- امام صادق علیه السلام: دعا کن و مگو که کار از کار گذشته است. زیرا دعا، عین عبادت است. خداوند می فرماید: «کسانی که از عبادت من گردن فرازی کنند؛ به زودی با خواری به دوزخ در می آیند.» و فرموده است: «مرا بخوانید تا پاسختان دهم.»
- امام صادق علیه السلام: خداوند به وسیله ی دعا آنچه را که می داند برای آن به درگاهش دعا می شود و او، آن را اجابت می نماید، دفع می کند و اگر بنده به آن دعا موفق نشده بود، هرآینه به او بلایی می رسید که ریشه اش را از زمین می کند.
- امام علی علیه السلام: دعا کلید های کامیابی و رمز های رستگاری است و بهترین دعا دعایی است که از سینه ی پاک و دلی پارسا برآید. مناجات مایه ی نجات است و اخلاص، مایه ی خلاص. پس هرگاه هراس و بی تابی بالا گرفت به خدا باید پناه جست.
- امام صادق علیه السلام: هرگاه به یکی از شما رقت قلب دست داد، دعا کند. زیرا قلب تا خالص نشود رقت نمی یابد.
- امام صادق علیه السلام: لقمان به فرزندش گفت: «...وقتی بر مرکب خویش سواری، به خواندن کتاب خدا بپرداز، وقتی سرگرم کار هستی تسبیح بگو، و هرگاه که تنها بودی به دعا مشغول شو.»
- پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به علی علیه السلام فرمود: به برکت وجود امامان از نسل توست که به امتم باران داده می شود و دعایشان مستجاب می شود، خداوند، بلا را از آنان برمیگرداند و رحمت، از آسمان فرود می آید.
- پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله : هرگاه فردی از شما دعا می کند، تقاضاهای بزرگ بنماید؛ زیرا بر خداوند هیچ چیز بزرگ (سنگین) نمی آید.
- امام علی علیه السلام: دعا کردن را پنج موقع مغتنم شمارید: هنگام خواندن قرآن، هنگام اذان، هنگام بارش باران، هنگام برخورد دو صف برای شهادت و هنگام دعای ستمدیده. زیرا هیچ مانعی میان آن و عرش نیست.
- امام باقر علیه السلام می فرماید: خداوند از میان بندگان مومنش بنده ای را که بیشتر دعا کند دوست می دارد. پس بر شما باد دعا کردن در سحرگاهان تا طلوع خورشید؛ زیرا این، وقتی است که در آن درهای آسمان باز می شود و روزی ها تقسیم می شود و حاجت های بزرگ برآورده می گردد.
- امام صادق علیه السلام: جدم می فرمود:«در دعا کردن پیش دستی کنید؛ زیرا بنده، چنان چه اهل دعا باشد وقتی بلایی بر او نازل شود و دعا کند، گفته می شود:«صدایی آشناست!» و چنان چه اهل دعای بسیار نباشد، وقتی بلایی بر او نازل شود و دعا کند، گفته می شود:«تا به حال کجا بودی؟!»
- امام صادق علیه السلام: هرگاه حاجتی داشتی، وضو بگیر و دو رکعت نماز بخوان، سپس حمد و ثنای خدا را به جای بیاور و نعمت هایش را یاد کن، آنگاه دعایت اجابت می شود.
- امام صادق علیه السلام : هرکه شب را با وضو بخوابد، آن شب، بسترش مسجد اوست و اگر برخیزد و نماز بخواند و سپس به ذکر خدا بپردازد، هرچه از خدا بخواهد، به او عطا می فرماید.
-
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله : هرکس دعایش را به همه ی مردان و زنان مومن تعمیم دهد، دعایش مستجاب می شود.
-
سپاس خداى را سزاست بر هر نعمتى كه بر من ارزانى داشته يا موجود مى باشد.
- پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله : دعا، كليد حاجت است و لقمههاى حلال، دندانه هاى آن كليدند.
- پیامبر خدا صلىاللهعليهوآله : خداوند عزّوجل شرم میکند از بندهاش که با جماعت ، نماز بخواند و سپس حاجتش را از او بخواهد و برود و حاجتش را برآوده نسازد.
- امام صادق عليهالسلام : دعا، مخزن اجابت است، همچنان كه ابر مخزن باران است.
- پیامبر خدا صلىاللهعليهوآله : ناتوانترین مردم كسی است كه از دعا كردن ناتوان باشد.
- پیامبر اکرم صلىاللهعليهوآله : ترک دعا گناه است.
