- امام صادق علیه السلام: دعا کن و مگو که کار از کار گذشته است. زیرا دعا، عین عبادت است. خداوند می فرماید: «کسانی که از عبادت من گردن فرازی کنند؛ به زودی با خواری به دوزخ در می آیند.» و فرموده است: «مرا بخوانید تا پاسختان دهم.»
- امام صادق علیه السلام: خداوند به وسیله ی دعا آنچه را که می داند برای آن به درگاهش دعا می شود و او، آن را اجابت می نماید، دفع می کند و اگر بنده به آن دعا موفق نشده بود، هرآینه به او بلایی می رسید که ریشه اش را از زمین می کند.
- امام علی علیه السلام: دعا کلید های کامیابی و رمز های رستگاری است و بهترین دعا دعایی است که از سینه ی پاک و دلی پارسا برآید. مناجات مایه ی نجات است و اخلاص، مایه ی خلاص. پس هرگاه هراس و بی تابی بالا گرفت به خدا باید پناه جست.
- امام صادق علیه السلام: هرگاه به یکی از شما رقت قلب دست داد، دعا کند. زیرا قلب تا خالص نشود رقت نمی یابد.
- امام صادق علیه السلام: لقمان به فرزندش گفت: «...وقتی بر مرکب خویش سواری، به خواندن کتاب خدا بپرداز، وقتی سرگرم کار هستی تسبیح بگو، و هرگاه که تنها بودی به دعا مشغول شو.»
- پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به علی علیه السلام فرمود: به برکت وجود امامان از نسل توست که به امتم باران داده می شود و دعایشان مستجاب می شود، خداوند، بلا را از آنان برمیگرداند و رحمت، از آسمان فرود می آید.
- پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله : هرگاه فردی از شما دعا می کند، تقاضاهای بزرگ بنماید؛ زیرا بر خداوند هیچ چیز بزرگ (سنگین) نمی آید.
- امام علی علیه السلام: دعا کردن را پنج موقع مغتنم شمارید: هنگام خواندن قرآن، هنگام اذان، هنگام بارش باران، هنگام برخورد دو صف برای شهادت و هنگام دعای ستمدیده. زیرا هیچ مانعی میان آن و عرش نیست.
- امام باقر علیه السلام می فرماید: خداوند از میان بندگان مومنش بنده ای را که بیشتر دعا کند دوست می دارد. پس بر شما باد دعا کردن در سحرگاهان تا طلوع خورشید؛ زیرا این، وقتی است که در آن درهای آسمان باز می شود و روزی ها تقسیم می شود و حاجت های بزرگ برآورده می گردد.
- امام صادق علیه السلام: جدم می فرمود:«در دعا کردن پیش دستی کنید؛ زیرا بنده، چنان چه اهل دعا باشد وقتی بلایی بر او نازل شود و دعا کند، گفته می شود:«صدایی آشناست!» و چنان چه اهل دعای بسیار نباشد، وقتی بلایی بر او نازل شود و دعا کند، گفته می شود:«تا به حال کجا بودی؟!»
- امام صادق علیه السلام: هرگاه حاجتی داشتی، وضو بگیر و دو رکعت نماز بخوان، سپس حمد و ثنای خدا را به جای بیاور و نعمت هایش را یاد کن، آنگاه دعایت اجابت می شود.
- امام صادق علیه السلام : هرکه شب را با وضو بخوابد، آن شب، بسترش مسجد اوست و اگر برخیزد و نماز بخواند و سپس به ذکر خدا بپردازد، هرچه از خدا بخواهد، به او عطا می فرماید.
-
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله : هرکس دعایش را به همه ی مردان و زنان مومن تعمیم دهد، دعایش مستجاب می شود.
-
سپاس خداى را سزاست بر هر نعمتى كه بر من ارزانى داشته يا موجود مى باشد.
- پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله : دعا، كليد حاجت است و لقمههاى حلال، دندانه هاى آن كليدند.
- پیامبر خدا صلىاللهعليهوآله : خداوند عزّوجل شرم میکند از بندهاش که با جماعت ، نماز بخواند و سپس حاجتش را از او بخواهد و برود و حاجتش را برآوده نسازد.
- امام صادق عليهالسلام : دعا، مخزن اجابت است، همچنان كه ابر مخزن باران است.
- پیامبر خدا صلىاللهعليهوآله : ناتوانترین مردم كسی است كه از دعا كردن ناتوان باشد.
- پیامبر اکرم صلىاللهعليهوآله : ترک دعا گناه است.
