- امام صادق علیه السلام: دعا کن و مگو که کار از کار گذشته است. زیرا دعا، عین عبادت است. خداوند می فرماید: «کسانی که از عبادت من گردن فرازی کنند؛ به زودی با خواری به دوزخ در می آیند.» و فرموده است: «مرا بخوانید تا پاسختان دهم.»
- امام صادق علیه السلام: خداوند به وسیله ی دعا آنچه را که می داند برای آن به درگاهش دعا می شود و او، آن را اجابت می نماید، دفع می کند و اگر بنده به آن دعا موفق نشده بود، هرآینه به او بلایی می رسید که ریشه اش را از زمین می کند.
- امام علی علیه السلام: دعا کلید های کامیابی و رمز های رستگاری است و بهترین دعا دعایی است که از سینه ی پاک و دلی پارسا برآید. مناجات مایه ی نجات است و اخلاص، مایه ی خلاص. پس هرگاه هراس و بی تابی بالا گرفت به خدا باید پناه جست.
- امام صادق علیه السلام: هرگاه به یکی از شما رقت قلب دست داد، دعا کند. زیرا قلب تا خالص نشود رقت نمی یابد.
- امام صادق علیه السلام: لقمان به فرزندش گفت: «...وقتی بر مرکب خویش سواری، به خواندن کتاب خدا بپرداز، وقتی سرگرم کار هستی تسبیح بگو، و هرگاه که تنها بودی به دعا مشغول شو.»
- پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به علی علیه السلام فرمود: به برکت وجود امامان از نسل توست که به امتم باران داده می شود و دعایشان مستجاب می شود، خداوند، بلا را از آنان برمیگرداند و رحمت، از آسمان فرود می آید.
- پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله : هرگاه فردی از شما دعا می کند، تقاضاهای بزرگ بنماید؛ زیرا بر خداوند هیچ چیز بزرگ (سنگین) نمی آید.
- امام علی علیه السلام: دعا کردن را پنج موقع مغتنم شمارید: هنگام خواندن قرآن، هنگام اذان، هنگام بارش باران، هنگام برخورد دو صف برای شهادت و هنگام دعای ستمدیده. زیرا هیچ مانعی میان آن و عرش نیست.
- امام باقر علیه السلام می فرماید: خداوند از میان بندگان مومنش بنده ای را که بیشتر دعا کند دوست می دارد. پس بر شما باد دعا کردن در سحرگاهان تا طلوع خورشید؛ زیرا این، وقتی است که در آن درهای آسمان باز می شود و روزی ها تقسیم می شود و حاجت های بزرگ برآورده می گردد.
- امام صادق علیه السلام: جدم می فرمود:«در دعا کردن پیش دستی کنید؛ زیرا بنده، چنان چه اهل دعا باشد وقتی بلایی بر او نازل شود و دعا کند، گفته می شود:«صدایی آشناست!» و چنان چه اهل دعای بسیار نباشد، وقتی بلایی بر او نازل شود و دعا کند، گفته می شود:«تا به حال کجا بودی؟!»
- امام صادق علیه السلام: هرگاه حاجتی داشتی، وضو بگیر و دو رکعت نماز بخوان، سپس حمد و ثنای خدا را به جای بیاور و نعمت هایش را یاد کن، آنگاه دعایت اجابت می شود.
- امام صادق علیه السلام : هرکه شب را با وضو بخوابد، آن شب، بسترش مسجد اوست و اگر برخیزد و نماز بخواند و سپس به ذکر خدا بپردازد، هرچه از خدا بخواهد، به او عطا می فرماید.
-
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله : هرکس دعایش را به همه ی مردان و زنان مومن تعمیم دهد، دعایش مستجاب می شود.
-
سپاس خداى را سزاست بر هر نعمتى كه بر من ارزانى داشته يا موجود مى باشد.
- پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله : دعا، كليد حاجت است و لقمههاى حلال، دندانه هاى آن كليدند.
- پیامبر خدا صلىاللهعليهوآله : خداوند عزّوجل شرم میکند از بندهاش که با جماعت ، نماز بخواند و سپس حاجتش را از او بخواهد و برود و حاجتش را برآوده نسازد.
- امام صادق عليهالسلام : دعا، مخزن اجابت است، همچنان كه ابر مخزن باران است.
- پیامبر خدا صلىاللهعليهوآله : ناتوانترین مردم كسی است كه از دعا كردن ناتوان باشد.
- پیامبر اکرم صلىاللهعليهوآله : ترک دعا گناه است.
دعای دفع مکر و حیله دشمنان ـ کوتاه و سریع الاجابه
روایت شده هنگامی که امام کاظم عليهالسلام بر هارون وارد شد، او قصد بدی در مورد ایشان داشت، اما بعد از دیدن ایشان برخاسته و آن حضرت را بوسیده و هدایای به ایشان داد، آنگاه که امام بازگشت فضل بن ربیع به هارون گفت: ای امیر مؤمنان! قصد آزار و اذیت او را داشتی اما هدیه و پاداش عطا کردی، گفت: ای فضل امر بزرگی را از او مشاهده نموده و مقامش را نزد خداوند والا دیدم، هنگامی که رفتی تا او را نزد من آوری گروهی را دیدم که دور خانهام را محاصره کرده بودند، در دستهایشان نیزههایی بود که در پایههای ساختمان وارد کرده بودند، و گفتند: اگر فرزند پیامبر خدا را آزار دهی تو را در زمین فرو خواهیم برد و اگر نیکویی نمایی باز میگردیم، فضل گوید: به دنبال امام رفتم و گفتم: چه خواندی که شرّ هارون از تو دفع شد؟ فرمود: دعای جدّم امیر مؤمنان عليهالسلام را، هرگاه آن را میخواند به لشکری حمله نمیبرد مگر اینکه آنان را فراری میداد، و به جنگاوری حمله نمیکرد مگر اینکه بر او پیروز میشد، و آن دعای برطرف شدن بلا است، گفتم: آن دعا کدام است؟ فرمود:
اَللّهُمَّ بِكَ أُسَاوِرُ وَبِكَ أُجَادِلُ وَبِكَ أصُولُ وَبِكَ أنْتَصِرُ وَبِكَ أمُوتُ وَبِكَ أحْيى، أسْلَمْتُ نَفْسى إلَيْكَ وَفَوَّضْتُ أمْري إلَيكَ لاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلّاَ بِاللهِ الْعَظيمِ.
خدایا! به قدرت تو حمله کرده، و به یاری تو جدل نموده و به وسیله تو به مقصد میرسم، و از تو یاری میجویم، و به اراده تو میمیرم و زنده میشوم، جان مرا به تو تسلیم کرده و کارم را به تو واگذار میکنم، نیرو و توانی جز به خدای برتر و والا نیست.