- امام صادق علیه السلام: دعا کن و مگو که کار از کار گذشته است. زیرا دعا، عین عبادت است. خداوند می فرماید: «کسانی که از عبادت من گردن فرازی کنند؛ به زودی با خواری به دوزخ در می آیند.» و فرموده است: «مرا بخوانید تا پاسختان دهم.»
- امام صادق علیه السلام: خداوند به وسیله ی دعا آنچه را که می داند برای آن به درگاهش دعا می شود و او، آن را اجابت می نماید، دفع می کند و اگر بنده به آن دعا موفق نشده بود، هرآینه به او بلایی می رسید که ریشه اش را از زمین می کند.
- امام علی علیه السلام: دعا کلید های کامیابی و رمز های رستگاری است و بهترین دعا دعایی است که از سینه ی پاک و دلی پارسا برآید. مناجات مایه ی نجات است و اخلاص، مایه ی خلاص. پس هرگاه هراس و بی تابی بالا گرفت به خدا باید پناه جست.
- امام صادق علیه السلام: هرگاه به یکی از شما رقت قلب دست داد، دعا کند. زیرا قلب تا خالص نشود رقت نمی یابد.
- امام صادق علیه السلام: لقمان به فرزندش گفت: «...وقتی بر مرکب خویش سواری، به خواندن کتاب خدا بپرداز، وقتی سرگرم کار هستی تسبیح بگو، و هرگاه که تنها بودی به دعا مشغول شو.»
- پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به علی علیه السلام فرمود: به برکت وجود امامان از نسل توست که به امتم باران داده می شود و دعایشان مستجاب می شود، خداوند، بلا را از آنان برمیگرداند و رحمت، از آسمان فرود می آید.
- پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله : هرگاه فردی از شما دعا می کند، تقاضاهای بزرگ بنماید؛ زیرا بر خداوند هیچ چیز بزرگ (سنگین) نمی آید.
- امام علی علیه السلام: دعا کردن را پنج موقع مغتنم شمارید: هنگام خواندن قرآن، هنگام اذان، هنگام بارش باران، هنگام برخورد دو صف برای شهادت و هنگام دعای ستمدیده. زیرا هیچ مانعی میان آن و عرش نیست.
- امام باقر علیه السلام می فرماید: خداوند از میان بندگان مومنش بنده ای را که بیشتر دعا کند دوست می دارد. پس بر شما باد دعا کردن در سحرگاهان تا طلوع خورشید؛ زیرا این، وقتی است که در آن درهای آسمان باز می شود و روزی ها تقسیم می شود و حاجت های بزرگ برآورده می گردد.
- امام صادق علیه السلام: جدم می فرمود:«در دعا کردن پیش دستی کنید؛ زیرا بنده، چنان چه اهل دعا باشد وقتی بلایی بر او نازل شود و دعا کند، گفته می شود:«صدایی آشناست!» و چنان چه اهل دعای بسیار نباشد، وقتی بلایی بر او نازل شود و دعا کند، گفته می شود:«تا به حال کجا بودی؟!»
- امام صادق علیه السلام: هرگاه حاجتی داشتی، وضو بگیر و دو رکعت نماز بخوان، سپس حمد و ثنای خدا را به جای بیاور و نعمت هایش را یاد کن، آنگاه دعایت اجابت می شود.
- امام صادق علیه السلام : هرکه شب را با وضو بخوابد، آن شب، بسترش مسجد اوست و اگر برخیزد و نماز بخواند و سپس به ذکر خدا بپردازد، هرچه از خدا بخواهد، به او عطا می فرماید.
-
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله : هرکس دعایش را به همه ی مردان و زنان مومن تعمیم دهد، دعایش مستجاب می شود.
-
سپاس خداى را سزاست بر هر نعمتى كه بر من ارزانى داشته يا موجود مى باشد.
- پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله : دعا، كليد حاجت است و لقمههاى حلال، دندانه هاى آن كليدند.
- پیامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله : خداوند عزّوجل شرم میکند از بندهاش که با جماعت ، نماز بخواند و سپس حاجتش را از او بخواهد و برود و حاجتش را برآوده نسازد.
