بخش‌ها:

دعای وصیت

امام صادق عليه‌السلام از پدران بزرگوارش از پیامبر اسلام نقل کرده است که فرمود: کسی که در هنگام مرگ، وصیت خوبی نکند، در عقل و مردانگی اش نقص وجود دارد. گفتند: ای پیامبر خدا چگونه باید وصیت کنیم؟ فرمود: هنگامی که مرگش فرا رسید و دیگران بر بالینش جمع شده بودند بگوید:

اللَّهُمَّ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْاَرْضِ عَالِمَ الْغَيْبِ وَ الشَّهَادَةِ الرَّحْمَنَ الرَّحِيمَ إِنِّي أَعْهَدُ إِلَيْكَ فِي دَارِ الدُّنْيَا أَنِّي أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلّاَ أَنْتَ وَحْدَكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ وَ أَنَّ مُحَمَّداً9 عَبْدُكَ وَ رَسُولُكَ وَ أَنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ لاَ رَيْبَ فِيهَا وَ أَنَّكَ تَبْعَثُ مَنْ فِي الْقُبُورِ وَ أَنَّ الْحِسَابَ حَقٌّ وَ أَنَّ الْجَنَّةَ حَقٌّ وَ مَا وَعَدَ اللهُ فِيهَا مِنَ النَّعِيمِ مِنَ الْمَأْكَلِ وَ الْمَشْرَبِ وَ النِّكَاحِ حَقٌّ وَ أَنَّ النَّارَ حَقٌّ وَ أَنَّ الْاِيمَانَ حَقٌّ وَ أَنَّ الدِّينَ كَمَا وَصَفْتَ وَ أَنَّ الْاِسْلاَمَ كَمَا شَرَعْتَ وَ أَنَّ الْقَوْلَ كَمَا قُلْتَ وَ أَنَّ الْقُرْآنَ كَمَا أَنْزَلْتَ وَ أَنَّكَ أَنْتَ اللهُ الْحَقُّ الْمُبِينُ وَ إِنِّي أَعْهَدُ إِلَيْكَ فِي دَارِ الدُّنْيَا أَنِّي رَضِيتُ بِكَ رَبّاً وَ بِالْاِسْلاَمِ دِيناً وَ بِمُحَمَّدٍ9 نَبِيّاً وَ بِعَلِيٍّ إِمَاماً وَ بِالْقُرْآنِ كِتَاباً وَ أَنَّ أَهْلَ بَيْتِ نَبِيِّكَ: أَئِمَّتِي. اللَّهُمَّ أَنْتَ ثِقَتِي عِنْدَ شِدَّتِي وَ رَجَائِي عِنْدَ كُرْبَتِي وَ عُدَّتِي عِنْدَ الْاُمُورِ الَّتِي تَنْزِلُ بِي وَ أَنْتَ وَلِيُّ نِعْمَتِي وَ إِلَهِي وَ إِلَهُ آبَائِي صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ لاَ تَكِلْنِي إِلَى نَفْسِي طَرْفَةَ عَيْنٍ أَبَداً وَ آنِسْ فِي قَبْرِي وَحْشَتِي وَ اجْعَلْ لِي عَهْداً عِنْدَكَ يَوْمَ أَلْقَاكَ مَنْشُوراً.

خداوندا! پدیدآورنده آسمان ها و زمین دانای نهان و آشکار، رحمت‌گستر مهرورز، بی تردید در این خانه‌ی دنیا با تو عهد می بندم که شهادت بدهم به اینکه خدایی جز تو که تنهایی و شریکی نداری نیست؛ و اینکه محمد بنده و فرستاده‌ی توست و اینکه روز قیامت بی شک و تردید خواهد آمد و اینکه تو هر که در قبرها باشد را برانگیخته خواهی کرد و اینکه حساب حقیقت است و اینکه بهشت حقیقت است و آنچه خداوند از نعمت‌های خوراکی و نوشیدنی و ازدواجی در آن وعده داده است حقیقت است و اینکه آتش حقیقت است و اینکه ایمان حقیقت است و اینکه دین همانگونه است که تو آن را توصیف کردی و اینکه اسلام همانگونه است که تو آن را تشریع کردی و اینکه گفتار، همانگونه است که آن را گفتی و اینکه قرآن همانگونه است که آن را نازل کردی و اینکه تو خداوند حقیقت آشکارکننده هستی و من بی تردید در این خانه‌ی دنیا با تو عهد می بندم که از تو به جهت پروردگاری‌ات و از اسلام به جهت دینی و از محمد به جهت پیامبری و از علی به جهت امامت و از قرآن به جهت کتاب مقدس بودن، رضایت دارم و اینکه خاندان پیامبرت امامان من هستند. خداوندا تو اطمینان من در سختی و امیدم در دشواری‌های پیرامون اموری که بر من نازل می‌کنی هستی و تو ارباب نعمت من و معبود من و معبود پدران من هستی، بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا به هیچ وجه به قدر چشم به هم زدنی به خودم واگذار مکن و در قبرم همنشین وحشت من باش و در روزی که تو را برانگیخته ملاقات می کنم برای من عهدی نزد خودت قرار بده.

پس این عهد مرده در روزی است که به امور ضروری وصیت می کند و وصیت حق هر مسلمانی است.
امام صادق عليه‌السلام فرمود: تصدیق این دعا در سوره مریم آمده است که خداوند متعال فرمود:

(لا يَمْلِكُونَ الشَّفَاعَةَ إِلّا مَنِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمنِ عَهْداً)
(آنها هرگز مالك شفاعت نيستند مگر كسي كه نزد خداوند رحمان عهد و پيماني دارد.)
و این همان عهد و پیمان است و پیامبر به امام علی گفت: این دعا را بیاموز و به خاندان وپیروانت یاد بده؛ پیامبر اکرم همینطور فرموده بود: این دعا را جبرئیل به من آموخته است.

منشورات
k