روز هجدهم
«أَلْيَوْمُ الثَّامِنُ عَشَرَ»
لاَ إِلَهَ إِلَّا اللهُ عَدَدَ رِضَاهُ لاَ إِلَهَ إِلَّا اللهُ عَدَدَ خَلْقِهِ لاَ إِلَهَ إِلَّا اللهُ عَدَدَ كَلِمَاتِهِ لاَ إِلَهَ إِلَّا اللهُ زِنَةَ عَرْشِهِ لاَ إِلَهَ إِلَّا اللهُ مِلْءَ سَمَاوَاتِهِ وَ أَرْضِهِ لاَ إِلَهَ إِلَّا اللهُ الْحَمِيدُ الْمَجِيدُ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ لاَ إِلَهَ إِلَّا اللهُ الْقَابِضُ الْبَاسِطُ الْعَلِيُّ الْوَفِيُّ الْوَاحِدُ الْاَحَدُ الْفَرْدُ الصَّمَدُ الْقَاهِرُ لِعِبَادِهِ الرَّءُوفُ الرَّحِيمُ لاَ إِلَهَ إِلَّا اللهُ الْاَوَّلُ وَ الْآخِرُ الظَّاهِرُ الْبَاطِنُ الْمُغِيثُ الْقَرِيبُ الْمُجِيبُ لاَ إِلَهَ إِلَّا اللهُ الْغَفُورُ الشَّكُورُ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ لاَ إِلَهَ إِلَّا اللهُ الْاَوَّلُ الْعَالِمُ الْاَعْلَى لاَ إِلَهَ إِلَّا اللهُ الطَّالِبُ الْغَالِبُ النُّورُ الْجَلِيلُ لاَ إِلَهَ إِلَّا اللهُ الْحَمِيدُ الرَّازِقُ الْبَدِيعُ الْمُبْتَدِعُ لاَ إِلَهَ إِلَّا اللهُ الصَّمَدُ الدَّيَّانُ الْعَلِيُّ الْاَعْلَى لاَ إِلَهَ إِلَّا اللهُ الْخَالِقُ الْكَافِي الْبَاقِي الْحَافِي لاَ إِلَهَ إِلَّا اللهُ الْمُعِزُّ الْمُذِلُّ الْفَاضِلُ الْجَوَادُ الْكَرِيمُ لاَ إِلَهَ إِلَّا اللهُ الدَّافِعُ النَّافِعُ الرَّافِعُ الْوَاضِعُ لاَ إِلَهَ إِلَّا اللهُ الْبَاعِثُ الْوَارِثُ لاَ إِلَهَ إِلَّا اللهُ الْقَائِمُ الدَّائِمُ الرَّفِيعُ الْوَاسِعُ لاَ إِلَهَ إِلَّا اللهُ الْغِيَاثُ الْمُغِيثُ الْمُفْضِلُ الْحَيُّ الَّذِي لاَ يَمُوتُ لاَ إِلَهَ إِلَّا اللهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْاَسْمَاءُ الْحُسْنَى يُسَبِّحُ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْاَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ هُوَ اللهُ الْجَبَّارُ فِي دَيْمُومَتِهِ فَلاَ شَيْءَ يُعَادِلُهُ وَ لاَ يَصِفُهُ وَ لاَ يُوَازِنُهُ وَ لاَ يُشْبِهُهُ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ الْمُجِيبُ دَعْوَةَ الْمُضْطَرِّينَ وَ الطَّالِبِينَ إِلَى وَجْهِهِ الْكَرِيمِ أَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ بِكَلِمَاتِكَ التَّامَّةِ وَ بِعِزَّتِكَ وَ قُدْرَتِكَ وَ سُلْطَانِكَ وَ جَبَرُوتِكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَفْعَلَ بِي كَذَا وَ كَذَا بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
هیچ معبودی جز خداوند نیست به اندازه ی خشنودیش؛هیچ معبودی جز خداوند نیست به شماره ی افریدگانش؛هیچ معبودی جز خداوند نیست به اندازه ی کلماتش؛هیچ معبودی جز خداوند نیست هم وزن عرشش؛هیچ معبودی جز هداوند نیست به وسعت اسمانها وزمینش ؛هیچ معبودی نیست جز خدای ستوده ی بزرگوار ؛آمرزنده ی مهربان؛ایمنی بخش مراقب ؛نیرومند مقتدربزرگ. هیچ معبودی نیست جز خدایی که قبض کننده وبسط کننده است؛خدای والای وفادار؛یکتای یگانه ،تنهای بی نیاز؛چیره بر بندگان،مهربان ورحیم؛هیچ معبودی نیست جز خدا ان اغاز وپایان؛اشکار ونهان ؛فریادرس نزدیک واجابت کننده ؛هیچ معبودی نیست جز خدا ان امرزنده ی سپاس پذیر دقیق اگاه ؛هیچ معبودی نیست جز خدا ان را راستگو ؛اغار دانای برتر. هیچ معبودی نیست جز خدا ان خواهنده ی غلبه کننده نور بزرگوار؛هیچ معبودی نیست جز خدا ان زیبای روزی دهنده؛نو افرین پدید اورنده؛هیچ معبودی نیست جز خدا ان بی نیاز داور؛والای برتر؛هیچ معبودی نیست جز خدا ان افریدگار کفایت کننده؛باقی عافیت بخش؛هیچ معبودی نیست جز خدا ان عزت دهنده؛ذلیل کننده برتر؛بخشنده ی بزرگوار. هیچ معبودی نیست جز خدا ان دفع کننده وسودبخش؛بالا برنده وپست کننده؛هیچ معبودی نیست جز خدا ان مهرپیشه نعمت بخش؛بر انگیزنده؛ارث برنده؛هیچ معبودی نیست جز خدا ان پابر جای جاودان؛والایی که رحمتش گسترده است؛هیچ معبودی نیست جز خدا ان فریاد رس برتری بخش؛زنده ای که نمی میرد. هیچ معبودی نیست جز خدا ان خالق افریدگار؛صورتگری که نامهای نیکاز ان اوست؛انچه در اسمانها وزمین است اورا تسبیح گوید واونیرومند تواناست؛اوست خدای مقتدر در وجود جاودانه اش؛نه چیزی با او برابری کند ونه قادر به توصیف او می باشد وهمتایی او نبوده وشبیه او نمی باشد؛چیزی همانند او نیست واوشنوا وبیناودقیق واگاهست. اوست خدایی که سریع ترین حسابگران وبخشنده ترین بخشندگان اجابت کننده ی دعای درماندگان وخواستاران ذات بزرگوارش می باشد؛از تو می خواهم به نهایت موجوداتت وبه نیرو وقدرت و پادشاهی واقتدار وشوکتت که بر محمد وخاندانش درود فرستی وبا من چنین وچنان کنی؛به رحمتت ای مهربانترین مهربانان.
