بیانات آیت الله العظمی بهجت ( رحمة الله ) پیرامون دعا و نیایش

بیانات حضرت آیت الله العظمی بهجت (رحمة الله) پیرامون دعا و نیایش

 

بیانات آیت الله العظمی بهجت

 

  • عاجز ترین مردم کسی است که از دعا کردن عاجز باشد  

عاجزترین مردم کسی است که از دعا کردن عاجز باشد! و موّفق کسی است که دعایش با شرایط، یعنی به شرط توبه و صادقانه و حقیقی و مستمر باشد، و در صورت تأخیر در اجابت ناامید نشود و دست از دعا و تضرع و التماس برندارد و مأیوس نشود؛ زیرا یأس از رحمت خدا و استجابت، از بلایی که برای برطرف شدن دعا می‌کند، بدتر است.
از آیه‌ی شریفه:

«فَلَوْلا إِذْ جَآءَهُم بَأْسُنَا تَضَرّعُواْ وَلَکن قَسَتْ قُلُوبُهُمْ؛»

«پس ای‌کاش که وقتی بلا و سختی ما به آنان می‌آمد، تضرع می‌کردند، لیکن دل‌های آنان سخت گردیده است. استفاده می‌شود که در مقابل تضرع، قساوت قلب است!»

البته تضرع و دعا نه آن وقت که خانه‌ی ما را خراب می‌کنند، بلکه الآن هم که خانه‌های برادران و خواهران دینی ما را خراب می‌کنند، باید دعا کنیم؛ زیرا خانه‌ی برادران دینی مثل خانه‌ی خود ماست. خدا کند که به دوای درد خود در این مواقع مُلهَم شویم.

در محضر بهجت، ج٣، ص٢٨۵

  • پیدا کردن توفیق حال دعا 

اگر شرایط دعا جمع باشد، استجابت دعا حتمی خواهد بود. البته استجابت به این معنا نیست که تا دعا کردیم فوراً نتیجه‌اش را ببینیم ـ مانند ماجرای سیدبن طاووس رحمه‌الله که در حرم حضرت امیر علیه‌السلام درباره فرماندار ظالمی نفرین کرد و همان‌جا استجابت دعایش را فهمید و فرمود: سه روز دیگر از بین می‌رود ـ بلکه گاهی استجابت بعد از دعای خاص خالص و مُخلَص می‌شود که جزو اخیر علت تامه است.

ما باید دعا کنیم تا توفیق حال دعا را پیدا کنیم.

در محضر بهجت، ج۲، ص۳۸۲

  • استجابت دعا 

برخی گمان می‌کنند که دعا کار پیرزن‌ها و پیرمردها و عَجَزه (افراد ناتوان و عاجز) است؛ آنها که نمی‌توانند در میدان جنگ و جهاد شمشیر بزنند. ولی معلوم می‌شود مسئله از این بالاتر است! در روایت دربارۀ شرایط استجابت دعا آمده است: «مَنْ دَعا وَ هُوَ لایَحِسُّ سِوَی الإجَابَةِ أُسْتُجیبَ لَهُ؛ هر کس دعا کند و جز اجابت احساس نکند، دعایش مستجاب می‌شود». گویا حالتی در ما پیدا شده، شبیه به یأس از اجابت، که دعای ما فقط با زبان و لقلقۀ لسانی است، نه دعای برخاسته از دل مطمئن و امیداور به اجابت. قلب متیقّن و دلِ شکسته‌ای می‌خواهد که دعایش مثل تیر به هدف برسد؛ به‌گونه‌ای‌که دعا کنیم و اجابت آن را بفهمیم، و یا حداقل به ما وعدۀ استجابت بدهند؛ ولو بعد از چهل سال. همچنان که دربارۀ حضرت یعقوب علیه‌السلام ظاهراً دارد.

در محضر بهجت، ج۳، ص۲۳۰ 

  • اشک ریختن هنگام دعا و نیایش پرودگار

لذا باید بدانند کسانی که حاجت مهمی لازم دارند یکی از همین نمازها، از این عبادت‌هایی که برای حاجت ذکر شده اگر بخواهند تثبیت بکنند، تأیید بکنند، برسند به حاجت خودشان بلاشک، ملتفت باشند بعد از طلب حاجت و دعاها و نمازها، بروند به سجود، در سجود سعی کنند بال مگسی تر بشود چشم، [این آمدن اشک]علامت این استکه مطلب تمام شد(بدین معنا که این دعا و مناجات مورد قبول قرار گرفته)، بله، چیزی که هست عینک ما درست و صاف نیست، ما نمی‌دانیم، ما از خدا فرض کنید خانه می‌خواهیم، خدا مصلحت نمی‌داند برای ما خانه‌ای را که ما می‌خواهیم، چکار می‌کند؟! باطل می‌کند دعای این را؟! نخیر! بالاتر از آنرا می‌دهد! [مثلا]به ملک می‌فرماید چندسال بر عمر این بیفزا !، [اما] این بیچاره فکر می‌کند این همه زحمت کشیده آخر اثری (نتیجه‌ای) از خانه و از دعای خودش ندید! و دعایش مستجاب نشد؛ نمی‌فهمد بالاتر از استجابت این دعا را به او داده‌اند. حین اجابت، حسن‌ظن به خدا باید داشته باشید عینکت باید واسع باشد، صاف باشد، کدورت نداشته باشد. 

  • رفع مشکلات زندگی 

خدا انشاالله مشکلات همه اهل ایمان را حل کند و رفع کند. [شما] دعاکنید برای مؤمنین و مؤمنات[حتی آنهاکه] که در چین هم هستند، [که] مشکلاتشان رفع شود، ملائکه [هم] برای شما دعا می‌کنند، که مشکلات شما هم خدا رفع می‌کند، ولو به اضعاف مضاعفه(چندین برابر). [یعنی اگر شما برای حل مشکلات اهل ایمان دعا کنید، چه بسا خداوند هم مشکلات شما را چندین برابر بیشتر از آنچه دعا کرده‌اید حل کند]. 

منشورات
k