- امام صادق علیه السلام: دعا کن و مگو که کار از کار گذشته است. زیرا دعا، عین عبادت است. خداوند می فرماید: «کسانی که از عبادت من گردن فرازی کنند؛ به زودی با خواری به دوزخ در می آیند.» و فرموده است: «مرا بخوانید تا پاسختان دهم.»
- امام صادق علیه السلام: خداوند به وسیله ی دعا آنچه را که می داند برای آن به درگاهش دعا می شود و او، آن را اجابت می نماید، دفع می کند و اگر بنده به آن دعا موفق نشده بود، هرآینه به او بلایی می رسید که ریشه اش را از زمین می کند.
- امام علی علیه السلام: دعا کلید های کامیابی و رمز های رستگاری است و بهترین دعا دعایی است که از سینه ی پاک و دلی پارسا برآید. مناجات مایه ی نجات است و اخلاص، مایه ی خلاص. پس هرگاه هراس و بی تابی بالا گرفت به خدا باید پناه جست.
- امام صادق علیه السلام: هرگاه به یکی از شما رقت قلب دست داد، دعا کند. زیرا قلب تا خالص نشود رقت نمی یابد.
- امام صادق علیه السلام: لقمان به فرزندش گفت: «...وقتی بر مرکب خویش سواری، به خواندن کتاب خدا بپرداز، وقتی سرگرم کار هستی تسبیح بگو، و هرگاه که تنها بودی به دعا مشغول شو.»
- پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به علی علیه السلام فرمود: به برکت وجود امامان از نسل توست که به امتم باران داده می شود و دعایشان مستجاب می شود، خداوند، بلا را از آنان برمیگرداند و رحمت، از آسمان فرود می آید.
- پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله : هرگاه فردی از شما دعا می کند، تقاضاهای بزرگ بنماید؛ زیرا بر خداوند هیچ چیز بزرگ (سنگین) نمی آید.
- امام علی علیه السلام: دعا کردن را پنج موقع مغتنم شمارید: هنگام خواندن قرآن، هنگام اذان، هنگام بارش باران، هنگام برخورد دو صف برای شهادت و هنگام دعای ستمدیده. زیرا هیچ مانعی میان آن و عرش نیست.
- امام باقر علیه السلام می فرماید: خداوند از میان بندگان مومنش بنده ای را که بیشتر دعا کند دوست می دارد. پس بر شما باد دعا کردن در سحرگاهان تا طلوع خورشید؛ زیرا این، وقتی است که در آن درهای آسمان باز می شود و روزی ها تقسیم می شود و حاجت های بزرگ برآورده می گردد.
- امام صادق علیه السلام: جدم می فرمود:«در دعا کردن پیش دستی کنید؛ زیرا بنده، چنان چه اهل دعا باشد وقتی بلایی بر او نازل شود و دعا کند، گفته می شود:«صدایی آشناست!» و چنان چه اهل دعای بسیار نباشد، وقتی بلایی بر او نازل شود و دعا کند، گفته می شود:«تا به حال کجا بودی؟!»
- امام صادق علیه السلام: هرگاه حاجتی داشتی، وضو بگیر و دو رکعت نماز بخوان، سپس حمد و ثنای خدا را به جای بیاور و نعمت هایش را یاد کن، آنگاه دعایت اجابت می شود.
- امام صادق علیه السلام : هرکه شب را با وضو بخوابد، آن شب، بسترش مسجد اوست و اگر برخیزد و نماز بخواند و سپس به ذکر خدا بپردازد، هرچه از خدا بخواهد، به او عطا می فرماید.
-
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله : هرکس دعایش را به همه ی مردان و زنان مومن تعمیم دهد، دعایش مستجاب می شود.
-
سپاس خداى را سزاست بر هر نعمتى كه بر من ارزانى داشته يا موجود مى باشد.
- پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله : دعا، كليد حاجت است و لقمههاى حلال، دندانه هاى آن كليدند.
- پیامبر خدا صلىاللهعليهوآله : خداوند عزّوجل شرم میکند از بندهاش که با جماعت ، نماز بخواند و سپس حاجتش را از او بخواهد و برود و حاجتش را برآوده نسازد.
- امام صادق عليهالسلام : دعا، مخزن اجابت است، همچنان كه ابر مخزن باران است.
- پیامبر خدا صلىاللهعليهوآله : ناتوانترین مردم كسی است كه از دعا كردن ناتوان باشد.
- پیامبر اکرم صلىاللهعليهوآله : ترک دعا گناه است.
