- امام صادق علیه السلام: دعا کن و مگو که کار از کار گذشته است. زیرا دعا، عین عبادت است. خداوند می فرماید: «کسانی که از عبادت من گردن فرازی کنند؛ به زودی با خواری به دوزخ در می آیند.» و فرموده است: «مرا بخوانید تا پاسختان دهم.»
- امام صادق علیه السلام: خداوند به وسیله ی دعا آنچه را که می داند برای آن به درگاهش دعا می شود و او، آن را اجابت می نماید، دفع می کند و اگر بنده به آن دعا موفق نشده بود، هرآینه به او بلایی می رسید که ریشه اش را از زمین می کند.
- امام علی علیه السلام: دعا کلید های کامیابی و رمز های رستگاری است و بهترین دعا دعایی است که از سینه ی پاک و دلی پارسا برآید. مناجات مایه ی نجات است و اخلاص، مایه ی خلاص. پس هرگاه هراس و بی تابی بالا گرفت به خدا باید پناه جست.
- امام صادق علیه السلام: هرگاه به یکی از شما رقت قلب دست داد، دعا کند. زیرا قلب تا خالص نشود رقت نمی یابد.
- امام صادق علیه السلام: لقمان به فرزندش گفت: «...وقتی بر مرکب خویش سواری، به خواندن کتاب خدا بپرداز، وقتی سرگرم کار هستی تسبیح بگو، و هرگاه که تنها بودی به دعا مشغول شو.»
- پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به علی علیه السلام فرمود: به برکت وجود امامان از نسل توست که به امتم باران داده می شود و دعایشان مستجاب می شود، خداوند، بلا را از آنان برمیگرداند و رحمت، از آسمان فرود می آید.
- پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله : هرگاه فردی از شما دعا می کند، تقاضاهای بزرگ بنماید؛ زیرا بر خداوند هیچ چیز بزرگ (سنگین) نمی آید.
- امام علی علیه السلام: دعا کردن را پنج موقع مغتنم شمارید: هنگام خواندن قرآن، هنگام اذان، هنگام بارش باران، هنگام برخورد دو صف برای شهادت و هنگام دعای ستمدیده. زیرا هیچ مانعی میان آن و عرش نیست.
- امام باقر علیه السلام می فرماید: خداوند از میان بندگان مومنش بنده ای را که بیشتر دعا کند دوست می دارد. پس بر شما باد دعا کردن در سحرگاهان تا طلوع خورشید؛ زیرا این، وقتی است که در آن درهای آسمان باز می شود و روزی ها تقسیم می شود و حاجت های بزرگ برآورده می گردد.
- امام صادق علیه السلام: جدم می فرمود:«در دعا کردن پیش دستی کنید؛ زیرا بنده، چنان چه اهل دعا باشد وقتی بلایی بر او نازل شود و دعا کند، گفته می شود:«صدایی آشناست!» و چنان چه اهل دعای بسیار نباشد، وقتی بلایی بر او نازل شود و دعا کند، گفته می شود:«تا به حال کجا بودی؟!»
- امام صادق علیه السلام: هرگاه حاجتی داشتی، وضو بگیر و دو رکعت نماز بخوان، سپس حمد و ثنای خدا را به جای بیاور و نعمت هایش را یاد کن، آنگاه دعایت اجابت می شود.
- امام صادق علیه السلام : هرکه شب را با وضو بخوابد، آن شب، بسترش مسجد اوست و اگر برخیزد و نماز بخواند و سپس به ذکر خدا بپردازد، هرچه از خدا بخواهد، به او عطا می فرماید.
-
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله : هرکس دعایش را به همه ی مردان و زنان مومن تعمیم دهد، دعایش مستجاب می شود.
-
سپاس خداى را سزاست بر هر نعمتى كه بر من ارزانى داشته يا موجود مى باشد.
- پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله : دعا، كليد حاجت است و لقمههاى حلال، دندانه هاى آن كليدند.
- پیامبر خدا صلىاللهعليهوآله : خداوند عزّوجل شرم میکند از بندهاش که با جماعت ، نماز بخواند و سپس حاجتش را از او بخواهد و برود و حاجتش را برآوده نسازد.
- امام صادق عليهالسلام : دعا، مخزن اجابت است، همچنان كه ابر مخزن باران است.
- پیامبر خدا صلىاللهعليهوآله : ناتوانترین مردم كسی است كه از دعا كردن ناتوان باشد.
- پیامبر اکرم صلىاللهعليهوآله : ترک دعا گناه است.
