- امام صادق علیه السلام: دعا کن و مگو که کار از کار گذشته است. زیرا دعا، عین عبادت است. خداوند می فرماید: «کسانی که از عبادت من گردن فرازی کنند؛ به زودی با خواری به دوزخ در می آیند.» و فرموده است: «مرا بخوانید تا پاسختان دهم.»
- امام صادق علیه السلام: خداوند به وسیله ی دعا آنچه را که می داند برای آن به درگاهش دعا می شود و او، آن را اجابت می نماید، دفع می کند و اگر بنده به آن دعا موفق نشده بود، هرآینه به او بلایی می رسید که ریشه اش را از زمین می کند.
- امام علی علیه السلام: دعا کلید های کامیابی و رمز های رستگاری است و بهترین دعا دعایی است که از سینه ی پاک و دلی پارسا برآید. مناجات مایه ی نجات است و اخلاص، مایه ی خلاص. پس هرگاه هراس و بی تابی بالا گرفت به خدا باید پناه جست.
- امام صادق علیه السلام: هرگاه به یکی از شما رقت قلب دست داد، دعا کند. زیرا قلب تا خالص نشود رقت نمی یابد.
- امام صادق علیه السلام: لقمان به فرزندش گفت: «...وقتی بر مرکب خویش سواری، به خواندن کتاب خدا بپرداز، وقتی سرگرم کار هستی تسبیح بگو، و هرگاه که تنها بودی به دعا مشغول شو.»
- پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به علی علیه السلام فرمود: به برکت وجود امامان از نسل توست که به امتم باران داده می شود و دعایشان مستجاب می شود، خداوند، بلا را از آنان برمیگرداند و رحمت، از آسمان فرود می آید.
- پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله : هرگاه فردی از شما دعا می کند، تقاضاهای بزرگ بنماید؛ زیرا بر خداوند هیچ چیز بزرگ (سنگین) نمی آید.
- امام علی علیه السلام: دعا کردن را پنج موقع مغتنم شمارید: هنگام خواندن قرآن، هنگام اذان، هنگام بارش باران، هنگام برخورد دو صف برای شهادت و هنگام دعای ستمدیده. زیرا هیچ مانعی میان آن و عرش نیست.
- امام باقر علیه السلام می فرماید: خداوند از میان بندگان مومنش بنده ای را که بیشتر دعا کند دوست می دارد. پس بر شما باد دعا کردن در سحرگاهان تا طلوع خورشید؛ زیرا این، وقتی است که در آن درهای آسمان باز می شود و روزی ها تقسیم می شود و حاجت های بزرگ برآورده می گردد.
- امام صادق علیه السلام: جدم می فرمود:«در دعا کردن پیش دستی کنید؛ زیرا بنده، چنان چه اهل دعا باشد وقتی بلایی بر او نازل شود و دعا کند، گفته می شود:«صدایی آشناست!» و چنان چه اهل دعای بسیار نباشد، وقتی بلایی بر او نازل شود و دعا کند، گفته می شود:«تا به حال کجا بودی؟!»
- امام صادق علیه السلام: هرگاه حاجتی داشتی، وضو بگیر و دو رکعت نماز بخوان، سپس حمد و ثنای خدا را به جای بیاور و نعمت هایش را یاد کن، آنگاه دعایت اجابت می شود.
- امام صادق علیه السلام : هرکه شب را با وضو بخوابد، آن شب، بسترش مسجد اوست و اگر برخیزد و نماز بخواند و سپس به ذکر خدا بپردازد، هرچه از خدا بخواهد، به او عطا می فرماید.
-
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله : هرکس دعایش را به همه ی مردان و زنان مومن تعمیم دهد، دعایش مستجاب می شود.
-
سپاس خداى را سزاست بر هر نعمتى كه بر من ارزانى داشته يا موجود مى باشد.
- پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله : دعا، كليد حاجت است و لقمههاى حلال، دندانه هاى آن كليدند.
- پیامبر خدا صلىاللهعليهوآله : خداوند عزّوجل شرم میکند از بندهاش که با جماعت ، نماز بخواند و سپس حاجتش را از او بخواهد و برود و حاجتش را برآوده نسازد.
- امام صادق عليهالسلام : دعا، مخزن اجابت است، همچنان كه ابر مخزن باران است.
- پیامبر خدا صلىاللهعليهوآله : ناتوانترین مردم كسی است كه از دعا كردن ناتوان باشد.
- پیامبر اکرم صلىاللهعليهوآله : ترک دعا گناه است.
