- امام صادق علیه السلام: دعا کن و مگو که کار از کار گذشته است. زیرا دعا، عین عبادت است. خداوند می فرماید: «کسانی که از عبادت من گردن فرازی کنند؛ به زودی با خواری به دوزخ در می آیند.» و فرموده است: «مرا بخوانید تا پاسختان دهم.»
- امام صادق علیه السلام: خداوند به وسیله ی دعا آنچه را که می داند برای آن به درگاهش دعا می شود و او، آن را اجابت می نماید، دفع می کند و اگر بنده به آن دعا موفق نشده بود، هرآینه به او بلایی می رسید که ریشه اش را از زمین می کند.
- امام علی علیه السلام: دعا کلید های کامیابی و رمز های رستگاری است و بهترین دعا دعایی است که از سینه ی پاک و دلی پارسا برآید. مناجات مایه ی نجات است و اخلاص، مایه ی خلاص. پس هرگاه هراس و بی تابی بالا گرفت به خدا باید پناه جست.
- امام صادق علیه السلام: هرگاه به یکی از شما رقت قلب دست داد، دعا کند. زیرا قلب تا خالص نشود رقت نمی یابد.
- امام صادق علیه السلام: لقمان به فرزندش گفت: «...وقتی بر مرکب خویش سواری، به خواندن کتاب خدا بپرداز، وقتی سرگرم کار هستی تسبیح بگو، و هرگاه که تنها بودی به دعا مشغول شو.»
- پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به علی علیه السلام فرمود: به برکت وجود امامان از نسل توست که به امتم باران داده می شود و دعایشان مستجاب می شود، خداوند، بلا را از آنان برمیگرداند و رحمت، از آسمان فرود می آید.
- پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله : هرگاه فردی از شما دعا می کند، تقاضاهای بزرگ بنماید؛ زیرا بر خداوند هیچ چیز بزرگ (سنگین) نمی آید.
- امام علی علیه السلام: دعا کردن را پنج موقع مغتنم شمارید: هنگام خواندن قرآن، هنگام اذان، هنگام بارش باران، هنگام برخورد دو صف برای شهادت و هنگام دعای ستمدیده. زیرا هیچ مانعی میان آن و عرش نیست.
- امام باقر علیه السلام می فرماید: خداوند از میان بندگان مومنش بنده ای را که بیشتر دعا کند دوست می دارد. پس بر شما باد دعا کردن در سحرگاهان تا طلوع خورشید؛ زیرا این، وقتی است که در آن درهای آسمان باز می شود و روزی ها تقسیم می شود و حاجت های بزرگ برآورده می گردد.
- امام صادق علیه السلام: جدم می فرمود:«در دعا کردن پیش دستی کنید؛ زیرا بنده، چنان چه اهل دعا باشد وقتی بلایی بر او نازل شود و دعا کند، گفته می شود:«صدایی آشناست!» و چنان چه اهل دعای بسیار نباشد، وقتی بلایی بر او نازل شود و دعا کند، گفته می شود:«تا به حال کجا بودی؟!»
- امام صادق علیه السلام: هرگاه حاجتی داشتی، وضو بگیر و دو رکعت نماز بخوان، سپس حمد و ثنای خدا را به جای بیاور و نعمت هایش را یاد کن، آنگاه دعایت اجابت می شود.
- امام صادق علیه السلام : هرکه شب را با وضو بخوابد، آن شب، بسترش مسجد اوست و اگر برخیزد و نماز بخواند و سپس به ذکر خدا بپردازد، هرچه از خدا بخواهد، به او عطا می فرماید.
-
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله : هرکس دعایش را به همه ی مردان و زنان مومن تعمیم دهد، دعایش مستجاب می شود.
-
سپاس خداى را سزاست بر هر نعمتى كه بر من ارزانى داشته يا موجود مى باشد.
- پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله : دعا، كليد حاجت است و لقمههاى حلال، دندانه هاى آن كليدند.
- پیامبر خدا صلىاللهعليهوآله : خداوند عزّوجل شرم میکند از بندهاش که با جماعت ، نماز بخواند و سپس حاجتش را از او بخواهد و برود و حاجتش را برآوده نسازد.
- امام صادق عليهالسلام : دعا، مخزن اجابت است، همچنان كه ابر مخزن باران است.
- پیامبر خدا صلىاللهعليهوآله : ناتوانترین مردم كسی است كه از دعا كردن ناتوان باشد.
- پیامبر اکرم صلىاللهعليهوآله : ترک دعا گناه است.
