- امام صادق علیه السلام: دعا کن و مگو که کار از کار گذشته است. زیرا دعا، عین عبادت است. خداوند می فرماید: «کسانی که از عبادت من گردن فرازی کنند؛ به زودی با خواری به دوزخ در می آیند.» و فرموده است: «مرا بخوانید تا پاسختان دهم.»
- امام صادق علیه السلام: خداوند به وسیله ی دعا آنچه را که می داند برای آن به درگاهش دعا می شود و او، آن را اجابت می نماید، دفع می کند و اگر بنده به آن دعا موفق نشده بود، هرآینه به او بلایی می رسید که ریشه اش را از زمین می کند.
- امام علی علیه السلام: دعا کلید های کامیابی و رمز های رستگاری است و بهترین دعا دعایی است که از سینه ی پاک و دلی پارسا برآید. مناجات مایه ی نجات است و اخلاص، مایه ی خلاص. پس هرگاه هراس و بی تابی بالا گرفت به خدا باید پناه جست.
- امام صادق علیه السلام: هرگاه به یکی از شما رقت قلب دست داد، دعا کند. زیرا قلب تا خالص نشود رقت نمی یابد.
- امام صادق علیه السلام: لقمان به فرزندش گفت: «...وقتی بر مرکب خویش سواری، به خواندن کتاب خدا بپرداز، وقتی سرگرم کار هستی تسبیح بگو، و هرگاه که تنها بودی به دعا مشغول شو.»
- پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به علی علیه السلام فرمود: به برکت وجود امامان از نسل توست که به امتم باران داده می شود و دعایشان مستجاب می شود، خداوند، بلا را از آنان برمیگرداند و رحمت، از آسمان فرود می آید.
- پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله : هرگاه فردی از شما دعا می کند، تقاضاهای بزرگ بنماید؛ زیرا بر خداوند هیچ چیز بزرگ (سنگین) نمی آید.
- امام علی علیه السلام: دعا کردن را پنج موقع مغتنم شمارید: هنگام خواندن قرآن، هنگام اذان، هنگام بارش باران، هنگام برخورد دو صف برای شهادت و هنگام دعای ستمدیده. زیرا هیچ مانعی میان آن و عرش نیست.
- امام باقر علیه السلام می فرماید: خداوند از میان بندگان مومنش بنده ای را که بیشتر دعا کند دوست می دارد. پس بر شما باد دعا کردن در سحرگاهان تا طلوع خورشید؛ زیرا این، وقتی است که در آن درهای آسمان باز می شود و روزی ها تقسیم می شود و حاجت های بزرگ برآورده می گردد.
- امام صادق علیه السلام: جدم می فرمود:«در دعا کردن پیش دستی کنید؛ زیرا بنده، چنان چه اهل دعا باشد وقتی بلایی بر او نازل شود و دعا کند، گفته می شود:«صدایی آشناست!» و چنان چه اهل دعای بسیار نباشد، وقتی بلایی بر او نازل شود و دعا کند، گفته می شود:«تا به حال کجا بودی؟!»
- امام صادق علیه السلام: هرگاه حاجتی داشتی، وضو بگیر و دو رکعت نماز بخوان، سپس حمد و ثنای خدا را به جای بیاور و نعمت هایش را یاد کن، آنگاه دعایت اجابت می شود.
- امام صادق علیه السلام : هرکه شب را با وضو بخوابد، آن شب، بسترش مسجد اوست و اگر برخیزد و نماز بخواند و سپس به ذکر خدا بپردازد، هرچه از خدا بخواهد، به او عطا می فرماید.
-
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله : هرکس دعایش را به همه ی مردان و زنان مومن تعمیم دهد، دعایش مستجاب می شود.
-
سپاس خداى را سزاست بر هر نعمتى كه بر من ارزانى داشته يا موجود مى باشد.
- پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله : دعا، كليد حاجت است و لقمههاى حلال، دندانه هاى آن كليدند.
- پیامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله : خداوند عزّوجل شرم میکند از بندهاش که با جماعت ، نماز بخواند و سپس حاجتش را از او بخواهد و برود و حاجتش را برآوده نسازد.
- امام صادق عليهالسلام : دعا، مخزن اجابت است، همچنان كه ابر مخزن باران است.
- پیامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله : ناتوانترین مردم كسی است كه از دعا كردن ناتوان باشد.
- پیامبر اکرم صلى‌الله‌عليه‌وآله : ترک دعا گناه است.
متن دعای مجیر + صوت و ترجمه
دعاى مجير بسيار والا و ارزشمند است. چند گونه روايت و نقل شده كه كامل‌ترين آن تقديم خوانندگان عزيز مى‌شود.
روزى رسول خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله در مقام ابراهيم نماز مى‌گزارد، جيرئيل نازل شد و اين دعا را خواند. هر كسى در ايام البيض (13 و 14 و 15) ماه مبارك رمضان اين دعا را بخواند، گناهانش بخشيده مى‌شود، گرچه به شمار قطرات باران و برگ درختان و دانه‌هاى شن بيابان باشد. جبرئيل افزود : به بركت اين دعا به زمين مى‌آيم و به آسمان مى‌روم. اين دعا بر خانه‌ها و حجره‌هاى بهشت نوشته شده، هر كسى آن را پيوسته بخواند، از هر آفت و آسيب محفوظ مى‌ماند، و همنشين رسول خدا در بهشت بوده، و در روز محشر صورتى زيبا مانند ماه در شب چهارده خواهد داشت. هر كسى سه روز روزه بگيرد و هفت بار اين دعا را بخواند، سپس بخوابد، پیامبرخدا صلى‌الله‌عليه‌وآله را در خواب مى‌بيند، و هر كس ده بار بخواند، خدا وى را در قيامت سوار بر بُراقى از نور مى‌كند كه زين آن از زبرجد (زمرّد)
سبز است. وقتى در محضر الهى قرار می‌گیرد، مردم وى را يكى از پيامبران مى‌پندارند. ثواب اين دعا به شمار نمى‌آيد.
اگر دريا مركّب و درختان قلم و آدم و جنّ و پرى نويسنده گردند، ثواب آن را نمى‌توانند بنويسند. مريض بدان شفا يافته، بدهى ادا شده، فقير بى‌نياز گشته، بنده آزاد شده، غم و غصّه برطرف گرديده، گرفتارى رفع شده، ستم ستمگران برطرف گرديده، و مکر شيطان رفع مى‌شود. اگر كسى چيزى گم كند يا از وى بدزدند، چهار ركعت نماز بخواند، در هر ركعت يك بار «حمد» و يازده مرتبه سوره «توحيد:، سپس اين دعا را بخواند و بنويسد و زير سر بگذارد، كه خدا گمشده‌اش را بدو بازمى‌گرداند. اگر خالصانه بر مُرده‌اى خوانده شود، زنده مى‌گردد يا بر كوه خوانده شود، متلاشى مى‌شود.
جبرئيل افزود : هر كسى ده بار آن را بخواند، ضامن مى‌شوم كه خدا عذابش نكند. اگر براى حاجت و خواسته‌اى آن را بخوانند، برآورده مى‌شود، براى دفع و راندن دشمنى بخوانند، دور مى‌گردد.اسم اعظم در آن است! جبرئيل از حضرت محمّد صلى‌الله‌عليه‌وآله خواست كه آن را به كسى نياموزد مگر آن كه فردى صالح و شايسته و مورد اعتماد باشد. تمام اسامى كه خدا به بركت آنها مردمان و آفريده‌هايش را خلق كرد، در اين دعاست .
