بخش‌ها:

دعای چهارم: دعای آن حضرت بر آنان که به پیامبران ایمان آوردند

 دعای چهارم

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عليه‌السلام فِي الصّلَاةِ عَلَى أَتْبَاعِ الرّسُلِ وَ مُصَدّقِيهِمْ:

 اللّهُمّ وَ أَتْبَاعُ الرّسُلِ وَ مُصَدّقُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الْأَرْضِ بِالْغَيْبِ عِنْدَ مُعَارَضَةِ الْمُعَانِدِينَ لَهُمْ بِالتّكْذِيبِ وَ الِاشْتِيَاقِ إِلَى الْمُرْسَلِينَ بِحَقَائِقِ الْإِيمَانِ‏ فِي كُلّ دَهْرٍ وَ زَمَانٍ أَرْسَلْتَ فِيهِ رَسُولًا وَ أَقَمْتَ لِأَهْلِهِ دَلِيلًا مِنْ لَدُنْ آدَمَ إِلَى مُحَمّدٍ صلى‌الله‌عليه‌وآله مِنْ أَئِمّةِ الْهُدَى، وَ قَادَةِ أَهْلِ التّقَى، عَلَى جَمِيعِهِمُ السّلَامُ، فَاذْكُرْهُمْ مِنْكَ بِمَغْفِرَةٍ وَ رِضْوَانٍ. اللّهُمّ وَ أَصْحَابُ مُحَمّدٍ خَاصّةً الّذِينَ أَحْسَنُوا الصّحَابَةَ وَ الّذِينَ أَبْلَوُا الْبَلَاءَ الْحَسَنَ فِي نَصْرِهِ، وَ كَانَفُوهُ، وَ أَسْرَعُوا إِلَى وِفَادَتِهِ، وَ سَابَقُوا إِلَى دَعْوَتِهِ، وَ اسْتَجَابُوا لَهُ حَيْثُ أَسْمَعَهُمْ حُجّةَ رِسَالَاتِهِ. وَ فَارَقُوا الْأَزْوَاجَ وَ الْأَوْلَادَ فِي إِظْهَارِ كَلِمَتِهِ، وَ قَاتَلُوا الْ‏آبَاءَ وَ الْأَبْنَاءَ فِي تَثْبِيتِ نُبُوّتِهِ، وَ انْتَصَرُوا بِهِ. وَ مَنْ كَانُوا مُنْطَوِينَ عَلَى مَحَبّتِهِ يَرْجُونَ تِجَارَةً لَنْ تَبُورَ فِي مَوَدّتِهِ. وَ الّذِينَ هَجَرَتْهُمْ الْعَشَائِرُ إِذْ تَعَلّقُوا بِعُرْوَتِهِ، وَ انْتَفَتْ مِنْهُمُ الْقَرَابَاتُ إِذْ سَكَنُوا فِي ظِلّ قَرَابَتِهِ. فَلَا تَنْسَ لَهُمُ اللّهُمّ مَا تَرَكُوا لَكَ وَ فِيكَ، وَ أَرْضِهِمْ مِنْ رِضْوَانِكَ، وَ بِمَا حَاشُوا الْخَلْقَ عَلَيْكَ، وَ كَانُوا مَعَ رَسُولِكَ دُعَاةً لَكَ إِلَيْكَ. وَ اشْكُرْهُمْ عَلَى هَجْرِهِمْ فِيكَ دِيَارَ قَوْمِهِمْ، وَ خُرُوجِهِمْ مِنْ سَعَةِ الْمَعَاشِ إِلَى ضِيقِهِ، وَ مَنْ كَثّرْتَ فِي إِعْزَازِ دِينِكَ مِنْ مَظْلُومِهِمْ. اللّهُمّ وَ أَوْصِلْ إِلَى التّابِعِينَ لَهُمْ بِإِحْسَانٍ، الّذِينَ يَقُولُونَ رَبّنَا اغْفِرْ لَنَا وَ لِإِخْوَانِنَا الّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ خَيْرَ جَزَائِكَ. الّذِينَ قَصَدُوا سَمْتَهُمْ، وَ تَحَرّوْا وِجْهَتَهُمْ، وَ مَضَوْا عَلَى شَاكِلَتِهِمْ. لَمْ يَثْنِهِمْ رَيْبٌ فِي بَصِيرَتِهِمْ، وَ لَمْ يَخْتَلِجْهُمْ شَكّ‏ٌ فِي قَفْوِ آثَارِهِمْ، وَ الِائْتِمَامِ بِهِدَايَةِ مَنَارِهِمْ. مُكَانِفِينَ وَ مُوَازِرِينَ لَهُمْ، يَدِينُونَ بِدِينِهِمْ، وَ يَهْتَدُونَ بِهَدْيِهِمْ، يَتّفِقُونَ عَلَيْهِمْ، وَ لَا يَتّهِمُونَهُمْ فِيمَا أَدّوْا إِلَيْهِمْ. اللّهُمّ وَ صَلّ عَلَى التّابِعِينَ مِنْ يَوْمِنَا هَذَا إِلَى يَوْمِ الدّينِ وَ عَلَى أَزْوَاجِهِمْ وَ عَلَى ذُرّيّاتِهِمْ وَ عَلَى مَنْ أَطَاعَكَ مِنْهُمْ. صَلَاةً تَعْصِمُهُمْ بِهَا مِنْ مَعْصِيَتِكَ، وَ تَفْسَحُ لَهُمْ فِي رِيَاضِ جَنّتِكَ، وَ تَمْنَعُهُمْ بِهَا مِنْ كَيْدِ الشّيْطَانِ، وَ تُعِينُهُمْ بِهَا عَلَى مَا اسْتَعَانُوكَ عَلَيْهِ مِنْ بِرٍّ، وَ تَقِيهِمْ طَوَارِقَ اللّيْلِ وَ النّهَارِ إِلّا طَارِقاً يَطْرُقُ بِخَيْرٍ. وَ تَبْعَثُهُمْ بِهَا عَلَى اعْتِقَادِ حُسْنِ الرّجَاءِ لَكَ، وَ الطّمَعِ فِيمَا عِنْدَكَ وَ تَرْكِ التّهَمَةِ فِيمَا تَحْوِيهِ أَيْدِي الْعِبَادِلِتَرُدّهُمْ إِلَى الرّغْبَةِ إِلَيْكَ وَ الرّهْبَةِ مِنْكَ، وَ تُزَهّدَهُمْ فِي سَعَةِ الْعَاجِلِ، وَ تُحَبّبَ إِلَيْهِمُ الْعَمَلَ لِلْ‏آجِلِ، وَ الِاسْتِعْدَادَ لِمَا بَعْدَ الْمَوْت‏وَ تُهَوّنَ عَلَيْهِمْ كُلّ كَرْبٍ يَحِلّ بِهِمْ يَوْمَ خُرُوجِ الْأَنْفُسِ مِنْ أَبْدَانِهَا وَ تُعَافِيَهُمْ مِمّا تَقَعُ بِهِ الْفِتْنَةُ مِنْ مَحْذُورَاتِهَا، وَ كَبّةِ النّارِ وَ طُولِ الْخُلُودِ فِيهَا وَ تُصَيّرَهُمْ إِلَى أَمْنٍ مِنْ مَقِيلِ الْمُتّقِينَ.
 