دعای چهل و دوم: نیایش هنگام ختم قرآن
دعای چهل و دوم
اللّهُمّ إِنّكَ أَعَنْتَنِي عَلَى خَتْمِ كِتَابِكَ الّذِي أَنْزَلْتَهُ نُوراً، وَ جَعَلْتَهُ مُهَيْمِناً عَلَى كُلّ كِتَابٍ أَنْزَلْتَهُ، وَ فَضّلْتَهُ عَلَى كُلّ حَدِيثٍ قَصَصْتَهُ وَ فُرْقَاناً فَرَقْتَ بِهِ بَيْنَ حَلَالِكَ وَ حَرَامِكَ، وَ قُرْآناً أَعْرَبْتَ بِهِ عَنْ شَرَائِعِ أَحْكَامِكَ وَ كِتَاباً فَصّلْتَهُ لِعِبَادِكَ تَفْصِيلًا، وَ وَحْياً أَنْزَلْتَهُ عَلَى نَبِيّكَ مُحَمّدٍ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ تَنْزِيلًا وَ جَعَلْتَهُ نُوراً نَهْتَدِي مِنْ ظُلَمِ الضّلَالَةِ وَ الْجَهَالَةِ بِاتّبَاعِهِ، وَ شِفَاءً لِمَنْ أَنْصَتَ بِفَهَمِ التّصْدِيقِ إِلَى اسْتِمَاعِهِ، وَ مِيزَانَ قِسْطٍ لَا يَحِيفُ عَنِ الْحَقّ لِسَانُهُ، وَ نُورَ هُدًى لَا يَطْفَأُ عَنِ الشّاهِدِينَ بُرْهَانُهُ، وَ عَلَمَ نَجَاةٍ لَا يَضِلّ مَنْ أَمّ قَصْدَ سُنّتِهِ، وَ لا تَنَالُ أَيْدِي الْهَلَكَاتِ مَنْ تَعَلّقَ بِعُرْوَةِ عِصْمَتِهِ. اللّهُمّ فَإِذْ أَفَدْتَنَا الْمَعُونَةَ عَلَى تِلَاوَتِهِ، وَ سَهّلْتَ جَوَاسِيَ أَلْسِنَتِنَا بِحُسْنِ عِبَارَتِهِ، فَاجْعَلْنَا مِمّنْ يَرْعَاهُ حَقّ رِعَايَتِهِ، وَ يَدِينُ لَكَ بِاعْتِقَادِ التّسْلِيمِ لِمُحْكَمِ آيَاتِهِ، وَ يَفْزَعُ إِلَى الْإِقْرَارِ بِمُتَشَابِهِهِ، وَ مُوضَحَاتِ بَيّنَاتِهِ. اللّهُمّ إِنّكَ أَنْزَلْتَهُ عَلَى نَبِيّكَ مُحَمّدٍ صلىاللهعليهوآله مُجْمَلًا، وَ أَلْهَمْتَهُ عِلْمَ عَجَائِبِهِ مُكَمّلًا، وَ وَرّثْتَنَا عِلْمَهُ مُفَسّراً، وَ فَضّلْتَنَا عَلَى مَنْ جَهِلَ عِلْمَهُ، وَ قَوّيْتَنَا عَلَيْهِ لِتَرْفَعَنَا فَوْقَ مَنْ لَمْ يُطِقْ حَمْلَهُ. اللّهُمّ فَكَمَا جَعَلْتَ قُلُوبَنَا لَهُ حَمَلَةً، وَ عَرّفْتَنَا بِرَحْمَتِكَ شَرَفَهُ وَ فَضْلَهُ، فَصَلّ عَلَى مُحَمّدٍ الْخَطِيبِ بِهِ، وَ عَلَى آلِهِ الْخُزّانِ لَهُ، وَ اجْعَلْنَا مِمّنْ يَعْتَرِفُ بِأَنّهُ مِنْ عِنْدِكَ حَتّى لَا يُعَارِضَنَإ؛ططّّ الشّكّ فِي تَصْدِيقِهِ، وَ لَا يَخْتَلِجَنَا الزّيْغُ عَنْ قَصْدِ طَرِيقِهِ. اللّهُمّ صَلّ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْنَا مِمّنْ يَعْتَصِمُ بِحَبْلِهِ، وَ يَأْوِي مِنَ الْمُتَشَابِهَاتِ إِلَى حِرْزِ مَعْقِلِهِ، وَ يَسْكُنُ فِي ظِلّ جَنَاحِهِ، وَ يَهْتَدِي بِضَوْءِ صَبَاحِهِ، وَ يَقْتَدِي بِتَبَلّجِ أَسْفَارِهِ، وَ يَسْتَصْبِحُ بِمِصْبَاحِهِ، وَ لَا يَلْتَمِسُ الْهُدَى فِي غَيْرِهِ. اللّهُمّ وَ كَمَا نَصَبْتَ بِهِ مُحَمّداً عَلَماً لِلدّلَالَةِ عَلَيْكَ، وَ أَنْهَجْتَ بِآلِهِ سُبُلَ الرّضَا إِلَيْكَ، فَصَلّ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلِ الْقُرْآنَ وَسِيلَةً لَنَا إِلَى أَشْرَفِ مَنَازِلِ الْكَرَامَةِ، وَ سُلّماً نَعْرُجُ فِيهِ إِلَى مَحَلّ السّلَامَةِ، وَ سَبَباً نُجْزَى بِهِ النّجَاةَ فِي عَرْصَةِ الْقِيَامَةِ، وَ ذَرِيعَةً نَقْدَمُ بِهَا عَلَى نَعِيمِ دَارِ الْمُقَامَةِ. اللّهُمّ صَلّ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِهِ، وَ احْطُطْ بِالْقُرْآنِ عَنّا ثِقْلَ الْأَوْزَارِ، وَ هَبْ لَنَا حُسْنَ شَمَائِلِ الْأَبْرَارِ، وَ اقْفُ بِنَا آثَارَ الّذِينَ قَامُوا لَكَ بِهِ آنَاءَ اللّيْلِ وَ أَطْرَافَ النّهَارِ حَتّى تُطَهّرَنَا مِنْ كُلّ دَنَسٍ بِتَطْهِيرِهِ، وَ تَقْفُوَ بِنَا آثَارَ الّذِينَ اسْتَضَاءُوا بِنُورِهِ، وَ لَمْ يُلْهِهِمُ الْأَمَلُ عَنِ الْعَمَلِ فَيَقْطَعَهُمْ بِخُدَعِ غُرُورِهِ. اللّهُمّ صَلّ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلِ الْقُرْآنَ لَنَا فِي ظُلَمِ اللّيَالِي مُونِساً، وَ مِنْ نَزَغَاتِ الشّيْطَانِ وَ خَطَرَاتِ الْوَسَاوِسِ حَارِساً، وَ لِأَقْدَامِنَا عَنْ نَقْلِهَا إِلَى الْمَعَاصِي حَابِساً، وَ لِأَلْسِنَتِنَا عَنِ الْخَوْضِ فِي الْبَاطِلِ مِنْ غَيْرِ مَا آفَةٍ مُخْرِساً، وَ لِجَوَارِحِنَا عَنِ اقْتِرَافِ الْآثَامِ زَاجِراً، وَ لِمَا طَوَتِ الْغَفْلَةُ عَنّا مِنْ تَصَفّحِ الِاعْتِبَارِ نَاشِراً، حَتّى تُوصِلَ إِلَى قُلُوبِنَا فَهْمَ عَجَائِبِهِ، وَ زَوَاجِرَ أَمْثَالِهِ الّتِي ضَعُفَتِ الْجِبَالُ الرّوَاسِي عَلَى صَلَابَتِهَا عَنِ احْتِمَالِهِ. اللّهُمّ صَلّ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَدِمْ بِالْقُرْآنِ صَلَاحَ ظَاهِرِنَا، وَ احْجُبْ بِهِ خَطَرَاتِ الْوَسَاوِسِ عَنْ صِحّةِ ضَمَائِرِنَا، وَ اغْسِلْ بِهِ دَرَنَ قُلُوبِنَا وَ عَلَائِقَ أَوْزَارِنَا، وَ اجْمَعْ بِهِ مُنْتَشَرَ أُمُورِنَا، وَ أَرْوِ بِهِ فِي مَوْقِفِ الْعَرْضِ عَلَيْكَ ظَمَأَ هَوَاجِرِنَا، وَ اكْسُنَا بِهِ حُلَلَ الْأَمَانِ يَوْمَ الْفَزَعِ الْأَكْبَرِ فِي نُشُورِنَا. اللّهُمّ صَلّ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْبُرْ بِالْقُرْآنِ خَلّتَنَا مِنْ عَدَمِ الْإِمْلَاقِ، وَ سُقْ إِلَيْنَا بِهِ رَغَدَ الْعَيْشِ وَ خِصْبَ سَعَةِ الْأَرْزَاقِ، وَ جَنّبْنَا بِهِ الضّرَائِبَ الْمَذْمُومَةَ وَ مَدَانِيَ الْأَخْلَاقِ، وَ اعْصِمْنَا بِهِ مِنْ هُوّةِ الْكُفْرِ وَ دَوَاعِي النّفَاقِ حَتّى يَكُونَ لَنَا فِي الْقِيَامَةِ إِلَى رِضْوَانِكَ وَ جِنَانِكَ قَائِداً، وَ لَنَا فِي الدّنْيَا عَنْ سُخْطِكَ وَ تَعَدّي حُدُودِكَ ذَائِداً، وَ لِمَا عِنْدَكَ بِتَحْلِيلِ حَلَالِهِ وَ تَحْرِيمِ حَرَامِهِ شَاهِداً. اللّهُمّ صَلّ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِهِ، وَ هَوّنْ بِالْقُرْآنِ عِنْدَ الْمَوْتِ عَلَى أَنْفُسِنَا كَرْبَ السّيَاقِ، وَ جَهْدَ الْأَنِينِ، وَ تَرَادُفَ الْحَشَارِجِ إِذَا بَلَغَتِ النّفُوسُ التّرَاقِيَ، وَ قِيلَ مَنْ رَاقٍ وَ تَجَلّى مَلَكُ الْمَوْتِ لِقَبْضِهَا مِنْ حُجُبِ الْغُيُوبِ، وَ رَمَاهَا عَنْ قَوْسِ الْمَنَايَا بِأَسْهُمِ وَحْشَةِ الْفِرَاقِ، وَ دَافَ لَهَا مِنْ ذُعَافِ الْمَوْتِ كَأْساً مَسْمُومَةَ الْمَذَاقِ، وَ دَنَا مِنّا إِلَى الْآخِرَةِ رَحِيلٌ وَ انْطِلَاقٌ، وَ صَارَتِ الْأَعْمَالُ قَلَائِدَ فِي الْأَعْنَاقِ، وَ كَانَتِ الْقُبُورُ هِيَ الْمَأْوَى إِلَى مِيقَاتِ يَوْمِ التّلَاقِ اللّهُمّ صَلّ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِهِ، وَ بَارِكْ لَنَا فِي حُلُولِ دَارِ الْبِلَى، وَ طُولِ الْمُقَامَةِ بَيْنَ أَطْبَاقِ الثّرَى، وَ اجْعَلِ الْقُبُورَ بَعْدَ فِرَاقِ الدّنْيَا خَيْرَ مَنَازِلِنَا، وَ افْسَحْ لَنَا بِرَحْمَتِكَ فِي ضِيقِ مَلَاحِدِنَا، وَ لَا تَفْضَحْنَا فِي حَاضِرِي الْقِيَامَةِ بِمُوبِقَاتِ آثَامِنَا وَ ارْحَمْ بِالْقُرْآنِ فِي مَوْقِفِ الْعَرْضِ عَلَيْكَ ذُلّ مَقَامِنَا، وَ ثَبّتْ بِهِ عِنْدَ اضْطِرَابِ جِسْرِ جَهَنّمَ يَوْمَ الْمَجَازِ عَلَيْهَا زَلَلَ أَقْدَامِنَا، وَ نَوّرْ بِهِ قَبْلَ الْبَعْثِ سُدَفَ قُبُورِنَا، وَ نَجّنَا بِهِ مِنْ كُلّ كَرْبٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ شَدَائِدِ أَهْوَالِ يَوْمِ الطّامّةِ وَ بَيّضْ وُجُوهَنَا يَوْمَ تَسْوَدّ وُجُوهُ الظّلَمَةِ فِي يَوْمِ الْحَسْرَةِ وَ النّدَامَةِ، وَ اجْعَلْ لَنَا فِي صُدُورِ الْمُؤْمِنِينَ وُدّاً، وَ لَا تَجْعَلِ الْحَيَاةَ عَلَيْنَا نَكَداً. اللّهُمّ صَلّ عَلَى مُحَمّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ كَمَإ؛ظظّّ بَلّغَ رِسَالَتَكَ، وَ صَدَعَ بِأَمْرِكَ، وَ نَصَحَ لِعِبَادِكَ. اللّهُمّ اجْعَلْ نَبِيّنَا صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ عَلَى آلِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَقْرَبَ الْنّبِيّينَ مِنْكَ مَجْلِساً، وَ أَمْكَنَهُمْ مِنْكَ شَفَاعَةً، وَ أَجَلّهُمْ عِنْدَكَ قَدْراً، وَ أَوْجَهَهُمْ عِنْدَكَ جَاهاً. اللّهُمّ صَلّ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِ مُحَمّدٍ، وَ شَرّفْ بُنْيَانَهُ، وَ عَظّمْ بُرْهَانَهُ، وَ ثَقّلْ مِيزَانَهُ، وَ تَقَبّلْ شَفَاعَتَهُ، وَ قَرّبْ وَسِيلَتَهُ، وَ بَيّضْ وَجْهَهُ، وَ أَتِمّ نُورَهُ، وَ ارْفَعْ دَرَجَتَهُ وَ أَحْيِنَا عَلَى سُنّتِهِ، وَ تَوَفّنَا عَلَى مِلّتِهِ وَ خُذْ بِنَا مِنْهَاجَهُ، وَ اسْلُكْ بِنَا سَبِيلَهُ، وَ اجْعَلْنَا مِنْ أَهْلِ طَاعَتِهِ، وَ احْشُرْنَا فِي زُمْرَتِهِ، وَ أَوْرِدْنَا حَوْضَهُ، وَ اسْقِنَا بِكَأْسِهِ وَ صَلّ اللّهُمّ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِهِ، صَلَاةً تُبَلّغُهُ بِهَا أَفْضَلَ مَا يَأْمُلُ مِنْ خَيْرِكَ وَ فَضْلِكَ وَ كَرَامَتِكَ، إِنّكَ ذُو رَحْمَةٍ وَاسِعَةٍ، وَ فَضْلٍ كَرِيمٍ. اللّهُمّ اجْزِهِ بِمَا بَلّغَ مِنْ رِسَالَاتِكَ، وَ أَدّى مِنْ آيَاتِكَ، وَ نَصَحَ لِعِبَادِكَ، وَ جَاهَدَ فِي سَبِيلِكَ، أَفْضَلَ مَا جَزَيْتَ أَحَداً مِنْ مَلَائِكَتِكَ الْمُقَرّبِينَ، وَ أَنْبِيَائِكَ الْمُرْسَلِينَ الْمُصْطَفَيْنَ، وَ السّلَامُ عَلَيْهِ وَ عَلَى آلِهِ الطّيّبِينَ الطّاهِرِينَ وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَكَاتُهُ.
