- امام صادق علیه السلام: دعا کن و مگو که کار از کار گذشته است. زیرا دعا، عین عبادت است. خداوند می فرماید: «کسانی که از عبادت من گردن فرازی کنند؛ به زودی با خواری به دوزخ در می آیند.» و فرموده است: «مرا بخوانید تا پاسختان دهم.»
- امام صادق علیه السلام: خداوند به وسیله ی دعا آنچه را که می داند برای آن به درگاهش دعا می شود و او، آن را اجابت می نماید، دفع می کند و اگر بنده به آن دعا موفق نشده بود، هرآینه به او بلایی می رسید که ریشه اش را از زمین می کند.
- امام علی علیه السلام: دعا کلید های کامیابی و رمز های رستگاری است و بهترین دعا دعایی است که از سینه ی پاک و دلی پارسا برآید. مناجات مایه ی نجات است و اخلاص، مایه ی خلاص. پس هرگاه هراس و بی تابی بالا گرفت به خدا باید پناه جست.
- امام صادق علیه السلام: هرگاه به یکی از شما رقت قلب دست داد، دعا کند. زیرا قلب تا خالص نشود رقت نمی یابد.
- امام صادق علیه السلام: لقمان به فرزندش گفت: «...وقتی بر مرکب خویش سواری، به خواندن کتاب خدا بپرداز، وقتی سرگرم کار هستی تسبیح بگو، و هرگاه که تنها بودی به دعا مشغول شو.»
- پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به علی علیه السلام فرمود: به برکت وجود امامان از نسل توست که به امتم باران داده می شود و دعایشان مستجاب می شود، خداوند، بلا را از آنان برمیگرداند و رحمت، از آسمان فرود می آید.
- پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله : هرگاه فردی از شما دعا می کند، تقاضاهای بزرگ بنماید؛ زیرا بر خداوند هیچ چیز بزرگ (سنگین) نمی آید.
- امام علی علیه السلام: دعا کردن را پنج موقع مغتنم شمارید: هنگام خواندن قرآن، هنگام اذان، هنگام بارش باران، هنگام برخورد دو صف برای شهادت و هنگام دعای ستمدیده. زیرا هیچ مانعی میان آن و عرش نیست.
- امام باقر علیه السلام می فرماید: خداوند از میان بندگان مومنش بنده ای را که بیشتر دعا کند دوست می دارد. پس بر شما باد دعا کردن در سحرگاهان تا طلوع خورشید؛ زیرا این، وقتی است که در آن درهای آسمان باز می شود و روزی ها تقسیم می شود و حاجت های بزرگ برآورده می گردد.
- امام صادق علیه السلام: جدم می فرمود:«در دعا کردن پیش دستی کنید؛ زیرا بنده، چنان چه اهل دعا باشد وقتی بلایی بر او نازل شود و دعا کند، گفته می شود:«صدایی آشناست!» و چنان چه اهل دعای بسیار نباشد، وقتی بلایی بر او نازل شود و دعا کند، گفته می شود:«تا به حال کجا بودی؟!»
- امام صادق علیه السلام: هرگاه حاجتی داشتی، وضو بگیر و دو رکعت نماز بخوان، سپس حمد و ثنای خدا را به جای بیاور و نعمت هایش را یاد کن، آنگاه دعایت اجابت می شود.
- امام صادق علیه السلام : هرکه شب را با وضو بخوابد، آن شب، بسترش مسجد اوست و اگر برخیزد و نماز بخواند و سپس به ذکر خدا بپردازد، هرچه از خدا بخواهد، به او عطا می فرماید.
-
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله : هرکس دعایش را به همه ی مردان و زنان مومن تعمیم دهد، دعایش مستجاب می شود.
-
سپاس خداى را سزاست بر هر نعمتى كه بر من ارزانى داشته يا موجود مى باشد.
- پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله : دعا، كليد حاجت است و لقمههاى حلال، دندانه هاى آن كليدند.
- پیامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله : خداوند عزّوجل شرم میکند از بندهاش که با جماعت ، نماز بخواند و سپس حاجتش را از او بخواهد و برود و حاجتش را برآوده نسازد.
- امام صادق عليه‌السلام : دعا، مخزن اجابت است، همچنان كه ابر مخزن باران است.
- پیامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله : ناتوانترین مردم كسی است كه از دعا كردن ناتوان باشد.
- پیامبر اکرم صلى‌الله‌عليه‌وآله : ترک دعا گناه است.
دعای اویس قرنی
دعايى از مولاى ما اميرالمؤمنين عليه‌السلام كه آن را به اويس قرنى آموخت.