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
سُبْحَانَكَ يَا اَللهُ تَعَالَيْتَ يَا رَحْمَانُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا رَحِيمُ تَعَالَيْتَ يَا كَرِيمُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا مَلِكُ تَعَالَيْتَ يَا مَالِكُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا قُدُّوسُ تَعَالَيْتَ يَا سَلاَمُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا مُؤْمِنُ تَعَالَيْتَ يَا مُهَيْمِنُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا عَزِيزُتَعَالَيْتَ يَا جَبَّارُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا مُتَكَبِّرُ تَعَالَيْتَ يَا مُتَجَبِّرُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا خَالِقُ تَعَالَيْتَ يَا بَارِئُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا مُصَوِّرُ تَعَالَيْتَ يَا مُقَدِّرُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا هَادِى تَعَالَيْتَ يَا بَاقِي اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا وَهَّابُ تَعَالَيْتَ يَا تَوَّابُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا فَتَّاحُ تَعَالَيْتَ يَا مُرْتَاحُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَاسَيِّدِى تَعَالَيْتَ يَا مَوْلاَيَ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا قَرِيبُ تَعَالَيْتَ يَا رَقِيبُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا مُبْدِئُ تَعَالَيْتَ يَا مُعِيدُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا حَمِيدُ تَعَالَيْتَ يَا مَجِيدُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا قَدِيمُ تَعَالَيْتَ يَا عَظِيمُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا غَفُورُ تَعَالَيْتَ يَا شَكُورُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا شَاهِدُ تَعَالَيْتَ يَا شَهِيدُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَاحَنَّانُ تَعَالَيْتَ يَا مَنَّانُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا بَاعِثُ تَعَالَيْتَ يَا وَارِثُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا مُحْيِي تَعَالَيْتَ يَا مُمِيتُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا شَفِيقُ تَعَالَيْتَ يَا رَفِيقُاَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا اَنِيسُ تَعَالَيْتَ يَا مُونِسُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا جَلِيلُ تَعَالَيْتَ يَا جَمِيلُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا خَبِيرُ تَعَالَيْتَ يَا بَصِيرُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا حَفِيُّ تَعَالَيْتَ يَا مَلِيُّ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا مَعْبُودُ تَعَالَيْتَ يَا مَوْجُودُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا غَفَّارُ تَعَالَيْتَ يَا قَهَّارُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا مَذْكُورُ تَعَالَيْتَ يَا مَشْكُورُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا جَوَادُ تَعَالَيْتَ يَا مَعَاذُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا جَمَالُ تَعَالَيْتَ يَا جَلاَلُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا سَابِقُ تَعَالَيْتَ يَا رَازِقُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا صَادِقُ تَعَالَيْتَ يَا فَالِقُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا سَميعُ تَعَالَيْتَ يَا سَريعُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا رَفيعُ تَعَالَيْتَ يَا بَديعُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا فَعَّالُ تَعَالَيْتَ يَا مُتَعَالُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا قَاضِي تَعَالَيْتَ يَا رَاضِي اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا قَاهِرُ تَعَالَيْتَ يَا طَاهِرُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا عَالِمُ تَعَالَيْتَ يَا حَاكِمُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا دَائِمُ تَعَالَيْتَ يَا قَائِمُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا عَاصِمُ تَعَالَيْتَ يَا قَاسِمُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا غَنِيُّ تَعَالَيْتَ يَا مُغْنِى اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا وَفِيُّ تَعَالَيْتَ يَا قَوِيُّ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا كَافِي تَعَالَيْتَ يَا شَافِي اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا مُقَدِّمُ تَعَالَيْتَ يَا مُؤَخِّرُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا اَوَّلُ تَعَالَيْتَ يَا اَخِرُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا ظَاهِرُ تَعَالَيْتَ يَا بَاطِنُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا رَجَاءُ تَعَالَيْتَ يَا مُرْتَجىَ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا ذَا الْمَنِّ تَعَالَيْتَ يَا ذَا الطَّوْلِ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا حَيُّ تَعَالَيْتَ يَا قَيُّومُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا وَاحِدُ تَعَالَيْتَ يَا اَحَدُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا سَيِّدُ تَعَالَيْتَيَا صَمَدُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا قَدِيرُ تَعَالَيْتَ يَا كَبِيرُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا وَالِي تَعَالَيْتَ يَا عَالِي اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا عَلِيُّ تَعَالَيْتَ يَا اَعْلىَ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا وَلِيُّ تَعَالَيْتَ يَا مَوْلىَ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا ذَارِئُ تَعَالَيْتَ يَا بَارِئُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا خَافِضُ تَعَالَيْتَ يَا رَافِعُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا مُقْسِطُ تَعَالَيْتَ يَا جَامِعُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا مُعِزُّ تَعَالَيْتَ يَا مُذِلُّ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا حَافِظُ تَعَالَيْتَ يَا حَفِيظُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا قَادِرُ تَعَالَيْتَ يَا مُقْتَدِرُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا عَلِيمُ تَعَالَيْتَ يَا حَلِيمُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا حَكَمُ تَعَالَيْتَ يَا حَكِيمُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا مُعْطِي تَعَالَيْتَ يَا مَانِعُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا ضَارُّ تَعَالَيْتَ يَا نَافِعُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا مُجِيبُ تَعَالَيْتَ يَا حَسِيبُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا عَادِلُ تَعَالَيْتَ يَا فَاضِلُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا لَطِيفُ تَعَالَيْتَ يَا شَرِيفُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا رَبُّ تَعَالَيْتَ يَا حَقُّ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا مَاجِدُ تَعَالَيْتَ يَا وَاجِدُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا عَفُوُّ تَعَالَيْتَ يَا مُنْتَقِمُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا وَاسِعُ تَعَالَيْتَ يَامُوَسِّعُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا رَؤُوفُ تَعَالَيْتَ يَا عَطُوفُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا فَرْدُ تَعَالَيْتَ يَا وِتْرُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا مُقِيتُ تَعَالَيْتَ يَا مُحِيطُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا وَكِيلُ تَعَالَيْتَ يَا عَدْلُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا مُبِينُ تَعَالَيْتَ يَا مَتِينُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا بَرُّ تَعَالَيْتَ يَا وَدُودُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا رَشِيدُ تَعَالَيْتَ يَا مُرْشِدُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا نُورُ تَعَالَيْتَ يَا مُنَوِّرُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا نَصِيرُ تَعَالَيْتَ يَا نَاصِرُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا صَبُورُ تَعَالَيْتَ يَا صَابِرُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا مُحْصِي تَعَالَيْتَ يَا مُنْشِي اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحانَكَ يَا سُبْحَانُ تَعَالَيْتَ يَا دَيَّانُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا مُغِيثُ تَعَالَيْتَ يَا غِيَاثُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَامُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا فَاطِرُ تَعَالَيْتَ يَا حَاضِرُ اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ.سُبْحَانَكَ يَا ذَا الْعِزِّ وَالْجَمَالِ تَبَارَكْتَ يَا ذَا الْجَبَرُوتِ وَالْجَلاَلِ. سُبْحَانَكَ لاَ اِلَهَ إِلَّا اَنْتَ سُبْحَانَكَ اِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَنَجَّيْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَكَذَلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ وَصَلَّى اللهُ عَلىَ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ.
منزّهى اى خدا تو برترى اى بخشاینده، ما را از آتش پناه ده ، ای پناه دهنده؛ منزّهى اى مهربان، تو برترى ای بخشنده، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى اى پادشاه، تو برترى اى مالك، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى اى دورشده از هر عيب، تو برترى اى سلامت بخش، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى اى امان بخش، تو برتری اى نگهبان، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى اى شکوهمند، تو برترى اى چیره‌گر، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛منزّهى اى بزرگ‌منش، تو برتری اى صاحب جبروت و کبریاء، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛منزّهى اى آفريننده، تو برتری اى پديد آورنده، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى اى صورت آفری، تو برتری اى اندازه کننده، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى اى راهنما، تو برتری اى جاویدان، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى اى بخشنده، تو برتری اى توبه‌پذير، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى اى گشاينده، تو برتری اى آسايش بخش، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى آقاى من، تو برترى اى سرور من، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى نزديك، تو برترى اى نگهبان، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى اى آغازکننده، تو برتری اى بازگرداننده، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى اى پسنديده، تو برتری اى ستوده، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى ديرينه، تو برترى اى با بلندمرتبه، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى اى آمرزنده، تو برتری اى پاداش ده سپاسگزاران، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى اى شاهد، تو برترى اى گواه، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى بسيار مهربان، تو برترى ای منت گذارنده، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى برانگيزنده، تو برترى اى میراث بر جهانيان، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى زنده كننده، تو برترى اى ميراننده، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى مهربان، تو برترى اى رفيق، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى همدم، تو برترى اى انس گرفته، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى شوكتمند، تو برترى اى داراى جمال و زيبايى، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى آگاه، تو