خدايا، تو مرا بر ختم کتاب خود ياری فرمودی: همان کتابی که آن را به صورت نور فرو فرستادهای، و آن را بر هر کتاب که نازل کردهای گواه ساختهای و بر هر حديث که سرودهای تفضيل دادهای، و آن را فرقانی ساختهای که حلال و حرامت را بوسيله آن جدا کردهای، و قرآنی که شرايع احکام خود را به آن آشکار ساختهای: کتابی که آن را برای بندگانت تفضيل و تشريح فرمودهای، و وحيی که بر پيغمبرت: محمد (صلواتک عليه و اله) فرو فرستادهای. و آن را نوری قرار دادهای که در پرتوش از تاريکیهای گمراهی و نادانی راه میيابيم. و شفائی برای هر کس که از سر تصديق به آن به شنيدنش گوش فرا دهد، و ترازوی عدلی که زبانهاش از حق نگردد. و نور هدايتی که پرتو برهانش از برابر ناظرين خاموش نشود و نشانه رستگاريئی که هر کس آهنگ طريقت آن کند گمراه نگردد و هر که به دستاويز عصمتش در آويزد دستهای مهالک به او نرسد، خدايا پس اکنون که ما را بر تلاوتش مدد بخشيدی، و به حسن تعبيرش عقدههای زبان ما را گشودی، پس ما را از کسانی قرار ده که آن را چنانه شايسته نگهداری است نگاه میدارند، و به بندگی و اطاعت میکنند، و خود را از اقرار به متشابهات و محکمات آياتش ناچار میبينند. خدايا تو کتاب خود را مجمل و سربسته بر پيغمبرت: محمد (صلی الله عليه و آله) نازل کردهای، و آنگاه او را به علم تفصيلی شگفتیهايش ملهم ساختهای و علم آن را با تفسير و توضيح بما ميراث دادهای، و ما را بر آن کسی که نسبت به علم قرآن جاهل بود برتری بخشيدهای، و بر فهم حقايق و عمل به مقتضای آن نيرو دادهای، تا با اين افتخار ما را از آن کس که تاب قيام به حق آن را نداشت برتر نهی.خدايا، پس همچنانکه دلهای ما را حامل قرآن ساختی، و شرف و فضل آن را به رحمتت بما شناساندی، پس رحمت فرست بر محمد: که خطيب منبر قرآن است، و بر خاندانش که خزانه داران جواهر آنند و ما را از کسانی قرار ده که اعتراف دادند که آن از جانب تو است، تا در تصديقش شک به ما رخ ندهد، و انحراف از راه مستقيمش در خاطرمان نيايد. خدايا، بر محمد و آلش رحمت فرست، و ما را از کسانی قرار ده که به ريسمان عهد و پيمان قرآن چنگ در میزنند و از امور متشابه به پناهگاه محکمش التجا میکنند، و در سايه پر و بالش میآسايند و به روشنی صبحش راه میيابند و به اشراق روشنگريش راه میجويند، و از چراغش چراغ میافروزند و از غير آن هدايت نمیطلبند. خدايا، همچنانکه به کتاب خود محمد را برای دلالت بر خويش نشانه ساختی و به آل محمد راههای رضای خود را آشکار کردی پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و قرآن را برای ما وسيله رسيدن به شرف منازل عزت، و نردبان بر آمدن به محل سلامت، و سبب نجات يافتن در عرصه قيامت، و وسيله ورود به نعمتهای سرای اقامت قرار ده. خدايا، بر محمد و آلش رحمت فرست، و بوسيله قرآن گرانی گناهان را از دوش ما بردار و خوشخوئی نيکو کاران را بما ارزانی دار، و ما را به نشان کسی ببر که در دل شب و صبح و شام قرآن را در پيشگاه تو بپا داشتند. تا بوسيله نطهير آن ما را از هر آلودگی پاک سازی. و در پی کسانی ببری که به نور قرآن روشنی جستهاند. و هوس، ايشان را از کار غافل نساخته، که به فريب نيرنگهايش آنان را به مهلکه اندازد. خدايا، بر محمد و آلش رحمت فرست، و قرآن را در تاريکیهای شب مونس ما و از فسادهای شيطان و خطرات وسوسهها نگهبان، و برای گامهای ما از رفتن بسوی معاصی نگهدارنده، و برای زبانهامان