نيايش در طلب رحمت بر پيروان پيامبران و مصدقين ايشان 
 
خدايا، و اما پيرو پيمبران و مصدّقين ايشان به غيب از اهل زمين به هنگام حضور پيمبران که معاندين‌شان با سلاح تکذيب به معارضه ايشان برخاسته بودند، و به هنگام فترت و غيبت پيمبران که مؤمنان در پرتو حقايق ايمان در شوق ديدارشان به سر مي‌بردند: در هر عصر و زمان راهنمايي بپا داشته‌اي: از زمان آدم تا روزگار محمّد خاتم صلي الله عليه و آله از پيشوايان هدايت و قائدين اهل تقوي (که بر همگي ايشان درود باد) پس خدايا ايشان را از لطف و کرم خود به غفراني و رضواني ياد و شاد فرماي .خدايا، و به خصوص اصحاب محمّد صلي الله عليه و آله به خصوص همان کسان که شرط صحبت آن حضرت را به خوبي رعايت کردند و آنانکه در ياري‌اش از عهده امتحان پايداري به خوبي برآمدند و با او مددکاري کردند، و به تصديق رسالتش شتافتند و به پذيرفتن دعوتش سبقت گرفتند. و چون حجّت رسالت‌هاي خود را به گوش ايشان فرو خواندند او را اجابت و در راه پيروز ساختن رسالتش از همسران و فرزندان مفارقت گزيدند و براي تثبيت نبوّتش با پدران و پسران خود کارزار کردند و به برکت او پيروزي يافتند، و آنان که محبّت او را در جان و دل مي‌پروردند و در دوستي‌اش اميد تجارتي ايمن از زيان و کساد مي‌داشتند و آنان که چون به عروه دين آن حضرت چنگ در زدند قبايل‌شان از ايشان دوري کردند، و چون در سايه خويشاوندي او مسکن گزيدند خويشان از ايشان بيگانه گشتند. پس خدايا گذشتي را که براي تو و در راه تو انجام دادند از نظر دور مدار، و به سبب آن فداکاري‌ها و در برابر آنکه خلق را بر تو گرد آوردند و با پيغمبرت از جمله داعيان به سوي تو بودند، ايشان را از خشنودي خود خشنود ساز. و سعي ايشان را به پاس آنکه در راه تو از شهر و ديار قوم خود هجرت کردند و خويش را از فراخي زندگي به سختي و تنگي درافکندند، مشکور دار و (همچنين) آنان را که براي اعزاز دينت ستم‌زدگان‌شان را فراوان ساختي خشنود فرماي خدايا، بهترين پاداش خود را به پيروان اصحاب در راه ايمان و عمل صالح برسان: آنانکه مي‌گويند: پروردگارا، ما و آن برادران‌مان را که به ايمان بر ما سبقت گرفته‌اند، بيامرز، همان پيرواني که آهنگ طريقه صحابه کردند، و وجهه ايشان را سلوک کردند، در حالي که هيچ شبهه‌اي آنان را از عقيده خود برنگرداند و در پيروي آثار و اقتداء به علامات هدايت صحابه هيچ شکي خاطرشان را پريشان نساخت: معاونين و مساعدين صحابه‌اند چنان‌که در دين پيرو ايشان و در اخلاق پوياي راه آنانند در تعظيم شأن صحابه اتفاق مي‌ورزند و در اخبار و احکامي که از پيغمبر ابلاغ مي‌کنند متّهم‌شان نمي‌دارند. خدايا از امروز تا روز جزا بر تابعين صحابه و بر همسران و اولادشان و بر هر کدام‌شان که تو را اطاعت کرده‌اند رحمت فرست، چنان رحمتي که به وسيله آن ايشان را از نافرماني خود نگاه‌داري، و در باغ‌هاي بهشت در وسعت و رفاه قرار دهي، و آنان را به يمن آن از مکر شيطان باز داري، و در هر کار خير که از تو مدد خواهند اعانت کني، و از حوادث شب و روز مگر پيش آمدي که مژده خير دهد نگاه داري. و به نيروي آن ايشان را بر عقيده حسن رجاء به تو، و بر طمع در آنچه نزد تو است و بر متهم نساختن تو به بي‌عدالتي در آنچه در دست بندگان است، برانگيري، تا ايشان را به رغبت به سوي خود و ترس از خود بازگرداني و در توسعه زندگي دنيا بي‌رغبت کني، و عمل براي آخرت و ساختن توشه مراحل بعد از مرگ را در نظرشان خوشايند سازي و هر اندوه را که روز برآمدن جان‌ها از بدن‌هاشان رخ دهد براي‌شان آسان نمايي و از خطرهايي که امتحان آن را به وجود مي‌آورد و از شدّت آتش و در ازناي خلود در آن عافيت بخشي، و به سرمنزل امني از آسايشگاه پرهيزگاران منتقل سازي.

 

منشورات
k