برترى اى بينا، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى مهربان، تو برترى اى توانگر، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى اى پرستش شده، تو برتری اى موجود بالذات، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛منزّهى اى بسیار آمرزنده، تو برترى اى چیره‌گر، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى ياد شونده، تو برترى اى ستوده شده، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى بخشاینده، تو برترى اى پناهگاه، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى (اصل هر) زيبايى، تو برترى اى (بخشنده هر) بزرگوارى، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى سبقت گيرنده، تو برترى اى روزى دهنده، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛منزّهى تو اى راستگو، تو برترى اى شكافنده، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى شنوا، تو برترى اى شتابنده (در اجابت)، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى بلند مرتبه، تو برترى اى آفريننده، ما را از آتش پناه ده، اى پناه ده؛ منزّهى تو اى انجام دهنده (آنچه بخواهى)، تو برترى اى والامرتبه، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى داور، تو برترى اى خشنود، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى چيره بر خلق، تو برترى اى پاكيزه، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى دانا، تو برترى اى حكمران، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى جاويدان، تو برترى اى استوار، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى نگه‌دارنده، تو برترى اى قسمت كننده، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى بى‌نياز، تو برترى اى بى‌نياز كننده، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى وفادار، تو برترى اى نيرومند، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى لایق، تو برترى اى شفا بخش پناده ده ما را از آتش، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى پیشگام، تو برترى اى عقب‌انداز، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى ابتداء، تو برترى اى انتهاء، پناه ده ما ر از آتش، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى پيدا، تو برترى اى ناپيدا ، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى اميد، تو برترى اى مايه اميدوارى، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى صاحب نعمت، تو برترى اى صاحب احسان، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى زنده، تو برترى اى پاينده، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى يگانه، تو برترى اى يكتا، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى آقا، تو برترى اى بى‌نياز، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى توانا، تو برترى اى بزرگ‌منش، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى حكمران، تو برترى اى والامقام، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى بلندمرتبه، تو برترى اى والاتر از همه، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى سرپرست، تو برترى اى سرور ، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى آفريننده، تو برترى اى پديد آرنده، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى پايين آرنده، تو برترى اى بالا برنده، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى به با انصاف، تو برترى اى گردآورنده، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى عزت بخش، تو برترى اى ذلت بخش، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛منزّهى تو اى نگه‌دارنده، تو برترى اى نگهدار، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى توانا، تو برترى اى قدرتمند، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى دانا، تو برترى اى بردبار، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى داور، تو برترى اى خردمند، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى عطاکننده، تو برترى اى مانع از عطا، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى زيان رسان، تو برترى اى سود رسان ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى جواب دهنده، تو برترى اى حسابگر، ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى دادگر، تو برترى اى برتر، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى مهربان، تو برترى اى گرانمایه، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى پروردگار، تو برترى اى ثابت و درست، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى گرامى، تو برترى اى يگانه، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى با گذشت، تو برترى اى انتقام‌گیر، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى گشایش دهنده رحمت، تو برترى اى گشايش بخش، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى مهرورز، تو برترى اى مهربان، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى يگانه، تو برترى اى یکتا، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى نگهبان، تو برترى اى دربرگیرنده، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى وكيل، تو برترى اى سراسر دادگستر، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى آشكار كننده، تو برترى اى استوار، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى نيكوكار، تو برترى اى بسيار مهربان، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى ارشاد كننده، تو برترى اى رهنمون، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى نور، تو برترى اى روشنى بخش، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى ياور، تو برترى اى يارى رسان، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛ منزّهى تو اى بردبار، تو برترى اى شكيبا، ما را از آتش پناه ده، ای پناه دهنده؛
منبع: جنّة الأمان الواقية، صفحه 268 ؛ بحار الأنوار، جلد53، صفحه330.
صوت دعای مجیر