از فرو رفتن به باطل - نه به علت ابتلاء به مرضی - لال کننده، و برای اعضايمان از ارتکاب گناهان منع کننده، و برای تحقيق و مطالعه طومار عبرت - که دست غفلت آن را در هم پيچيده - گستراننده ساز. تا فهم عجايب و نصايح و مثلهای آن را - که کوههای استوار، با وجود استحکام خود، از حمل آن عاجز گشتهاند - به دلهای ما برسانی. خدايا، بر محمد و آلش رحمت فرست، و بوسيله قرآن آراستگی برون ما را ادامه ده و خاطرات وساوس را از دست يافتن به سلامت درونهامان بازدار و زنگ دلها و آلودگيهای گناهانمان را به آب لطف آن بشوی، و کارهای شوريده ما را با مدد آن به سامان آر و در صف محشر سوز تشنگی ما را از حرارت انفعال، به آب رحمت قرآن فرو نشان، و در روز ترس بزرگ، هنگام برانگيختن ما از قبور جامههای امان را بوسيله آن بر ما بپوشان. خدايا، بر محمد و آلش رحمت فرست، و بوسيله قرآن فقر ما را جبران فرمای، و فراخی زندگانی و رفاه سعه ارزاق را بوسيله آن بسوی ما بران، و ما را از خويهای نکوهيده و اخلاق ناپسنديده دور ساز. و از دره عميق کفر و موجبات نفاق نگاهدار. تا در قيامت قرآن ما را بسوی خشنودی و بهشت تو سوق دهد. و در دنيا از خشم تو و تجاوز از حدود تو باز دارد. و برای ما به حلال شمردن حلال و حرام دانستن حرامش نزد تو گواه باشد. خدايا، بر محمد و آلش رحمت فرست، و از برکت قرآن. به هنگام مرگ اندوه جان دادن و مشقت ناله کردن و به شمار افتادن نفسهای آخرين را بر ما آسان ساز، زمانی که جانها به چنبرهای گردن رسد و به علت درماندگی از افسونگران برای چاره جوئی سراغ گرفته شود و فرشته مرگ برای گرفتن جان از پردههای غيب پديد آيد و تيرهای وحشت فراق را از کمانهای مرگ پرتاب کند، و از مرگ سريع جامی زهر مذاق، برای کام جانها آماده سازد و رخت بستن و روان شدن ما به جهان ديگر نزديک شود، و اعمال در گردنها به صورت طوقها در آيد، و تا موعد روز ديدار در قيامت آرامگاه گورها باشد. خدايا، بر محمد و آلش رحمت فرست، و وارد شدن ما را به خانه فرسودگی، و طول زيستن ما را در ميان طبقات خاک بر ما مبارک ساز و پس از مفارقت دنيا قبرهامان را بهترين منازل ما قرار ده، و به رحمت خود تنگی لحدهامان را گشاده ساز، و در ميان حاضران رستاخيز به گناههای هلاک کنندهمان رسوا منمای، و به برکت قرآن در مقام صف بستن در پيشگاهت بر ذلت و خواری وضع ما رحمت آور، و هنگام لرزيدن جسر دوزخ در روز عبور از آن گامهای ما را از لغزش استوار بدار، و به برکت قرآن از هر اندوه روز رستاخيز و هولهای سخت روز «طامه» نجات بخش، و در آن روز که روی ستمگران سياه شود: در روز پشيمانی و حسرت چهرههای ما را سفيد گردان، و برای ما در دلهای مؤمخدايا، تو مرا بر ختم کتاب خود ياري فرمودي: همان کتابي که آن را به صورت نور فرو فرستادهاي، و آن را بر هر کتاب که نازل کردهاي گواه ساختهاي و بر هر حديث که سرودهاي تفضيل دادهاي، و آن را فرقاني ساختهاي که حلال و حرامت را به وسيله آن جدا کردهاي، و قرآني که شرايع احکام خود را به آن آشکار ساختهاي: کتابي که آن را براي بندگانت تفضيل و تشريح فرمودهاي، و وحيي که بر پيغمبرت: محمد (صلواتک عليه و آله) فرو فرستادهاي. و آن را نوري قرار دادهاي که در پرتوش از تاريکيهاي گمراهي و ناداني راه مييابيم. و شفايي براي هر کس که از سر تصديق به آن به شنيدنش گوش فرا دهد، و ترازوي عدلي که زبانهاش از حق نگردد. و نور هدايتي که