بنیاد بین المللی دعا
دعا، آیینه تمامنمای اظهار عجز عبد برابر پروردگار، سبب اتصال حقیقت آدمی به فضای لایتناهای ملکوت و تجلّی شکوه شیدایىِ محب به محبوب است.
در روایات صادره از لسان مبارک طلایهداران عصمت و طهارت مکرّر وارد شده که فرمودند: دعا مغز عبادت است، کلید رحمت، سلاح مؤمنان، محبوبترین عمل نزد خدای تعالی و بهترین وسیله تقرّب به پروردگار است.
این عبارات بلند و بالا نشانگر اوج معراج نیایش در اندیشه بلند دردانههای خلقت است.
توجه به میراث عظیم فرهنگ نیایش برگرفته از معارف خاندان طهارت، ما را در جاذبه پرکشش صعود تعشّق میان عبد و معبود قرار میدهد. بهشت وصال معشوق با پای دعا پیموده میشود؛ خلوت مناجات شب با مرکب راهوار راز دل گفتن و دُرّ سخن گفتن با آن ذات لایزال پیموده میشود؛ دعا سرود عاشقانه و شیوه عارفانه مناجاتیان و توشه راه سالکان است.
جوامع روایی ما مشحون از راهکارهای بینظیر ارتباط با مبدأ هستی است؛ البته یک فرق اساسی که بین زبان بیان حقایق معارفی اهل بیت (عليهمالسلام) به چشم میخورد، آن است که ایشان آنگاه که با مردمان هم سخن میشدند به تفاوت مراتب و اختلاف فهم افراد القای معانی میفرمودند؛ امّا آنجا که پای نجوای با ربّ جلیل میرسید آنچه مکنون راز خویش بود را به عرصه دعا و ثنای حق میآوردند. به دیگر سخن حضرات ائمّه هدی (عليهمالسلام) هنگام مناجات، درِ صندوق سِرّ خود را میگشودند و رمزآلودترین حقایق عالم وجود را در این قالب بیان میفرمودند. به همین خاطر فقیهان عارف مکتب تشیع از دیرباز دقت در مضامین عرشی ادعیه را فزونتر از دیگر روایات میشمردند؛ به دلیل آنکه کنوز و رموز عبودیت در لابهلای این سطور نورانی به چشم میخورد. لحظههای ناب و بیبدیل انس با اله بر بال اندیشه قدسی آنان در آسمان اجابت به پرواز درمیآید.
«قُلْ مَا يَعْبَأُ بِكُمْ رَبِّي لَوْلَا دُعَاؤُكُمْ» بر اساس کریمۀ فوق، «دعا» محور تعبّد و مایۀ توجّه پروردگار به بندگان است، چنانکه دقّت در مادۀ کلمۀ «عباء» این معنا را اثبات میکند.
بر اساس شمول و سعۀ این کلمۀ طیّبه، هر عبادتی نوعی عالی از دعاست بهسبب انقطاع از اسباب ظاهری و اتصال به مبدأ ربوبی، و در مقابل روشن است که دعا نیز از برترین مصادیق عبادت و عبودیّت است.
بر مبنای «الدعاء مخّ العبادة» یکی از راههای میانبر تحصیل مقام منیع بندگی، نیایش است، چنان که در روایت است:
«أحبّ الأعمال إلى اللَّه عزوجل الدعاء»
آنچه بیان شد معلوم اهل نظر و بصر است، اما بیان آن خالی از فائده نیست بلکه مائدهای است که فقط روزی دلهای پاکیزه میشود: «إلیه یصعد الكلم الطیّب والعمل الصالح یرفعه».
کوتاه سخن آنکه «بنیاد بین المللی دعا» بر اساس مجموعۀ منظومۀ معارفی حضرات ارباب عصمت و اصحاب هدایت عليهمالسلام در باب ادعیه و مناجاتهای ایشان شکل و شاکله یافت. توجّه به میراث و تراث معنوی و ماندگار آن ذوات مقدّسه بهانۀ تأسیس اساس مبارک بنیاد دعا در سال ۱۳۸۷ در شهر مقدّس قم جوار کریمۀ آل البیت (عليهمالسلام) گردید.
علل تشکیل:
گذشته از اهمّیت تعمّق در جوامع روایی آنچه عزم ما را برای غور و غوص در بحر موّاج راز و ناز و نیازهای آن پیشانی بلندهای خلقت، جزم کرد توجّه به سه نکتۀ بنیادین بود.
