- امام صادق علیه السلام: دعا کن و مگو که کار از کار گذشته است. زیرا دعا، عین عبادت است. خداوند می فرماید: «کسانی که از عبادت من گردن فرازی کنند؛ به زودی با خواری به دوزخ در می آیند.» و فرموده است: «مرا بخوانید تا پاسختان دهم.»
- امام صادق علیه السلام: خداوند به وسیله ی دعا آنچه را که می داند برای آن به درگاهش دعا می شود و او، آن را اجابت می نماید، دفع می کند و اگر بنده به آن دعا موفق نشده بود، هرآینه به او بلایی می رسید که ریشه اش را از زمین می کند.
- امام علی علیه السلام: دعا کلید های کامیابی و رمز های رستگاری است و بهترین دعا دعایی است که از سینه ی پاک و دلی پارسا برآید. مناجات مایه ی نجات است و اخلاص، مایه ی خلاص. پس هرگاه هراس و بی تابی بالا گرفت به خدا باید پناه جست.
- امام صادق علیه السلام: هرگاه به یکی از شما رقت قلب دست داد، دعا کند. زیرا قلب تا خالص نشود رقت نمی یابد.
- امام صادق علیه السلام: لقمان به فرزندش گفت: «...وقتی بر مرکب خویش سواری، به خواندن کتاب خدا بپرداز، وقتی سرگرم کار هستی تسبیح بگو، و هرگاه که تنها بودی به دعا مشغول شو.»
- پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به علی علیه السلام فرمود: به برکت وجود امامان از نسل توست که به امتم باران داده می شود و دعایشان مستجاب می شود، خداوند، بلا را از آنان برمیگرداند و رحمت، از آسمان فرود می آید.
- پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله : هرگاه فردی از شما دعا می کند، تقاضاهای بزرگ بنماید؛ زیرا بر خداوند هیچ چیز بزرگ (سنگین) نمی آید.
- امام علی علیه السلام: دعا کردن را پنج موقع مغتنم شمارید: هنگام خواندن قرآن، هنگام اذان، هنگام بارش باران، هنگام برخورد دو صف برای شهادت و هنگام دعای ستمدیده. زیرا هیچ مانعی میان آن و عرش نیست.
- امام باقر علیه السلام می فرماید: خداوند از میان بندگان مومنش بنده ای را که بیشتر دعا کند دوست می دارد. پس بر شما باد دعا کردن در سحرگاهان تا طلوع خورشید؛ زیرا این، وقتی است که در آن درهای آسمان باز می شود و روزی ها تقسیم می شود و حاجت های بزرگ برآورده می گردد.
- امام صادق علیه السلام: جدم می فرمود:«در دعا کردن پیش دستی کنید؛ زیرا بنده، چنان چه اهل دعا باشد وقتی بلایی بر او نازل شود و دعا کند، گفته می شود:«صدایی آشناست!» و چنان چه اهل دعای بسیار نباشد، وقتی بلایی بر او نازل شود و دعا کند، گفته می شود:«تا به حال کجا بودی؟!»
- امام صادق علیه السلام: هرگاه حاجتی داشتی، وضو بگیر و دو رکعت نماز بخوان، سپس حمد و ثنای خدا را به جای بیاور و نعمت هایش را یاد کن، آنگاه دعایت اجابت می شود.
- امام صادق علیه السلام : هرکه شب را با وضو بخوابد، آن شب، بسترش مسجد اوست و اگر برخیزد و نماز بخواند و سپس به ذکر خدا بپردازد، هرچه از خدا بخواهد، به او عطا می فرماید.
-
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله : هرکس دعایش را به همه ی مردان و زنان مومن تعمیم دهد، دعایش مستجاب می شود.
-
سپاس خداى را سزاست بر هر نعمتى كه بر من ارزانى داشته يا موجود مى باشد.
- پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله : دعا، كليد حاجت است و لقمههاى حلال، دندانه هاى آن كليدند.
- پیامبر خدا صلىاللهعليهوآله : خداوند عزّوجل شرم میکند از بندهاش که با جماعت ، نماز بخواند و سپس حاجتش را از او بخواهد و برود و حاجتش را برآوده نسازد.
- امام صادق عليهالسلام : دعا، مخزن اجابت است، همچنان كه ابر مخزن باران است.
- پیامبر خدا صلىاللهعليهوآله : ناتوانترین مردم كسی است كه از دعا كردن ناتوان باشد.
- پیامبر اکرم صلىاللهعليهوآله : ترک دعا گناه است.