قطب الدین راوندی رحمهالله
قطب الدين راوندى
ولادت
شيخ قطب الدين، ابو الحسن يا ابو الحسين، سعيد بن عبد الله بن حسين بن هبة الله بن حسن راوندى كاشانى، عالم بزرگ، محدث، مفسر، متكلم، فقيه، فيلسوف و مورخ بزرگ شيعه در قرن ششم هجرى قمری است.
بسيارى اوقات نيز او را به جدش نسبت داده و مى گويند «سعيد بن هبة الله راوندى». او در راوند كاشان به دنيا آمد، پدر و پدر بزرگ قطب راوندى از علماى بزرگ زمان خود بودند.
تحصيلات
وى تحصيلات ابتدايى را نزد پدر خويش فرا گرفت. پس از آن در محضر درس شيخ ابو على طبرسى، عماد الدين طبرى و سيد مرتضى رازى بهره های فراوان برد؛ سپس به شهر مقدس قم حرم آل محمد عليهمالسلام رهسپار شد تا از علماى آن ديار نيز بهره مند گردد و در مدتى كوتاه از چهره هاى سرشناس شيعه گرديد.
شخصيت علمى
شيخ قطب در آثار خود موضوعات متنوعى از علوم و معارف اسلامى را به بحث گرفته و در علم تفسير، فقه، حديث، فلسفه، كلام، تاريخ و ديگر موضوعات نوشتارهاى فراوانى بر جاى نهاده است. وى در نوشته هايش تمام جوانب موضوع را بررسى كرده و به نگاهى گذرا اكتفا نمى كند.
ديدگاه ديگران را - چه موافق و چه مخالف - به درستى نقل مى كند و مانند انسانى كه حق را براى حق مى خواهد به كاوش در نظريات ديگران مى پردازد. از اين رو، كسانى كه در صدد معرفى وى برآمده اند عباراتى را كه دلالت بر بزرگى مقام و منزلت او دارد به كار برده اند.
در تأليفات قطب راوندى اثر نبوغ و استعداد ذاتى او را به آسانى مى توان مشاهده کرد. وى در نوشته هاى خود به تحقيقاتى عميق پرداخته و بر نكاتى جالب توجه و زيبا كه بر بسيارى از دانشمندان و بزرگان مخفى مانده، دست يافته است.
اساتيد
1 - پدر بزرگوارش
2 - شيخ ابو على فضل بن حسن طبرسى صاحب تفسیر «مجمع البيان»
3 - عماد الدين محمد بن ابى القاسم طبرى
4 - صفى الدين، سيد مرتضى ابن داعى رازى و برادرش سيد مجتبى
5 - سيد ابو الصمصام، ذو الفقار بن محمد بن معبد حسينى
6 - شيخ ابو جعفر حلبى
7 - محمد بن حسن، پدر خواجه نصير الدين طوسى
8 - ابو عبد الله، حسن مؤدب قمى
9 - ابو القاسم، حسن بن محمد حديقى
10 - ابو منصور، شهريار بن شيرويه بن شهريار ديلمى
شاگردان
1 - نصير الدين حسين بن سعيد راوندى، فرزند ايشان
2 - ظهير الدين محمد بن سعيد راوندى، ديگر فرزند او
3 - قاضى احمد بن على بن عبد الجبار طوسى
4 - قاضى جمال الدين على بن عبد الجبار طوسى
5 - فقيه على بن محمد مدائنى
6 - فقيه عز الدين محمد بن حسن علوى بغدادى
7 - زين الدين ابو جعفر محمد بن عبد الحميد بن محمود دعويدار
8 - رشيد الدين محمد بن على بن شهرآشوب مازندرانى
9 - شيخ منتجب الدين
تأليفات
آثار قطب الدين به بيش از 60 جلد مىرسد كه در علوم گوناگون و معارف اسلامى نگاشته شده و از آن جمله اند:
1 - فقه القرآن
2 - شرح آيات الأحكام
3 - إحكام الأحكام
4 - الاختلاف بين المفيد و المرتضى في بعض المسائل الكلامية
5 - أسباب النزول
6 - الأغراب في الإعراب
7 - ألقاب الرسول و فاطمة و الأئمة عليهم السلام
8 - الإنجاز في شرح الإيجاز في الفرائض
9 - تهافت الفلاسفة
10 - جواهر الكلام في شرح مقدمة الكلام
وفات
قطب راوندى در سال 573 هجرى در شهر قم ديده از جهان فرو بست و اكنون قبر مطهرش در صحن بزرگ حرم حضرت معصومه سلام الله علیها قرار دارد و زیارتگاه عاشقان مکتب اهل بیت عليهمالسلام می باشد.