اول؛ غرر دُرر نسخههای سعادت آفرین أئمّۀ هدایت در آیینۀ تابناک احادیث معرفت بنیان، بیان شده است (کما لا یخفى)
دوم؛ به نظر اهل لطافت و درایت، نوع افادات حِکمی اهل بیت (عليهمالسلام) این معلّمان حقیقی بشر، ابتدا به ساکن بوده و به جهت اهمّیت و اولویّت موضوع، در فشانیهای خود را موکول به عرض حاجت و سؤال اشخاص نمیکردند. (به خلاف عمدۀ روایات فقهی که در قبال سئوال راوی ایراد میشده و ای بسا که حضرات آل اللَّه (عليهمالسلام) از سماجت در زیاد کردن بار مسئولیّت و تراکم و تورّم زائد بر نیاز سائل ممانعت میکردند، نظیر آنچه در بعضی روایات رسیده است).
سوم؛ نقطۀ ثقل تعمّق و تفقّه اهل معرفت به شاهبیتهای مناجاتی و دعایی مأثوره آن است که انبیا و اولیا بر مبنای «نكلّم الناس على قدر عقولهم» متناسب با مخاطب و مقتضی، سطوح خاصی از معارف را ارائه میکردند، اما در رازگویی و نجوای با پروردگار این ملاحظات و پردهپوشی را نداشتند و با محبوب خود از سِرّ سویدای و با مکنون کلمات صندوق نهانخانۀ عرفان وجدانی خویش، مکالمه میکردند.
بنابراین، عمیقترین و رازآلودترین دلگفتههای معصومین را در این بوستان باید جستوجو کرد. ژرفاندیشی در این حوزه که به تعبیر بعضی از معاریف عرفا «قرآن صاعد» خوانده میشود، سبب صید دُرّ شاهوار فقه اکبر است و از آن «هندسۀ معرفت و سبک زندگی دینی با همۀ جامعیت وشمول» به دست میآید.
به مقتضای این امور مهم خادمان بنیاد دعا بر آن شدند تا به قدر بضاعت و همّت خویش از چهرۀ مشعشع مکتب دعا و مَدرس مناجات، غبار غفلت و سطحینگری را بزدایند.
ضرورت بازنگری بر این آثار و مآثر ما را طواف پیرامون این حرم و حریم واداشت.
فعالیت های انجام شده :
با توجه به اهمیت زیاد کتاب در این حرکت عظیم بیشترین فعالیت بنیاد بین المللی دعا تا کنون در زمینه آثار مکتوب بوده است.
این بنیاد افتخار دارد که تا کنون بیش از ۵۰ جلد کتاب با محوریت دعا و زیارت منتشر کرده که بسیاری از این کتب برای اولین بار مورد استفاده عموم مؤمنین قرار گرفته است.
بیت الغزل این منشورات تدوین مجموعه نفیس و مرجع «المُعجَم الموضوعي لأدعية المعصومین عليهمالسلام» میباشد که برای اولین بار در تاریخ تشیع تمامی ادعیه معصومین در یک مجموعه واحد و به صورت موضوعی گردآوری و تهیه و تنظیم گردید و مورد توجه خاص بزرگان حوزه و اساتید محترم و فضلای ارجمند قرار گرفته است.
همچنین مشاورههای گوناگون برای دعاپژوهان برای تدوین پایاننامه و کتاب و.... از دیگر فعالیتهای بنیاد دعا در طول سالهای اخیر بوده و کماکان ادامه دارد.
یکی دیگر از برنامههای بنیاد دعا مشارکت در ترویج فرهنگ ناب دعا با مراکز مختلف فرهنگی میباشد که بحمد الله تا کنون فعالیتهایی با نهادهای مشهور و غیر مشهور در این زمینه صورت گرفته است.
احیای نسخ خطی از دیگر زوایای فعالیت گسترده بنیاد میباشد.
بنیاد دعا افتخار دارد که تا کنون بیش از ۱۷ جلد از منشورات خود را به زبانهای انگلیسی، فرانسوی، اردو و ترکی آذری تهیه و آماده انتشار نموده است.
خلأ نبود مرکزی تخصصی در این زمینه یکی از دغدغههای اصلی دعاپژوهان بوده و شروع فعالیت بنیاد دعا سبب دلگرمی بیشتر این عزیزان شده و بحمد الله بنیاد دعا نیز ارتباط مطلوبی را با مروّجان معنویّت دارد.
مدیریت این حرکت فاخر نیز به عهده حجةالاسلام والمسلمین بروجردی میباشد.
لازم به ذکر است که بنیاد بین المللی دعا در تاریخ ۹۲/۷/۱ به شماره ثبت ۱۴۵۰ و شناسه ملی ۱۰۵۹۰۰۶۴۶۰۸ به ثبت رسیده است.