- امام صادق عليه‌السلام : دعا، مخزن اجابت است، همچنان كه ابر مخزن باران است.
- پیامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله : ناتوانترین مردم كسی است كه از دعا كردن ناتوان باشد.
- پیامبر اکرم صلى‌الله‌عليه‌وآله : ترک دعا گناه است.
دعای هدیه داده شده به پیامبر اکرم صلى‌الله‌عليه‌وآله
دعاى اعطايى به پيامبر اكرم صلى‌الله‌عليه‌وآله
امام على عليه‌السلام خدمت پيامبر اکرم صلى‌الله‌عليه‌وآله رسيده، از ايشان درخواستى كرد، رسول الله صلى‌الله‌عليه‌وآله فرمود: سوگند به خدايى كه به حق مرا به پيامبرى برانگيخت! هيچ (نه كم و نه زياد) ندارم اما دعايى به تو مى آموزم كه دوستم جبرئيل به من آموخته و گفت: اى محمّد، اين هديه خداست، كه تو را بدين وسيله مفتخر كرده، به هيچ پيامبرى پيش از تو عطا نكرده، نوزده حرف است. هر گرفتار و دردمند و غمناكى دعا را بخواند يا كسى كه مالش را دزديده اند يا در معرض سوختن با آتش است، يا كسى كه از حاكم ستمگرى مى ترسد، خدا در كارش گشايش مى كند.
دعا نوزده حرف است. چهار حرف بر پيشانى اسرافيل، چهار حرف بر پيشانى ميكائيل، چهار تا پيرامون عرش و چهار تا بر پيشانى جبرئيل و سه تا جايى كه خدا مى داند، نوشته شده است... دعا اين است:
يَا عِمَادَ مَنْ لاَ عِمَادَ لَهُ وَ يَا ذُخْرَ مَنْ لاَ ذُخْرَ لَهُ وَ يَا سَنَدَ مَنْ لاَ سَنَدَ لَهُ وَ يَا حِرْزَ مَنْ لاَ حِرْزَ لَهُ وَ يَا غِيَاثَ مَنْ لاَ غِيَاثَ لَهُ وَ يَا كَرِيمَ الْعَفْوِ وَ يَا حَسَنَ الْبَلاَءِ وَ يَا عَظِيمَ الرَّجَاءِ يَا عِزَّ الضُّعَفَاءِ يَا مُنْقِذَ الْغَرْقَى يَا مُنْجِيَ الْهَلْكَى يَا مُحْسِنُ يَا مُجْمِلُ يَا مُنْعِمُ يَا مُفْضِلُ، أَنْتَ الَّذِي سَجَدَ لَكَ سَوَادُ اللَّيْلِ وَ نُورُ النَّهَارِ وَ ضَوْءُ الْقَمَرِ وَ شُعَاعُ الشَّمْسِ وَ دَوِيُّ الْمَاءِ وَ حَفِيفُ الشَّجَرِ يَا اللهُ يَا اللهُ يَا اللهُ أَنْتَ وَحْدَكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ.
سپس بگو: اللَّهُمَّ افْعَلْ بِي كَذَا وَ كَذَا.
اى خدا ! اى تكيه گاه كسى كه تكيه گاه و اميدى ندارد. اى اندوخته و ذخيره كسى كه پشتوانه اى ندارد. اى اميد بى اميدان، اى پناه بى پناهان، اى فريادرس بى كسان، اى كه خوب مى بخشى، اى كه بندگان را خوب مى آزمايى، اى بالاترين و بهترين اميد، اى عزت بخش ضعيفان ! اى نجات دهنده غرق شوندگان، اى نجات دهنده هلاك شوندگان، اى نيكوكار، اى زيبا، اى نعمت دهنده، اى بخشنده، تاريكى شب و روشنايى روز و تابش ماه و پرتو خورشيد و زمزمه آب و چرخش درخت، سجده براى توست. يا الله يا الله، يكتايى و شريكى ندارى. خدايا چنين و چنان كن. [حاجتت را بگو].
هنوز از جايت برنخاسته اى كه به خواست خدا، دعايت مستجاب و برآورده مى شود.