ابن طاووس مى گويد: اين دعا غير دعايى است كه در كتاب «سعادات» و «اغاثة الدّاعى» ذكر نموده ام. على بن ابى طالب عليه‌السلام فرمود: هر كس اين دعا را بخواند، خدا همه حاجت هاى او را برمى آورد و رسول خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله فرمود: قسم به كسى كه مرا به پيغمبرى فرستاده است، كسى كه گرسنه و تشنه باشد، و اين دعا را بخواند، خدا او را سير مى گرداند و آب ارزانى او مى دارد.اگر شخصى اين نام ها را بر كوهى بخواند كه ميان او و جايى كه قصد كرده، مانع باشد، آن كوه راه خواهد گشود تا آن جايى كه مى خواهد برود. اگر اين دعا را بر ديوانه اى بخواند عاقل مى شود. اگر اين دعا را بر زنى بخواند كه زائيدن بر او دشوار مى باشد، خدا وضع حمل او را آسان مى گرداند. قسم به كسى كه مرا به پيغمبرى فرستاده است، هر كس اين دعا را چهل شب جمعه بخواند، خدا هر گناهى را كه ميان او و ميان خدا باشد مى آمرزد.اگر شخصى بر پادشاه ظالمى وارد شود و اين دعا را بخواند، خدا او را از شرّ وى خلاص مى گرداند. هر كس اين دعا را در وقت خواب بخواند و به خواب رود، خدا به شمار هر حرفى از اين دعا هفتاد هزار فرشته را خلق مى نمايد كه چهره هاى ايشان تابناك تر از آفتاب باشد كه از خدا براى او طلب آمرزش نمايند و براى او دعا كنند و براى او حسنات بنويسند. هر كس اين دعا را بخواند و از او گناهان كبيره سر زده باشد، همه گناهان او آمرزيده مى شود. اگر در آن شب بميرد، شهيد خواهد بود. خدا او و خانواده و مؤذن مسجدى راكه در آن نماز گزارده و پيشنمازى را كه به او اقتدا نموده، مى آمرزد و آن دعا اين است:
يَا سَلاَمُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ الطَّاهِرُ الْمُطَهَّرُ الْقَاهِرُ الْقَادِرُ الْمُقْتَدِرُ، يَا مَنْ يُنَادَى مِنْ كُلِّ فَجّ عَمِيق بِأَلْسِنَة شَتَّى وَ لُغَات مُخْتَلِفَة وَ حَوَائِجَ أُخْرَى، يَا مَنْ لاَ يَشْغَلُهُ شَأْنٌ عَنْ شَأْن أَنْتَ الَّذِي لاَ تُغَيِّرُكَ الاَْزْمِنَةُ وَ لاَ تُحِيطُ بِكَ الاَْمْكِنَةُ وَ لاَ تَأْخُذُكَ سِنَةٌ وَ لاَ نَوْمٌ يَسِّرْ لِي مِنْ أَمْرِي مَا أَخَافُ عُسْرَهُ وَ فَرِّجْ لِي مِنْ أَمْرِي مَا أَخَافُ كَرْبَهُ وَ سَهِّلْ لِي مِنْ أَمْرِي مَا أَخَافُ حُزْنَهُ [حَزْنَهُ] سُبْحَانَكَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ عَمِلْتُ سُوءاً وَ ظَلَمْتُ نَفْسِي فَاغْفِرْ لِي إِنَّهُ لاَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ أَنْتَ وَ الْحَمْدُ للهِِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ وَ صَلَّى اللهُ عَلَى نَبِيِّهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ تَسْلِيماً .
اى سلامتى بخش! اى ايمنى بخش! اى غالب! اى شكست ناپذير! اى قدرتمند! اى بزرگ منش! اى پاك! اى پاكيزه! اى نيرومند! اى قادر! اى توانا! اى آن كه از هر راه دور با زبان هاى مختلف و لغات گوناگون و حوايج بسيار خوانده مى شود! اى آن كه كارى از كار ديگر او را سرگرم نكند.تو كسى هستى كه زمان ها تو را تغيير نداده و مكان ها تو را فرا نگرفته و خواب و چرت تو را در بر نگيرد; در كارهايم آن چه ترس سختى اش را دارم، آسان فرما و آن چه از رنج آن در هراسم، برطرف ساز و آن چه مرا محزون مى سازد آسان گردان. پاك و منزّهى و معبودى جز تو نيست; به درستى كه من از ستمكاران هستم; كار بدى انجام داده و به خود ستم نمودم; پس مرا بيامرز; چرا كه گناهان را جز تو كسى نمى آمرزد و سپاس مخصوص خداوند جهانيان است و نيرو و توانى جز به اراده خداى برتر و والا نيست و درود خدا بر پيامبرش محمّد و خاندان پاكش باد.