پرتو برهانش از برابر ناظرين خاموش نشود و نشانه رستگاريايي که هر کس آهنگ طريقت آن کند گمراه نگردد و هر که به دستاويز عصمتاش در آويزد دستهاي مهالک به او نرسد، خدايا پس اکنون که ما را بر تلاوتاش مدد بخشيدي، و به حسن تعبيرش عقدههاي زبان ما را گشودي، پس ما را از کساني قرار ده که آن را چنانکه شايسته نگهداري است نگاه ميدارند، و به بندگي و اطاعت ميکنند، و خود را از إقرار به متشابهات و محکمات آياتش ناچار ميبينند. خدايا تو کتاب خود را مجمل و سربسته بر پيغمبرت: محمد (صلي الله عليه و آله) نازل کردهاي، و آنگاه او را به علم تفصيلي شگفتيهايش ملهم ساختهاي و علم آن را با تفسير و توضيح به ما ميراث دادهاي، و ما را بر آن کسي که نسبت به علم قرآن جاهل بود برتري بخشيدهاي، و بر فهم حقايق و عمل به مقتضاي آن نيرو دادهاي، تا با اين افتخار ما را از آن کس که تاب قيام به حق آن را نداشت برتر نهي. خدايا، پس همچنان که دلهاي ما را حامل قرآن ساختي، و شرف و فضل آن را به رحمتت به ما شناساندي، پس رحمت فرست بر محمد: که خطيب منبر قرآن است، و بر خاندانش که خزانهداران جواهر آنند و ما را از کساني قرار ده که اعتراف دادند که آن از جانب تو است، تا در تصديقاش شک به ما رخ ندهد، و انحراف از راه مستقيماش در خاطرمان نيايد. خدايا، بر محمد و آلش رحمت فرست، و ما را از کساني قرار ده که به ريسمان عهد و پيمان قرآن چنگ در ميزنند و از امور متشابه به پناهگاه محکماش التجا ميکنند، و در سايه پر و بالش ميآسايند و به روشني صبحاش راه مييابند و به اشراق روشنگرياش راه ميجويند، و از چراغاش چراغ ميافروزند و از غير آن هدايت نميطلبند. خدايا، همچنانکه به کتاب خود محمّد را براي دلالت بر خويش نشانه ساختي و به آل محمد راههاي رضاي خود را آشکار کردي پس بر محمّد و آلش رحمت فرست، و قرآن را براي ما وسيله رسيدن به شرف منازل عزّت، و نردبان بر آمدن به محل سلامت، و سبب نجات يافتن در عرصه قيامت، و وسيله ورود به نعمتهاي سراي اقامت قرار ده. خدايا، بر محمّد و آلش رحمت فرست، و به وسيله قرآن گراني گناهان را از دوش ما بردار و خوشخويي نيکوکاران را به ما ارزاني دار، و ما را به نشان کسي ببر که در دل شب و صبح و شام قرآن را در پيشگاه تو بپا داشتند. تا به وسيله نطهير آن ما را از هر آلودگي پاک سازي. و در پي کساني ببري که به نور قرآن روشني جستهاند. و هوس، ايشان را از کار غافل نساخته، که به فريب نيرنگهايش آنان را به مهلکه اندازد. خدايا، بر محمّد و آلش رحمت فرست، و قرآن را در تاريکيهاي شب مونس ما و از فسادهاي شيطان و خطرات وسوسهها نگهبان، و براي گامهاي ما از رفتن به سوي معاصي نگهدارنده، و براي زبانهامان از فرو رفتن به باطل ـ نه به علت ابتلاء به مرضي ـ لال کننده، و براي اعضايمان از ارتکاب گناهان منع کننده، و براي تحقيق و مطالعه طومار عبرت ـ که دست غفلت آن را در هم پيچيده ـ گستراننده ساز. تا فهم عجايب و نصايح و مثلهاي آن را - که کوههاي استوار، با وجود استحکام خود، از حمل آن عاجز گشتهاند ـ به دلهاي ما برساني. خدايا، بر محمد و آلش رحمت فرست، و به وسيله قرآن آراستگي برون ما را ادامه ده و خاطرات وساوس را از دست يافتن به سلامت درونهامان بازدار و زنگ دلها و آلودگيهاي گناهانمان را به آب لطف آن بشوي، و کارهاي شوريده ما را با مدد آن به سامان آر و در صف محشر سوز تشنگي ما را از حرارت انفعال، به آب رحمت