفته می شود:«تا به حال کجا بودی؟!»
- امام صادق علیه السلام: هرگاه حاجتی داشتی، وضو بگیر و دو رکعت نماز بخوان، سپس حمد و ثنای خدا را به جای بیاور و نعمت هایش را یاد کن، آنگاه دعایت اجابت می شود.
- امام صادق علیه السلام : هرکه شب را با وضو بخوابد، آن شب، بسترش مسجد اوست و اگر برخیزد و نماز بخواند و سپس به ذکر خدا بپردازد، هرچه از خدا بخواهد، به او عطا می فرماید.
-
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله : هرکس دعایش را به همه ی مردان و زنان مومن تعمیم دهد، دعایش مستجاب می شود.
-
سپاس خداى را سزاست بر هر نعمتى كه بر من ارزانى داشته يا موجود مى باشد.
- پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله : دعا، كليد حاجت است و لقمههاى حلال، دندانه هاى آن كليدند.
- پیامبر خدا صلىاللهعليهوآله : خداوند عزّوجل شرم میکند از بندهاش که با جماعت ، نماز بخواند و سپس حاجتش را از او بخواهد و برود و حاجتش را برآوده نسازد.
- امام صادق عليهالسلام : دعا، مخزن اجابت است، همچنان كه ابر مخزن باران است.
- پیامبر خدا صلىاللهعليهوآله : ناتوانترین مردم كسی است كه از دعا كردن ناتوان باشد.
- پیامبر اکرم صلىاللهعليهوآله : ترک دعا گناه است.
زیارت مخصوصه امام زادگان عليهمالسلام
سیّد اجلّ علىّ بن طاوس رضژ اللّه عنه در «مصباح الزائر» دو زیارت از براى امام زادگان نقل نموده که به آن زیارت کرده مى شوند و نقلش در اینجا مناسب است فرموده که چون قصد کردى زیارت کنى یکى از ایشان را مثل قاسم فرزند حضرت کاظم عليهماالسلام یا عبّاس فرزند امیرالمؤمنین عليهماالسلام یا علىّ بن الحسین عليهماالسلام را که مقتول به کربلا است و هرکه جارى مجراى ایشان باشد در حکم پس بایست بر سَرِ قبرشان و بگو:
اَلسَّلامُ عَلَیْكَ اَیُّهَا السَّیِّدُ الزَّكِيُّ الطّاهِرُ الْوَلِىُّ وَالدّاعِي الْحَفِىُّ اَشْهَدُ اَنَّكَ قُلْتَ حَقّاً وَنَطَقْتَ
سلام بر تو اى آقاى پاک و پاکیزه و سرور من و اى دعوت کننده (به حق ) به مهربانى ، گواهى دهم که تو حق گفتى و
حَقّاً وَصِدْقاً وَدَعَوْتَ اِلى مَوْلاىَ وَمَوْلاكَ عَلانِیَهً وَسِرّاً فازَ مُتَّبِعُكَ وَنَجى مُصَدِّقُكَ وَخابَ وَخَسِرَ مُكَذِّبُكَ وَالْمُتَخَلِّفُ عَنْكَ اِشْهَدْ لى
به حق و راستى سخن کردى و (مردم را) آشکارا و نهان بسوى مولاى من و مولاى خودت دعوت فرمودى رستگار شد پیرو تو و نجات یافت تصدیق کننده ات و نومید و زیانکار شد تکذیب کننده ات و آنکس که با تو مخالفت کرد گواه باش براى من
بِهذِهِ الشَّهادَهِ لاَكُونَ مِنَ الْفائِزینَ بِمَعْرِفَتِكَ وَطاعَتِكَ وَتَصْدیقِكَ وَاتِّباعِكَ وَالسَّلامُ عَلَیْكَ یا سَیِّدى وَابْنَ سَیِّدى اَنْتَ بابُ اللّهِ
این گواهى را تا من به وسیله معرفت و اطاعت تو و تصدیق و پیروى کردنت از زمره رستگاران باشم و سلام بر تو اى آقاى من و اى فرزند آقاى من توئى درگاه خدا
الْمُؤْتى مِنْهُ وَالْمَاْخُوذُ عَنْهُ اَتَیْتُكَ زائِراً وَحاجاتى لَكَ مُسْتَوْدِعاً وَها اَنَا ذا اَسْتَوْدِعُكَ دینى وَاَمانَتى وَخَواتیمَ عَمَلى وَجَوامِعَ
که از آن درآیند و(معالم دین را) از آن بگیرند آمده ام به درگاهت براى زیارت و حاجتهاى خود را به تو سپرده ام و من اکنون به تو مى سپارم دینم و امانتم و سرانجام کارهایم و همه
اَمَلى اِلى مُنَتَهى اَجَلى وَالسَّلامُ عَلَیْكَ وَرَحْمَهُ اللّهِ وَبَرَکاتُهُ
آرزوهایم را تا پایان عمرم و بر تو باد سلام و رحمت خدا و برکاتش
زیارت دیگر از براى اولاد ائمّه عليهمالسلام، مى گویى:
اَلسَّلامُ عَلى جَدِّكَ الْمُصْطَفى اَلسَّلامُ عَلى اَبیكَ الْمُرْتَضَى (الرِّضا) اَلسَّلامُ عَلَى السَّیِّدَیْنِ الْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ اَلسَّلامُ عَلى خَدیجَهَ
سلام بر جدّ تو حضرت مصطفى سلام بر پدرت امام مرتضى (و پسندیده ) سلام بر دو آقاى بزرگوار حسن و حسین سلام بر خدیجه
اُمِّ سَیِّدَهِ نِسآءِ الْعالَمینَ اَلسَّلامُ عَلى فاطِمَهَ اُمِّ الاَئِمَّهِ الطّاهِرینَ اَلسَّلامُ عَلَى النُّفُوسِ الْفاخِرَةِ بُحُورِ الْعُلُومِ الزّاخِرَهِ شُفَعآئى فِي
مادر بانوى زنان جهانیان سلام بر فاطمه مادر امامان پاکیزه سلام بر بزرگواران با افتخار آن دریاهاى مواج علم و دانش شفیعان من در
الاَخِرَهِ وَاَوْلِیآئى عِنْدَ عَوْدِ الرُّوحِ اِلَى الْعِظامِ النّاخِرَهِ اَئِمَّهِ الْخَلْقِ وَوُلاهِ الْحَقِّ اَلسَّلامُ عَلَیْكَ اَیُّهَا الشَّخْصُ الشَّریفُ الطّاهِرُ الْكَریمُ
آخرت و سروران من هنگام بازگشت روح به استخوانهاى پوسیده ، پیشوایان خلق و زمامداران حق سلام بر تو اى شخص شریف پاکیزه بزرگوار
اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَاَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَمُصْطَفاهُ وَاَنَّ عَلِیّاً وَلِیُّهُ وَمُجْتَباهُ وَاَنَّ الاِمامَهَ فى وُلْدِهِ اِلى یَوْمِ الدّینِ نَعْلَمُ ذلِكَ عِلْمَ
گواهى دهم که معبودى جز خدا نیست و اینکه محمد بنده و برگزیده او است و على ولى او و انتخاب شده از طرف او است و به اینکه منصب امامت تا روز قیامت در اولاد او است و این مطلب را
الْیَقینِ وَنَحْنُ لِذلِكَ مُعْتَقِدُونَ وَفى نَصْرِهِمْ مُجْتَهِدُونَ
به یقین مى دانیم و بدان معتقدیم و در یاریشان کوشائیم