روز سوم
«أَلْيَوْمُ الثَالِثُ»
الْحَمْدُ لِلهِ الْقَائِمِ الدَّائِمِ الْحَلِيمِ الْكَرِيمِ الْاَوَّلِ الْآخِرِ الظَّاهِرِ الْبَاطِنِ الْوَاحِدِ الْاَحَدِ الْفَرْدِ الصَّمَدِ الَّذِي لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ الْحَمْدُ لِلهِ الْهَادِي الْعَدْلِ الْحَقِّ الْمُبِينِ ذِي الْفَضْلِ الْكَرِيمِ الْعَظِيمِ الْمُنْعِمِ الْمُكْرِمِ الْقَابِضِ الْبَاسِطِ ذِي الْقُوَّةِ الْمَتِينِ ذِي الْفَضْلِ وَ الْمَنِّ الْحَمْدُ لِلهِ الْوَارِثِ الْوَكِيلِ الشَّهِيدِ الرَّقِيبِ الْمُجِيبِ الْمُحِيطِ الْحَفِيظِ الرَّقِيبِ الْمَانِعِ الْفَاتِحِ الْمُعْطِي الْمُبْتَلِي الْمُحْيِي الْمُمِيتِ ذِي الْجَلاَلِ وَ الْاِكْرَامِ أَهْلِ التَّقْوَى وَ أَهْلِ الْمَغْفِرَةِ ذِي الْمَعَارِجِ تَعْرُجُ الْمَلاَئِكَةُ وَ الرُّوحُ إِلَيْهِ الْحَمْدُ لِلهِ الرَّازِقِ الْبَارِئِ الرَّحِيمِ ذِي الرَّحْمَةِ الْوَاسِعَةِ وَ النِّعَمِ السَّابِغَةِ وَ الْحُجَّةِ الْبَالِغَةِ وَ الْاَمْثَالِ الْعُلْيَا وَ الْاَسْمَاءِ الْحُسْنَى شَدِيدِ الْقُوَى فَالِقِ الْاِصْبَاحِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَى وَ يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ يُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَ يُدَبِّرُ الْاَمْرَ فَالِقِ الْاِصْبَاحِ جَاعِلِ اللَّيْلِ سَكَناً وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ حُسْبَاناً ذَلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ رَفِيعُ الدَّرَجَاتِ ذُو الْعَرْشِ يُلْقِي الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلَى مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ فَاعِلُ كُلِّ صَالِحٍ رَبُّ الْعِبَادِ وَ رَبُّ الْبِلاَدِ وَ إِلَيْهِ الْمَعَادُ وَ هُوَ بِالْمَنْظَرِ الْاَعْلَى يَعْلَمُ مَا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ غَافِرُ الذَّنْبِ وَ قَابِلُ التَّوْبِ شَدِيدُ الْعِقَابِ لاَ إِلَهَ إِلّا هُوَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ شَدِيدُ الِْمحَالِ سَرِيعُ الْحِسَابِ الْقَائِمُ بِالْقُسْطِ إِذَا قَضَى أَمْراً فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ بَاسِطُ الْيَدَيْنِ بِالْخَيْرِ وَ اهِبُ الْخَيْرِ كَيْفَ يَشَاءُ لاَ يَخِيبُ سَائِلُهُ وَ لاَ يُذَمُّ آمِلُهُ وَ لاَ يَضِيقُ رَحْمَتُهُ وَ لاَ تُحْصَى نِعْمَتُهُ وَ عْدُهُ حَقٌّ وَ هُوَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ وَ أَسْرَعُ الْحَاسِبِينَ وَ أَوْسَعُ الْمُفْضِلِينَ وَاسِعُ الْفَضْلِ شَدِيدُ الْبَطْشِ حُكْمُهُ عَدْلٌ وَ هُوَ لِلْحَمْدِ أَهْلٌ صَادِقُ الْوَعْدِ يُعْطِي الْخَيْرَ وَ يَقْضِي بِالْحَقِّ وَ يَهْدِي السَّبِيلَ وَ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْاَرْضَ وَ الْمَوْتَ وَ الْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ حَمِيدُ الثَّنَاءِ حَسَنُ الْبَلاَءِ سَمِيعُ الدُّعَاءِ عَدْلُ الْقَضَاءِ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ وَ يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ لَهُ الْحَمْدُ وَ الْعِزَّةُ وَ لَهُ الْكِبْرِيَاءُ وَ لَهُ الْجَبَرُوتُ وَ لَهُ الْعَظَمَةُ يُنَزِّلُ الْغَيْثَ وَ يَعْلَمُ الْغَيْبَ وَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ وَ يُرْسِلُ الرِّيَاحَ وَ يُنْشِئُ السَّحَابَ الثِّقَالَ وَ يُدَبِّرُ الْاَمْرَ وَ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَ يُجِيبُ الدَّاعِيَ وَ يَكْشِفُ السُّوءَ وَ يُعْطِي السَّائِلَ لاَ مَانِعَ لِمَا أَعْطَى وَ لاَ مُعْطِيَ لِمَا مَنَعَ وَ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ تَقَدَّسَتْ أَسْمَاوُهُ لَهُ الْخَلْقُ وَ الْاَمْرُ تَبَارَكَ اللهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ وَ جَلَّ ثَنَاوُهُ وَ وَسِعَتْ رَحْمَتُهُ كُلَّ شَيْءٍ وَ هُوَ ظَاهِرُهُ وَ بَاطِنُهُ يَجُودُ وَ هُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ.