الأمان من أخطار الأسفار و الأزمان
الأمان من أخطار الأسفار و الأزمان
مؤلف و موضوع
اين كتاب، اثر رضى الدين، سيد على بن طاوس حسينى حلى، متوفاى 664 هجرى است.
موضوع آن، ادعيه و آداب سفر و راه علاج امراض در سفر مى باشد. كتاب حاضر اولين كتاب در اين موضوع است و قبل از سيد بن طاوس هيچ كس كتابى مستقل در اين موضوع و به اين سبك ننوشته است.
انگيزه ى نگارش
سيد در مقدمه ى كتاب مى فرمايد: «با توجه به اين كه در سفرها خطرها و مشكلات فراوانى براى انسان پيش مى آيد...تصميم گرفتم كتابى بنويسم كه حافظ انسان در سفرها باشد...
در اين كتاب بسيارى از اسناد روايات و كتب منبع آنها را ذكر نكرده ام چرا كه هدف در اين كتاب اختصار است و اين كتاب، كتابى است براى عمل كردن و سلامت ماندن (نه كتابى روايى و به عنوان منبع).»
ادعيه ى بدون سند
سيد نكته اى ذكر كرده كه در هر جا دعايى در روايات نيافته يك دعا در آن موضوع انشاء كرده و دليل و مجوز اين كار را هم رواياتى مى داند از جمله اين روايت:
عبد الله بن حماد انصارى از امام صادق عليهالسلام نقل مى كند كه به ايشان عرض كردم: دعايى به من بياموز. امام در جواب فرمود: «إن أفضل الدعاء ما جرى على لسانك»، يعنى بهترين دعا آن است كه بر زبان خودت جارى شود.
به همين خاطر سيد بن طاوس در كتب مختلف، دعاهاى فراوانى نقل كرده است. ابن طاوس در عين اين كه براى اين نوع ادعيه سندى ندارد تأكيد مى نمايد كه: «من با اين كار دعا نمى سازم بلكه اينها ادعيه اى است كه خداوند جل جلاله به من افاضه كرده است و من براى شما نقل مى كنم.»
ترتيب كتاب
مصنف، كتاب «الأمان» را به 13 باب تقسيم كرده و در هر باب فصول متعددى گنجانده است.
در ابتداى كتاب نيز فهرست تفصيلى مطالب كتاب را ذكر كرده تا دسترسى به مطالب آن در كوتاهترين زمان ممكن عملى گردد.
از جمله محتويات كتاب الأمان كتاب «برء الساعة محمد بن زكرياى رازى» و كتاب «قسطا بن لوقاى يونانى» است كه به طور كامل در دو باب از كتاب ذكر شده اند.
كتاب «برء الساعة» راه علاج فورى بعضى از بيمارىها است كه مصنف به آنها دست يافته، مانند زكام، سردرد،چشمدرد و...
كتاب «قسطا بن لوقا» هم شامل انواع بيمارى هايى است كه ممكن است در مسافرت براى انسان پيش بيايد و راه درمان آنها و اوقات مناسب براى خوردن و آشاميدن و استراحت در مسافرتها را ذكر كرده است.
سير بيان مطالب كتاب توسط مصنف سيرى منطقى و بسيار دقيق است چرا كه ابتداى كتاب بحث تصميم به مسافرت و مقدمات آن و دعاهاى قبل از خروج از خانه و...است، بعد بحث لوازم سفر و وسايل مورد نياز و همراهان در سفر مطرح شده.
پس از آن ادعيه ى فراوانى براى خروج از منزل و در طول سفر ذكر شده است. سپس امراضى كه ممكن است انسان در سفر به آنها مبتلا شود و راه درمان آنها مفصلا بيان شده است.
چاپ كتاب
كتاب شريف «الأمان» در طبعى بسيار زيبا و مناسب توسط مؤسسه ى آل البيت عليهمالسلام چاپ شده و تحقيقى بسيار ارزشمند روى آن صورت گرفته است.
نام تمام گياهان و امراضى كه در كتاب آمده از كتب مرجع استخراج شده و توضيح كافى پيرامون آنها ذكر شده و آيات و روايات متن استخراج شده اند و نسخه بدلها نيز ضميمه گشته اند.
در اين چاپ كليه ى مصادر نقل ابن طاوس استخراج شده و آدرس آنها در پاورقى آمده است. در پايان كتاب نيز 14 فهرست متنوع آمده كه براى اهل تحقيق بسيار سودمند است.