قرآن فرو نشان، و در روز ترس بزرگ، هنگام برانگيختن ما از قبور جامههاي امان را به وسيله آن بر ما بپوشان. خدايا، بر محمد و آلش رحمت فرست، و به وسيله قرآن فقر ما را جبران فرماي، و فراخي زندگاني و رفاه سعه ارزاق را به وسيله آن به سوي ما بران، و ما را از خويهاي نکوهيده و اخلاق ناپسنديده دور ساز. و از درّه عميق کفر و موجبات نفاق نگاهدار. تا در قيامت قرآن ما را به سوي خشنودي و بهشت تو سوق دهد. و در دنيا از خشم تو و تجاوز از حدود تو باز دارد. و براي ما به حلال شمردن حلال و حرام دانستن حرامش نزد تو گواه باشد. خدايا، بر محمّد و آلش رحمت فرست، و از برکت قرآن. به هنگام مرگ اندوه جان دادن و مشقت ناله کردن و به شمار افتادن نفسهاي آخرين را بر ما آسان ساز، زماني که جانها به چنبرهاي گردن رسد و به علت درماندگي از افسونگران براي چارهجويي سراغ گرفته شود و فرشته مرگ براي گرفتن جان از پردههاي غيب پديد آيد. و تيرهاي وحشت فراق را از کمانهاي مرگ پرتاب کند، و از مرگ سريع جامي زهر مذاق، براي کام جانها آماده سازد و رخت بستن و روان شدن ما به جهان ديگر نزديک شود، و اعمال در گردنها به صورت طوقها درآيد، و تا موعد روز ديدار در قيامت آرامگاه گورها باشد. خدايا، بر محمّد و آلش رحمت فرست، و وارد شدن ما را به خانه فرسودگي، و طول زيستن ما را در ميان طبقات خاک بر ما مبارک ساز و پس از مفارقت دنيا قبرهامان را بهترين منازل ما قرار ده، و به رحمت خود تنگي لحدهامان را گشاده ساز، و در ميان حاضران رستاخيز به گناههاي هلاک کنندهمان رسوا منماي، و به برکت قرآن در مقام صف بستن در پيشگاهت بر ذلّت و خواري وضع ما رحمت آور، و هنگام لرزيدن جسر دوزخ در روز عبور از آن گامهاي ما را از لغزش استوار بدار، و به برکت قرآن از هر اندوه روز رستاخيز و هولهاي سخت روز «طامه» نجات بخش، و در آن روز که روي ستمگران سياه شود: در روز پشيماني و حسرت چهرههاي ما را سفيد گردان، و براي ما در دلهاي مؤمنان مودّتي بيأفکن، و زندگي را بر ما دشوار مساز. خدايا بر محمّد، بنده و پيامبر خود رحمت فرست، همچنان که او پيام تو را ابلاغ کرد، و امر تو را آشکار ساخت، و بندگانت را پند داد. خدايا در روز رستاخيز پيغمبر ما را، (که رحمت تو بر او و بر آلش باد) از حيث مکانت مقرّبترين پيغمبران به خود، و از جهت شفاعت برترين، و از جهت قدر بزرگترين، و از جهت منزلت آبرومندترين ايشان نزد خود قرار ده. خدايا بر محمّد و آلش رحمت فرست. و کاخ دين و شرفاش را افراخته ساز، و حجّتاش را قاهر و کفه ميزاناش را سنگين گردان، و شفاعتش را بپذير، و توسلش را قبول کن، و روسفيدش نماي، و نورش را کامل ساز، و درجهاش را بالا بر، و ما را بر طريقت او زنده بدار. و بر دين او بميران و در شاهراهش پويا دار. و در مسلک او پيش بر و از پيروان او قرار ده. و در زمره او گرد آور و به حوض او وارد کن، و از جامش سيراب نما. و رحمت فرست - بار خدايا - بر محمد و آلش، چنان رحمتي که به وسيله آن او را به بهترين چيزي که از نيکي و فضل و عزّتت چشم دارد برساني. زيرا که تو صاحب رحمت پهناور و احسان بزرگي. خدايا به پاداش ابلاغ پيامهايت و رساندن آياتت، و پند دادن بندگانت، و کارزار در راهت، بهترين مزدي را که به يکي از فرشتگان مقرّب خود و پيغمبران مرسل برگزيده خود دادهاي به او عطا فرماي. و سلام و رحمت خدا و برکاتش بر او و بر آل او باد که پاکيزگان و پاکانند.