نیایش خواجه نصیر الدین طوسی
نیایش و مناجات خواجه نصیر الدین طوسی
خواجه نصیر طوسی متولد 11 جمادی الاولی سال 597 قمری از علمای بزرگ و شخصیت های برجسته ی ایرانی می باشد. ایشان در فلسفه، فقه، کلام، شعر، نجوم، ریاضیات، پزشکی و علوم دیگر متخصص و صاحب نظر بوده است.
خواجه نصیر الدین طوسی از احیا کنندگان فلسفه ی مشایی در ایران اسلامی پس از ابن سینا می باشد و در رشته کلام نیز کتاب تجرید الاعتقاد را به نوشته ی تحریر در آورد که جزو کتاب های کلامی مهم شیعه و مجموعه ای از اعتقادات شیعیان می باشد.
تاریخ درگذشت وی 18 ذیقعده 673 هجری قمری است؛ و در حرم کاظمین و پایین پای دو امام به خاک سپرده شده است.
مناجات زیر از جمله نیایش های زیبای ایشان می باشد:
پروردگارا! مرا دانش بیفزای.
خداوندا! متعلمان حکنت را به الهام حق وتلقین صدق و توفیق خیر موید گردان و همت های ایشان را به طلب کمال و جستت و جوی صواب و فراگیری فضیلت مصروف دار تا به راستی واثق باشند و از کژی دور و با یقین مطمئن و از شک بیزار به علم خو گرفته از جهل وحشت کرده و به نقصان معترف و از خودنمایی خود دار (باشند.)
[آنان را] از خود رأیی، تعصب، خودبینی،چاپلوسی و لاف زنی، ور و نافرمانی و فساد، بی خردی،
دشمنی، فتنه انگیزی، میل به باطل، چرب زبانی، حیله گری، مغالطه، انکار حق و اعراض از آن ، اصرار بر باطل و نادیده گرفتن آن، طلب علم به خاطر فخر فروشی و بازارگرمی و برتری جویی، ستیزه گری، دروغ بافی، گمراه کردن و تباه نمودن منزّه نما.
به این مقاله نیز مراجعه کنید: زندگی نامه ی شیخ بهایی رحمه‌الله
[خداوندا آنان را] از نیرنگ اندیشه های به تقلید و شبهه اغواگری و طلب و بحث بیهوده و پیموده راهی که رضای تو در آن نیست، مبرا کن.
[خدایا] به آنان توفیق ده تا عهده دار حق شناسی ارباب فضیلت از گذشتگان و معاصران شوند، بی آنکه حسدی در این راه مانع گردد و شکر نعمت حکمت را با آموزش آنچه فراگرفته اند به هم نوعان خود با توجه به استعدادشان به جا آورند، بدون این که در این راه، شائبهه بخل و رقابت و تاخیر و کوتاهی باشد.
از تنبلی و بیکاری و وقت گذرانی و تباه کردن روزگار دوری گزیده و در همراهی دین استوار و راه راست و ثابت قدم باشند تا آنکه آخرین هدف ایشان جز قرار گرفتن در جوار حضرت احدیت و دست یافتن به جناب عز سرمدیت نباشد.