ستایش شایسته خداوند است؛ آن که پابرجا و جاودان و حکیم و بخشنده، آغاز و پایان، آشکار و نهان، یکتای یگانه بی عیب است؛ آنکه زاده نشده و نمی زاید و همتایی ندارد؛ ستایش خدای را سزاست آنکه راهنما و عادل، حق ، آشکار، بخشندهٔ بزرگوار، بزرگ ، نعمت بخش، بخشنده، مانع شونده و گشاینده، صاحب نیروی محکم، دارای فضل و بخشش است۔ ستایش خدای را سزاست آنکه وارث و مدافع، و شاهد و مراقب، اجابت کننده، احاطه کننده، نگهبان، مراقب، مانع شونده، و گشاینده، عطا کننده، آزمایش کننده،زنده کننده، میراننده، صاحب جلالت وبزرگواری،شایسته تقوا وآمرزش وصاحب عروجگا ههایی است که فرشتگان وجبرئیل به سویش بالا می روند. ستایش خدای را سزاست آن روزی دهنده، پدیدآورنده، مهربان، صاحب رحمت وسیع،ونعمتهای کامل، و حجت رسا، و نمونه های والا، نیرومند، نامهای نیکو،نیرومند،شکافنده ی سپیده ی صبح،شکافنده ی دانه وهسته؛ که زنده را از مرده و مرده را از زنده بیرون آورده و کارها را تدبیر کند؛ شکافنده ی سپیدهٔ صبح که شب را هنگام آرامش و خورشید و ماه را وسیلهٔ حساب نمودن قرار دارد؛این است اندازه گیری خدای نیرومند توانا. ستایش خدای را سزاست آنکه بالا برندهٔ مرتبه ها است؛ صاحب عرش که روح را به هر یک از بنده ها که خواهد القا کند؛ هر کار شایسته را انجام دهد؛ پروردگار بندگان و پروردگار شهرها و آنکه بازگشت به سوی اوست و او در برترین دیدگاه است؛ کار هر کسی را میداند؛ آمرزندهٔ گناه، پذیرندهٔ توبه ، مجازات کنندهٔ سخت، صاحب نعمت، هیج معبودی جز او نیست و بازگشت به سوی اوست . آنکه سختگیر، محاسبه کننده ی سریع، برپا دارنده ی عدالت است؛ آنگاه که امری را اراده کند، با اراده اش آن امر تحقق یابد؛ آنکه دو دست رحمتش را به خیر و نیکی گشوده و بخشنده ی هر خیر است به هر گونه که خواهد ،هرکه به او رو کند نا امید نگرددو آرزو مندش پشیمان نشود؛ دائرهٔ رحمتش تنگ نگردد و نعمتهایش به شمارش در نیاید؛ وعده اش حق است و فرزانه ترین داوران و سریع ترین حسابرسان، و گشاینده ترین بخشندگان میباشد. کرمش وسیع و انتقامش سخت و داوریش با عدالت است؛ شایستهٔ ستایش، وعده اش راست، عطا کننده خیر، و داور به حق و راهنماست و هر که را خواهد به راه راست هدایت کند؛ آمرزشش وسیع و چیزی همانند او نیست؛ آسمانها و زمین را آفرید و مرگ و زندگی را خلق قرمود؛ تا شما را بیازماید که کدامیک از شما کردارش بهتر است و او نیرومند و آمرزنده است. ثنایش زیبا، آزمایشش نیکو،شنوای دعا بودہ و قضاوتش توأم با عدالت است؛ هرچه را بخواهد انجام دهد و عزت و ستایش از آن اوست و بزرگی خاص او بوده و قدرت و عظمت برای اوست؛ باران را فرو فرستد. و عالم به غیب است؛ روزی را برای هر که خواهد گشایش دهد و بادها را فرستد و ابرهای گرانبار پدید آورد و کارها را تدبیر کند و درمانده را اجابت کند هنگامی که او را بخواند و خواننده را پاسخ دهد و رنج را برطرف ساخته وبه خواهنده عطا کند. برای آنچه عطا کند مانعی نبوده و آنچه را منع نماید، دیگری قادر به دادن آن نمیباشد و چیزی همانندش نیست و او شنوا و بیناست؛ ای که نامهایش منزه است! آفرینش و فرمان از اوست؛ بزرگ است خدا که پروردگار جهانیان است؛ ثنایش برجسته است، و رحمتش همه چیز را فرا گرفته و آن به واسطهٔ جودش، آشکار و نهان است و او مهربانترین مهربانان است. خدایا! بر محمد و خاندانش درود فرست و گناهان گذشتهٔ ما را بیامرز و در باقیماندهٔ عمر، ما را نگاهدار؛ خدایا! بهترین اعمالمان را پایان بخش آنها و بهترین روزهای زندگی ما را روز ملاقات و دیدارت قرار ده. خدایا! در این ساعت در تمام آنچه در این روز برای ما پیش آید بر ما به توبه و خوشبختی وامرزش و توفیق و نجات از دوزخ منت گذار؛ خدایا! در روزی و ارزاق ما گشایش و در عمرهای ما برکت ده و از رویدادهای ناگوار و سختیها ما را محافظت فرما و فرج و گشایش به ما عنایت نما؛ به راستی ترشنوای دعا بوده و نسبت به هر چه خواهی لطف و احسان داری.