دعای قنوت امام کاظم عليهالسلام
دعای قنوت امام کاظم عليهالسلام
قنوت در نماز یکی از مستحباتی است که از سمت علما به آن توجه بسیار ویژه ای گردیده است و ائمه اطهار عليهمالسلام هر یک در قنوت های خود ادعیه ی خاصی را قرائت کرده اند. در این مطلب دعای گرانقدر قنوت حضرت امام موسی کاظم عليهالسلام را می خوانیم:
يَا مَفْزَعَ الْفَازِعِ وَ مَأْمَنَ الْهَالِعِ وَ مَطْمَعَ الطَّامِعِ وَ مَلْجَأَ الضَّارِعِ يَا غَوْثَ اللَّهْفَانِ وَ مَأْوَى الْحَيْرَانِ وَ مُرَوِّيَ الظَّمْئَانِ وَ مُشْبِعَ الْجَوْعَانِ وَ كَاسِيَ الْعُرْيَانِ وَ حَاضِرَ كُلِّ مَكَانٍ بِلاَ دَرْكٍ وَ لاَ عَيَانٍ وَ لاَ صِفَةٍ وَ لاَ بِطَانٍ عَجَزَتِ الْاَفْهَامُ وَ ضَلَّتِ الْاَوْهَامُ عَنْ مُوَافَقَةِ صِفَةِ دَابَّةٍ مِنَ الْهَوَامِّ فَضْلاً عَنِ الْاَجْرَامِ الْعِظَامِ مِمَّا أَنْشَأَتْ حِجَاباً لِعَظَمَتِكَ وَ أَنَّى يَتَغَلْغَلُ إِلَى مَا وَرَاءَ ذَلِكَ مِمَّا لاَ يُرَامُ تَقَدَّسْتَ يَا قُدُّوسُ عَنِ الظُّنُونِ وَ الْحُدُوسِ وَ أَنْتَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ بَارِي الْاَجْسَامِ وَ النُّفُوسِ وَ مُنَخِّرُ الْعِظَامِ وَ مُمِيتُ الْاَنَامِ وَ مُعِيدُهَا بَعْدَ الْفَنَاءِ وَ التَّطْمِيسِ وَ أَسْأَلُكَ يَا ذَا الْقُدْرَةِ وَ الْعَلاَءِ وَ الْعِزِّ وَ الثَّنَاءِ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أُولِي النُّهَى وَ الْمَحَلِّ الْاَوْفَى وَ الْمَقَامِ الْاَعْلَى وَ أَنْ تُعَجِّلَ مَا قَدْ تَأَجَّلَ وَ تُقَدِّمَ مَا قَدْ تَأَخَّرَ وَ تَأْتِيَ بِمَا قَدْ وَجَبَ إِتْيَانُهُ وَ تُقَرِّبَ مَا قَدْ تَأَخَّرَ فِي النُّفُوسِ الْحَصِرَةِ أَوَانُهُ وَ تَكْشِفَ الْبَأْسَ وَ سُوءَ اللِّبَاسِ وَ عَوَارِضَ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ فِي صُدُورِ النَّاسِ وَ تَكْفِيَنَا مَا قَدْ رَهِقَنَا وَ تَصْرِفَ عَنَّا مَا قَدْ رَكِبَنَا وَ تُبَادِرَ اصْطِلاَمَ الظَّالِمِينَ وَ نَصْرَ الْمُوْمِنِينَ وَ الْاِدَالَةَ مِنَ الْعَانِدِينَ آمِينَ يَا رَبَّ الْعَالَمِين.
اى پناه هر ترسنده، و آرامگاه هر ترسناک، و اى محل طمع هر طمع کنندهاى، و پناه هر ذليل و خوار، اى فريادرس هر ستم رسيده حيران و منزل هر سرگردان و اى سيراب کننده هر تشنهاى، و سير کننده هر گرسنهاى [هر گرسنهاى]، و پوشاننده هر برهنهاى، و اى حاضر در هر جايى بدون رسيدن به تو، و نه ديده شدن تو و نه از مطلع شدن بر صفت تو و نه بر اسرار پنهان تو عاجزند فهمها و گمراهند وهمها از مطّلع شدن بر صفت جنبندهاى [ذات شخص او] از حشرات چه جاى از اطلاع يافتن بر جسمهاى آسمانى بزرگ از آنچه خلق نمودهاى تو او را پرده حجابى از براى بزرگى تو، و کجاست احدى که تواند داخل شدن و رسيدن به سوى چيزى که غير مخلوقات است به آنچه رسيده نمىشود به او احدى. منزّهى تو اى بسيار پا کيزه از گمانها و حدسها و توئى پادشاه بسيار پا کيزه و خلق کننده جسمها و آفريننده نفسها و پوسيده و از هم پاشيده کننده استخوانها و توئى ميراننده خلايق و برگرداننده آنها بعد از نيستى و برطرف شدن سؤال مىنمايم تو را اى صاحب توانائى و بلندى مرتبه و اى صاحب غلبه و ستايش [بلندى] آن که رحمت فرستى بر محمّد و بر آل او که صاحبان عقلها و صاحبان منزلت اعلى و مکان بلندند و آن که تعجيل نمایى آنچه را به تحقيق که تأخير شده است در او و مقدّم بدارى آنچه را به تحقيق که پس افکنده شده است و بجا آورى آنچه را به تحقيق که واجب ساختهاى بجا آوردن آن را [ثابت کردن آن را] و نزديک سازى آنچه را به تحقيق که پس افتاده است در نفسهاى تنگ بىصبر زمان او و آن که برطرف نمایی سختى تعب را و بدى پوشش را و عارضهاى وسوسه کننده پنهانشونده در سينههاى مردمان را و کفايت نمایى ما را از آنچه به تحقيق که حيله و ظلم نموده است ما را و صرف نمایى از ما آن چه را به تحقيق که سوار شده است ما را و آن که پيشى نمایى از بيخ قطع نمودن ظلم کنندگان را و يارى کردن مؤمنان را و غلبه نمودن بر دشمنان را مستجاب گردان دعاى مرا اى پروردگار عالميان.